Antiochië

In de eerste plaats werd deze stad enkele maanden geleden getroffen door een aangrijpende aardbeving, waarbij veel mensen zijn omgekomen. Overal op de wereld doen zich regelmatig aardbevingen voor. De gevolgen zijn vaak heel ingrijpend. De aardbeving van enkele maanden geleden trof vooral een deel van Turkije en Syrië. Inmiddels zijn de hulpacties wel op gang gekomen, maar het kost veel tijd en moeite om de stad weer op te bouwen. We weten uit Groningen dat aardbevingen kunnen zorgen voor veel schade en ook voor veel spanning onder de mensen. Het is immers onbekend of er weer opnieuw een aardbeving zal optreden. Sommige delen van de aarde hebben daar meer mee te maken dan andere delen. Het lijkt mij niet eenvoudig om in een dergelijk deel van de wereld te leven. Hoewel er natuurlijk altijd dreigingen zijn. Mensen in andere landen kunnen misschien niet goed begrijpen dat wij in Nederland rustig kunnen leven terwijl grote delen van ons land beneden de zeespiegel liggen, met uiteraard de mogelijke dreiging van overstromingen. In zuidwest-Nederland is men 1953 nog niet vergeten. Maar goed, er zijn gevaren en die kunnen zomaar toeslaan. Een aardbeving heeft soms heel ernstige gevolgen, met veel slachtoffers.

In de tweede plaats blijkt dat er in Antakya ook hulp wordt verleend. Er is ook een kleine protestantse gemeente die hulp mag geven en die probeert het kerkgebouw weer opnieuw op te bouwen. In het Reformatorisch Dagblad van zaterdag 5 augustus 2023 stond daarover een mooi vraaggesprek met de predikant van die gemeente. “Tijd om wat op adem te komen, hebben Hamdullah en Elmas Akin nauwelijks. Het Turkse predikantenechtpaar zet zich sinds de aardbeving in februari in voor de noodhulp aan de lokale bevolking.” Er is in Antakya nog een zeer kleine christelijke gemeente. Door de aardbeving is de omvang van de gemeente nog kleiner geworden. Maar opeens wordt duidelijk dat er in de islamitische wereld nog een klein overblijfsel is van de gemeente die er ooit door Paulus en anderen is gesticht. Gods trouw is ook in de wereld van het Midden-Oosten af en toe nog duidelijk aanwezig. Het mag klein zijn, het mag heel gering zijn, maar mede door de aardbeving gaat het licht toch weer duidelijk schijnen in deze vermaarde en diep getroffen stad. Als de aardbeving niet had plaatsgevonden, hadden we mogelijk nooit van dit kleine stekje in Gods wereldwijde kerk gehoord. En door de omstandigheden komt het zomaar even aan het licht. Gods Geest kan soms wonderlijke wegen gaan om Zijn werk te laten schitteren. Het valt me soms wel meer op dat juist moeite, oorlog, verdrukking en andere moeilijke zaken een aanleiding kunnen zijn om Gods werk te tonen. Onlangs stond er een verhaal in de krant van een predikant in Odessa, die met een zeer kleine gemeente probeert de goede boodschap van Gods Evangelie te verspreiden. Dergelijke dingen mogen wat mij betreft op de voorpagina van de krant. Want dat zijn de dingen waar het ten diepste in deze wereld om gaat. Het gaat om de komst van Gods rijk in een verloren wereld.

En dat brengt ons bij een derde gedachte. Laten we bidden dat dit rijk er mag komen. In alle delen van de wereld. En dan bidden we niet zonder hoop. God heeft beloofd en wat Hij belooft, gaat ook zeker in vervulling. Er is in Antiochië nog een overblijfsel naar de verkiezing van God genade. En dat alleen geeft houvast in een ondergaande wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen