Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vårt Land wil Noorwegen andere samenleving laten zien

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vårt Land wil Noorwegen andere samenleving laten zien

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

OSLO - Vanuit zijn kantoor heeft Helge Simonnes direct contact met de Noorse samenleving. Vlak onder zijn raam winkelt het publiek in een van de winkelstraten van Oslo. Als hij naar buiten loopt, is hij binnen twee minuten bij de dom, van de lutherse staatskerk, en in drie minuten bij de Storting, het parlement.

Dit past helemaal in de visie van Simonnes, hoofdredacteur-directeur van Vårt Land in Noorwegen. "De krant moet in de samenleving staan. Andere media moeten Vårt Land citeren en politici moeten onze argumentatie oppikken. Op die manier hebben we invloed op de Noorse maatschappij. Dit is niet alleen maar een droom, ook een werkelijkheid. Vrijwel elke dag worden we in andere kranten genoemd."

Ook wil Vårt Land invloed op de kerk. "In Noorwegen is de staatskerk een belangrijke machtsfactor", aldus Simonnes.

De krant werd in 1945 opgericht door mensen die een krant op christelijke basis wilden. "Onder de oprichters bestonden echter verschillende opvattingen. Ronald Fangen -een bekend schrijver die tot geloof was gekomen- dacht dat men een open geest moest hebben naar de bredere cultuur. Maar anderen vonden dat men zich moest richten op christenen en juist geen brug naar de cultuur moest vormen."

Concreet uitte het menigsverschil zich op advertentiegebied. "Sommige lezers wilden geen bioscoopadvertenties in hun krant en velen zegden op toen de krant daarmee doorging. Dat veroorzaakte in de jaren vijftig een grote crisis. Dat duurde tot 1970."

Volgens Simonnes was het vooral de televisie die deze kritiek in Noorwegen liet verstommen. "Die kwam begin jaren zestig. De meeste christenen raakten toen gewend aan de niet-christelijke cultuur. Het waren slechts kleine groepen die geen tv namen. Mijn vrouw komt uit de vrije evangelisch-lutherse kerk, een kleine groep buiten de staatskerk. Binnnen die groep heerste voorheen sterk verzet tegen de tv, maar ook binnen de staatskerk zelf kwam dat voor."

In 1970 koos de redactie voor een heel nieuwe journalistieke formule. "We besloten toen tot meer openheid naar de samenleving. Voordien waren we bezig mensen te vervelen. Gevoelige zaken lieten we liggen. In 1970 lieten we de krant op het kleinere tabloidformaat verschijnen. In de jaren daarna steeg de oplage met meer dan 50 procent."

Die nieuwe openheid betekent niet dat Simonnes onkritisch over de samenleving wil schrijven. "We willen graag een alternatieve samenleving voorstellen. De moderne media behoren vandaag tot de belangrijkste fronten. Wij willen wel schrijven over video's en films, maar daarbij ook de problemen benoemen. We kunnen echter niet doen alsof dit niet bestaat."

Een van de problemen op mediagebied is volgens de Noorse journalist de commercialisering. "Ook worden steeds morele grenzen opgezocht. Ook als voorzitter van de Norske Presse Forbund (de Noorse persraad, EvV) kaart ik dit regelmatig aan."

De hoofdredacteur is gekleed in een spijkerbroek en een donkerblauw colbertje. Hij legt een krant op tafel en slaat om naar pagina 2. "Daar staat ons commentaar. We willen graag laten zien dat we een krant met een mening zijn, een ándere mening. Denk alleen maar aan onderwerpen zoals abortus, genetische modificatie, macht en commercie. Je zou onze identiteit kunnen beschrijven als orthodox of Bijbelgetrouw-christelijk, maar niet fundamentalistisch."

Fundamentalistisch noemt Simonnes het idee dat de krant in journalistieke verslagen geen standpunt mag opnemen dat tegen de Bijbel in gaat. "Soms krijg je brieven waarin staat dat we ons meer op de Bijbel moeten funderen. Ik schrijf dan wel eens terug dat we niets liever doen, maar dat ik wil weten wat we fout doen. Als wij de lezer informeren over seculiere opvattingen, wil dat natuurlijk niet zeggen dat dat onze mening is.

Ook Israël is bij veel lezers een gevoelig punt. Recent zei iemand op de Israëlische radio dat Vårt Land de meest antisemitische krant van Noorwegen is. Dat geeft aan hoe moeilijk sommige dingen liggen."

Simonnes wijst ook op de rechterpagina. "Pagina 3 is voor debat. Tot vorig jaar waren 6 en 7 onze opiniepagina's, maar door dit naar voren te halen, laten we meer uitkomen dat hier onze prioriteit ligt. Dat blijkt goed over te komen." De hoofdredacteur wijst op een bijdrage van de minister van Gezinszaken. "Bijdragen van kabinetsleden zijn vrij normaal in onze krant."

De eigen lezers krijgen volop ruimte in de rubriek voor de opinietelefoon. "Men kan dat nummer bellen met een mening over een actueel onderwerp. Dat loopt heel goed."

De pagina's voor nieuws over kerk, godsdienst en levensbeschouwing komen pas op 12 en 13. "Voor christelijke berichtgeving hebben we bewust een lage nieuwsdrempel. Veel ander nieuws pakt de lezer via andere media op. Dat geldt veel minder voor nieuws uit de kerken en de christelijke organisaties."

Driemaal per week brengt Vårt Land een sportpagina. "Maar die is nauwelijks nieuwsgeoriënteerd. Onze krant wordt al om halfacht 's avonds gedrukt. Veel wedstrijden hebben daarna plaats. Liefhebbers volgen dat wel via radio en televisie. Maar vooral bij sport kiezen we voor een kritische insteek, met name op de commercialisering ervan en de winnaarscultuur. Dat het Reformatorisch Dagblad geen sportnieuws brengt, begrijp ik daarom heel goed."

Zondagssport is bij Vårt Land nooit een probleem geweest. "Noorse christenen gaan gerust op zondagmiddag een voetbalwedstrijd kijken.

Op het gebied van familieberichten is de krant totaal anders. "Geboorteaankondigingen doen we gratis. Vaak met een fotootje van de baby of het gezin. Goed voor de klantenbinding", glimlacht Simonnes. Op de achterpagina staat onder meer "takk for i dag", het gesprek van de dag. "Daarin vertelt een van de redacteuren over het journalistieke werk. Ook hebben we daar al 25 jaar de beste satirische column uit de hele Noorse pers."

Dit is de eerste aflevering in een serie over christelijke kranten.


Vårt Land ("ons land"; spreek uit: "wort land") werd in 1945 in het leven geroepen door mensen die actief waren in christelijke partijen en organisaties. Toch was het dagblad van meet af onafhankelijk. De redactie van de krant zetelde steeds in de hoofdstad Oslo.

De laatste jaren is Vårt Land gegroeid tot een oplage van 29.200. Daarvan worden er 6000 gedrukt in Bergen, een andere grote Noorse stad. De rest rolt in Oslo van de pers en wordt elke nacht -meest per vliegtuig- tot in de hoogste uithoeken van het uitgestrekte land gedistribueerd.

De redactie van Vårt Land telt ongeveer 50 journalisten. In totaal heeft het bedrijf zo'n 150 mensen in dienst.

In Noorwegen verschijnen nog enkele andere christelijke kranten. In Bergen rolt Dagen van de pers. Daarnaast is er nog Magasinet, dat voorheen een weekblad was, maar inmiddels drie keer per week uitkomt.

Vårt Land heeft een belang van 28 procent in het christelijk dagblad in Zweden, dat ook Dagen heet.

www.vartland.no

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 maart 2006

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's

Vårt Land wil Noorwegen andere samenleving laten zien

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 maart 2006

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's