"Staan er straks tot drie keer toe landmeters in m’n tuin?"

De vraag waarom is gekozen voor de locatie aan de Havendijk, wordt aan de tafel bij de burgemeester uitgelegd: de grond van de beoogde locatie is nu al in bezit van de gemeente. Dat zorgt dat het proces sneller gaat. En omdat het perceel niet gebruikt kan worden voor permanente bewoning, botst het niet met andere woningbouwplannen – en gelden er soepelere regels. Andere reden is dat veel Oekraïense kinderen in Middelharnis op school zitten. Ook zijn er goede voorzieningen in de buurt. "Bijkomend voordeel is overigens dat Oost West Wonen nu ervaring op kunnen doen met tijdelijke bouw, wat wellicht in de toekomst kan helpen bij het oplossen van de woningnood."

Ondanks de hele rij opgesomde voordelen is niet iedereen overtuigd. "Het draagvlak voor dit plan ontbreekt voor mijn gevoel volledig", aldus een stellige bezoeker. Een ander: "Hoe kunnen we bezwaar maken? Ik zie mijn woningwaarde al naar beneden duikelen. Telt dat als planschade?" Weer een ander: "Er zijn heel veel Flakkeeënaars die in zo’n flexwoning zouden willen wonen, maar die kunnen niet." Hem wordt uitgelegd dat ná de Oekraïners de woningen gebruikt zullen worden om eilanders te huisvesten. "Als de oorlog in Oekraïne voorbij is, komen de mensen op de wachtlijst bij Oost West Wonen in aanmerking." De bezoeker kijkt nog niet overtuigd. "Maar in hoeverre is het zeker dat die woningen voor de eigen inwoners beschikbaar komen? Als er weer ergens oorlog uitbreekt, gaan we dan die mensen daar weer opvangen?" Dat is dus niet de bedoeling, maar daar wordt bij gezegd dat de toekomst zich niet laat voorspellen.

Versleten

Ondanks alle kritische geluiden die avond, spreekt SGP-wethouder Markwat (Wonen) halverwege de avond van "best een positieve sfeer". "Natuurlijk worden er allerlei vragen gesteld, maar niet vanuit het perspectief dat het allemaal vreselijk is wat we aan het doen zijn. De vragen gaan voornamelijk over de informatievoorziening, wat er precies gebeurt als de Oekraïners weer vertrekken en welke rol de gemeenteraad heeft in het verhaal." In eerste instantie geldt dat de woningen vijf jaar mogen blijven staan, wat verlengd kan worden tot tien en maximaal vijftien jaar. Al verwacht de wethouder niet dat de woningen vijftien jaar daar mogen blijven staan. "Dan krijg je te maken met allerlei aanvullende eisen."

Als de Oekraïners uit de woningen zijn, kijkt Oost West Wonen naar de wachtlijst van mensen die in aanmerking komen voor een woning. Dat betreft dan wel specifieke huurcontracten, want de flexwoningen mogen dus niet langer dan vijftien jaar daar staan. Markwat: "Maar de woningen hebben een langere afschrijfperiode; die zijn niet na vijftien jaar versleten. En ze zijn te verplaatsen. Dus wellicht kunnen we woningen elders neergezet worden, maar dat is iets wat we dan zullen moeten bekijken." Maar als de oorlog in Oekraïne nog lang blijft voortduren en de mensen hier blijven, kan het dus zijn dat de wachtlijst van Oost West Wonen helemaal niet in beeld komt? "We hopen natuurlijk dat de oorlog snel over is, en dat de Oekraïners weer terug naar huis kunnen, maar dat kan inderdaad", geeft de wethouder toe.

Stoom en kokend water

Een vraag die regelmatig op de avond gesteld wordt, is waarom dit project zo snel rond kan zijn en de reguliere woningbouwprojecten zo lang duren. Hoe zit dat? "Dit is crisisopvang, daarom moeten zaken met stoom en kokend water besloten worden." Vanaf de zomervakantie is er al nagedacht over een semi-permanente locatie op het eiland. Maar er is nog een belangrijke reden waarom dit traject mogelijk is: geld. "Er komen financiën vanuit het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Zonder die bijdrage hadden de gemeente en Oost West Wonen dit nooit kunnen realiseren." Dat is ook gelijk het antwoord op de vraag waarom de Oekraïners niet verspreidt worden over het eiland: dat zou financieel niet rond te krijgen zijn.

"Het is bij dit soort projecten een uitdaging om mensen optimaal te informeren. De informatie kan soms per uur wijzigen en er moet snel geschakeld worden. Daarom vonden we het belangrijk om deze avond te houden, zodat mensen met vragen terecht kunnen. Mochten er toch nog vragen zijn, laat het ons vooral weten. Onze communicatie-afdeling doet hun best om dan zo concreet mogelijk antwoord te geven op vragen. Zo hopen we te voorkomen dat dingen een eigen leven gaan leiden." Wat bedoelt hij met dat laatste? "Nou, via sociale media detecteerden we soms dat gedacht werd dat er na de Oekraïners asielzoekers uit andere landen in de wijk zouden komen wonen. Maar dat is niet aan de orde."

Snelheid

Een tafeltje verderop staat burgemeester Grootenboer tegenover twee kritische inwoners. Een daarvan heeft er niet veel hoop op. "Ik denk dat we er niet uitkomen, dit plan is al bedacht." De ander blijft echter zijn zorgen ventileren. "Ik stoor me heel erg aan de snelheid waarmee dit allemaal over ons uitgestort wordt. Als dit al een paar maanden loopt, had dit toch al eerder gecommuniceerd kunnen worden?" De burgemeester: "Niemand weet echter hoe lang de oorlog in Oekraïne gaat duren. Er was geen tijd om een heel participatietraject met de omgeving op te tuigen. Maar we vinden het wel belangrijk om op te halen waar zorgen leven en waar we rekening mee moeten houden."

Vanuit de omwonenden is er best veel kritiek op de brief die verstuurd is naar omwonenden. "Die geeft eigenlijk geen antwoorden, maar roept bij mij vooral vragen op." Dat zegt de burgemeester mee te nemen. Anderzijds krijgt ze van een vrouwelijke bezoeker ook een compliment: "Fijn dat jullie deze avond organiseren. Dat mag ook wel even gezegd worden." Bij de woningbouwtafel vermoedt een aantal bezoekers intussen een dubbele agenda. "Jullie gaan het hele gebied klaarmaken voor woningbouw, inclusief riolering en dergelijke, en dan moet over een paar jaar alles weer weggehaald worden? Dat is toch pure kapitaalvernietiging?"

Speeltuin

Ook maken ze zich zorgen over bouwverkeer. Een man tikt met zijn vinger op de kaart. "Ik woon hier, staan er dan straks tot drie keer toe landmeters in mijn tuin?" Hem wordt uitgelegd dat de mobiele units als voordeel hebben dat ze kant en klaar worden geleverd, al zal er waarschijnlijk wel geheid moeten worden voor de fundering. Volgens de wethouder was er één alternatief perceel op het oog in het proces, het stuk grond tegenover het Anna Bijnspad. "Dat is het uiteindelijk niet geworden." Even later wordt hij aan zijn mouw getrokken door een vrouw in een witte jas. "Kunnen we dan hier geen speeltuintje maken? Als daar een hele nieuwe wijk komt, willen we daar eigenlijk wel wat voor terug." Intussen is het – gedurende de hele avond – bij de inwoner-tafel met Oekraïners opvallend rustig.

Niet alle vragen kunnen worden beantwoord, geeft de burgemeester aan. "Het is zoeken naar het juiste moment om te communiceren over het plan. We hebben afgesproken dat we nu zeggen wat we weten, maar ook eerlijk zeggen wat we nog niet weten." Ze doet haar uiterste best om mensen gerust te stellen over de plannen. Met die plannen wordt haast gemaakt. Wethouder Markwat: "Liefst zou ik alles volgende week hebben staan. De egalisatie van het terrein heeft al plaatsgevonden. We hopen deze week een eerste reactie te krijgen op onze businesscase." Uiteindelijk moet daar definitief akkoord komen, en wordt het plan ook nog ter inzage gelegd, maar hij wil de druk op de ketel houden. "Er is veel vraag naar flexwoningen in Nederland, dus we moeten niet te lang wachten." Hij verwacht – een slag om de arm houdend – dat het plan volgend jaar, eind eerste kwartaal ofwel begin tweede kwartaal, gerealiseerd is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen