Bodemsanering Nieuwstraat Dirksland een feit
* Aankoop met venijnig staartje
In het kader van verplaatsing van milieuhinderlijke bedrijven uit de dorpskern kocht de gemeente Dirksland de panden van een aannemersbedrijf aan de Nieuwstraat. De aankoop kreeg na anderhalfjaar een giftig staartje toen bij sloop van de opstallen bleek dat een deel van het aangekochte perceel behoorlijk verontreinigd was. De afbraak van de bedrijfsschuren en de oude woning die er bij hoorde ging keurig volgens de regels; bovengronds verliep alles naar verwachting maar in de bodem was het mis.
Onvoorzien
De eerste vraag die rijst: „Had de gemeente niet kunnen voorzien dat de bodem daar verontreinigd zou zijn?" Wethouder E. Eshuis zegt daarover: „Nee, dit valt niet te voorzien, het was een komplete verrassing. We werden er echt door overvallen. We hebben er geen moment bij stil gestaan dat zo'n verontreiniging midden in ee^ woonwijk zou zitten. Eerst heeft er meer dan veertig jaar geleden een schildersbedrijf gezeten, daarna een timmerbedrijf. Bij een timmerbedrijf denk je niet aan dit soort verontreiniging".
In het koopkontrakt werd door de gemeente geen clausule voor het geval van bodemverontreiniging opgenomen. „Dit was volstrekt niet te verwachten", aldus de heer Eshuis, „maar we hebben hier wel van geleerd. Voortaan gaan we voorwaarden stellen, ook in die situaties waar redelijkerwijs geen problemen te verwachten zijn".
In onderzoek
Bij het slopen van de fundering van de woning werd onder het beton van een binnenplaats een concentratie van chemicaliën - in hoofdzaak carboleum - aangetroffen. Het sloopwerk werd meteen gestaakt en de procedure die in zulke gevallen gevolgd moet worden werd gelijk in gang gezet.
De heer Eshuis vertelt: „Toevallig was de milieu-inspekteur van de provincie op het gemeentehuis op het moment dat de verontreiniging werd ontdekt. Vlugger kon het dus oiet. We hebben meteen goede adviezen gekregen".
Door een gespecialiseerd bedrijf is de verontreinigde smurrie in vloeistofdichte containers gedaan en er zijn monsters genomen.
Yoor het bemonsteren en het analysem van de monsters moeten voorschriften van het rijk worden gevolgd. Wethouder Eshuis: „In afwachting van de analyse is een gedeelte van het terrein aan de Nieuwstraat afgezet. We dachten eerst dat het wel mee zou vallen maar we hebben te horen gekregen dat het toch om een vervelende verontreiniging gaat, verspreid over een groter oppervlak dan zich eerst liet aanzien".
Het komt er op neer dat ongeveer 100 ton of wel 10 vrachtwagens verontreinigde grond moest worden afgegraven. „Die grond is ook weer in vloeistofdichte containers gegaan en voorlopig afgevoerd. Het is nog niet bekend waar de grond uiteindelijk naar toe gaat. Het hangt er van af of de grond meteen wordt schoongemaakt of voorlopig in een depot wordt opgeslagen".
Ook is niet bekend wie de veroorzaker van de verontreiniging is, konstateert de wethouder: „We hebben de zaak bij de politie gemeld, dat hoort zo, er is proces-verbaal opgemaakt en we moeten afwachten wat het onderzoek van justitie oplevert. Spekulaties zijn niet op zijn plaats. Ook met wat we nu weten valt niet te zeggen wat het geweest kan zijn. Het is echt onbegrijpelijk. Het is beslist niet zo dat er naar iemand gewezen kan worden.
Of de veroorzaker achterhaald wordt of niet: het feit ligt er en als gemeente moeten we er wat aan doen, zorgen dat het goed opgeruimd wordt".
Kostbaar
Dat opruimen is een kostbare zaak en gaat al gauw ƒ 50.000,- kosten. „Heel jammer" vindt wethouder Eshuis. „Het ziet er naar uit dat de gemeente vopr de kosten op zal moeten draaien, In ieder geval voor dit moment".
Zijn er subsidies van provincie of rijk mogelijk?
„Dat zou ik nog niet kunnen zeggen. Omdat we geen enkel vermoeden van deze verontreiniging hadden staat deze lokatie niet op de lijst van te saneren plaatsen die in het kader van de Interimwet Bodem Sanering is opgesteld en die vorig jaar is geaktualiseerd. Vooralsnog durf ik daar niets over te zeggen maar het is te hopen dat er een mogelijkheid is om deze lokatie alsnog in aanmerking te laten komen voor een vergoeding op grond van de IBS, de Interimwet Bodem Sanering".
Voor bodemsanering volgens de IBSlijst betalen provincie en rijk samen 90% van de kosten en hoeft de gemeente maar 10% bij te leggen. Sanering van het terrein van de gasfabriek gebeurt volgens die regeling. De heer Eshuis: „Het is gelukt de bodemsanering van de gasfabriek op de prioriteitenlijst van de provincie voor 1992 te krijgen. De provincie voert het uit en wij betalen alleen de sluitende 10%. Het kost in totaal 3 miljoen, waarvan de gemeente dus ƒ300.000,- betaalt. De gemeente is al jaren bezig over het terrein van de gasfabriek en we zijn blij dat het in het najaar zijn beslag kan krijgen. Bodemsanering is ontzettend duur, dat is wel duidelijk".
Hoeveel bodemsaneringen staan ons hi nog te wachten?
De heer Eshuis zegt: „Voor Dirksland staat op de IBS nog een aantal ou4e garagebedrijven. Vergeleken met andere gebieden valt het hier nog mee, het gaat maar om een handjevol lokaties die volgens de huidige inzichten een keer opgeruimd moeten worden.
Nogmaals, ik hoop dat we met de sanering van de Nieuwstraat ook voor subsidie in aanmerking komen, maar het belangrijkste is op dit moment dat het terrein goed gesaneerd wordt. Daar is het nodige aan gedaan op de voorgeschreven manier. Dat moet ook: d^ gemeente heeft een vooxbeeldfunktiel'.
In het wegdek van de Nieuwstraat is een controlebuis aangebracht om regelmatig te controleren of er later alsnog verontreiniging optreedt. Mocht dat onverhoopt zo zijn dan geeft een dikke buis in het centrum van het gesaneerde terrein de mogelijkheid om verontreiiiigd grondwater af te zuigen. Die afzuigbnis blijft daar zitten, evenals het buisje voor de nacontrole. Ook aan later is gedacht.
dacht. Schuld
Filosoferend over de bodemverontreiniging aan de Nieuwstraat zegt de heer Eshuis: „Tot de jaren zeventig bekommerde niemand zich écht om het milieu. Pas in de jaren tachtig met minister Winsemius is de milieuzorg aktueel geworden. Winsemius heeft er vopr gezorgd dat er een praktische aaqpak van het milieuprobleem kon komen en de aanzet gegeven tot allerlei milieuwetten. Je kunt je afvragen wie je de slordigheid met het qiilieu' vx^ór 1970 Kwt verwijten. In het veriedieu was het maatschappelijk aanvaard, we vonden Jiet gewoon om van alles in de grond' telaten lopen. Nu moet voor die maatschappelijke slordigheid betaald worden".
Hoeveel er in dit geval precies betaald moet worden zal zijn b^lag krijgen in één van de komende raadsvergaderingen wanneer de geirieenteraad een krediet moet voteren voor de bodemsanering aan de Nieuwstraat.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 17 maart 1992
Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's