"Comfortabel christendom is geen écht christendom''

De preek bestaat uit een drietal punten: herinnering, oproep en bemoediging. "Het volk Israël ging naar het beloofde land. Bij de doortocht door de Jordaan gingen de priesters met de Ark voorop. God Zelf ging voor, en Hij baande een weg. Dat was belangrijk voor Israël, maar ook voor ons. Wij mogen vragen om Gods leiding in ons leven, dat Hij ons de weg wijst en ons bij de hand neemt. In deze laatste dienst als uw predikant hier gaat het over afscheid nemen. In onze tekst staat dat ook centraal: Paulus neemt afscheid van ouderlingen uit Efeze."

"Als eerste roept hij hen zaken in herinnering. Wat hij, Paulus, in Efeze gedaan heeft en met hoeveel toewijding hij dat deed. Niet voor zijn eigen eer, maar omdat hij God wilde grootmaken. Het is bijzonder om te werken in Gods koninkrijk, en het goede nieuws te mogen verkondigen. Paulus deed dat aan alle soorten mensen: Joden, maar ook heidenen. Ook vandaag de dag moet iedereen het Evangelie horen, want iedereen heeft Hem nodig. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Dat kan door het werk van de predikant. Dat werk gaat met vallen en opstaan, met alle lek en gebrek. Maar het zal bij u zijn overgekomen: het gaat om Jezus. Dat heb ik u vierenhalf jaar willen voorhouden. Ik hoop dat het u en jou tot zegen mocht zijn."

Verbinder

"Paulus kijkt in zijn afscheidswoorden ook vooruit. De weg achter Jezus aan is een smalle, moeilijke weg. We moeten bereid zijn daarvoor te lijden. Paulus' eigen leven is daar bewijs van. In onze tijd moet alles zo comfortabel mogelijk zijn. Maar comfortabel christendom ís geen christendom. Jezus zet ons leven op zijn kop. Je mag kómen zoals je bent, maar niet blíjven zoals je bent. Je komt midden in de strijd!" De predikant eindigt de preek met een bemoediging. "Wij bouwen de gemeente niet, God doet dat. Daar mogen we ons aan vasthouden. Ook als het moeilijk is, wij ons zorgen maken of bang zijn om af te haken. Kruip maar in Zijn handen weg, alleen daar is het veilig."

Aan het eind van de dienst volgt er een tweetal toespraken. Namens de werkgemeenschap spreekt ds. Den Boer (Hervormd Goedereede), die ook het consulentschap van de gemeente op zich zal nemen. Hij prijst de scherpe analyses van ds. De Wilde in de werkgemeenschap, en refereert aan dat hoewel predikanten maar voorbijgangers zijn, de Heilige Geest overal dezelfde is. Ouderling Van Baalen spreekt de vertrekkend predikant namens kerkenraad en gemeente toe. "U was geen scherpslijper, maar een verbinder."

Na een laatste dankwoord van ds. De Wilde kunnen de gemeenteleden en gasten hem nog de hand schudden bij het verlaten van de kerk. Ds. De Wilde nam eerder dit jaar een beroep aan naar de Hervormde Gemeente van Nunspeet, waar hij predikant wordt van de Dorpskerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen