Alles goud wat er blonk

Big-Hornschapen

Een dag voor ons vertrek naar Edmonton werden we nog verrast door een grote koppel schapen, welke doodgemoedereerd op de hoofdweg wandelden. Ze kwamen van hun drinkplaatsen. We vertelden hierover al iets in ons artikel van 29 november 1991: Banff National Park, eens jachtdomein Indianen. Bijna zeldzaam zijn de Mountain Goats. Het zijn hagelwitte schapen. Uitstekende klimmers. Ze voelen zich echt thuis in het berglandschap.

Alles goud

Het was moeilijk om het gezellige stadje Jasper te moeten verlaten voor de rit naar Edmonton. We vertrokken ook nu zo omstreeks half negen in de morgen. We passeerden duizenden en nog eens duizenden bomen, welke in hun herfsttooi stonden te pronken. Het was alles goud wat er blonk. We legden veel daarvan op dia's vast. Je blijft er naar kijken.

Eenzame weg

Het viel ons op, dat deze weg van 380 km lang, nogal eenzaam was We kwamen maar weinig tegenliggers tegen. Zo af en toe een vrachtrijder. Langs de weg loopt een spoorbaan. Eindeloos lang... Tijdens de uren dat wij er langs reden, zagen we er geen één. Zo af en toe passeerden we een stoffige zijweg. Ze bestaan uit steenslag. Reeds van verre kun je zien, dat je een zijweg nadert. Wanneer je een grote stofwolk ziet, kun je er staat op maken, dat zich vlak daarvoor een auto bevindt.

Benzinepompen Vooral in eenzame streken doet het goed

Vooral in eenzame streken doet het goed wanneer je langs de weg gewaarschuwd wordt, dat het volgende bezmestation 70 tot 80 km en verder te vinden is. Het is dan ook noodzakelijk, er voor te zorgen, dat je voldoende brandstof bij je hebt, want wegenwachters, zoals bij ons, zie je er niet. Geen beginnen aan.

Lachend groen

We reden soms door eindeloos vlakke prairies waar hier en daar een boerderij stond met daaromheen opmerkelijk groene weiden Wanneer de boeren niet zouden kunnen beschikken over een uitstekende sproei-installatie, zouden ze nergens zijn. Alle boeren hebben grote loopstallen. Vooral in de zeer koude winters met veel sneeuw zijn deze stallen goud waard. We hadden helaas geen tijd even bij één van hen binnen te wippen. Het zijn namelijk veelal vroegere Nederlanders. Elders in de provincie Brits Columbia hadden we wel gesprekken met boeren. Zo bijvoorbeeld in Chilliwack, waar we op werkelijk koninklijke wijze werden onthaald door voor ons volkomen onbekende vroegere landgenoten, lidmaten van de Gereformeerde Gemeente aldaar. Een verhaal apart. Daarover een volgende keer.

Krotten

Het zijn eigenlijk maar vreemde elementen in het golvende landschap We bedoelen de krotwoningen, welke je zo hier en daar ziet staan. Bij één daarvan zijn we op een zijweg van een zijweg gestopt. We mijmerden over de laatste bewoners, die, gezien de staat waann de woning zich bevond, in elk geval jaren geleden waren verhuisd, dan wel overleden. Het laatste leek waarschijnlijk gezien de staat waann 'huis en hof zich bevonden. Het onkruid groeide er zeer weelderig.

Het onkruid groeide er zeer weelderig. De fruitbomen stonden er stil bij. Het vreemde is, dat niemand er iets aan schijnt te doen Ze blijven blijkbaar staan totdat ze van ellende instorten.

Verdwaald

Het was de bedoeling, dat wij honderd kilometer vóór Edmonton een motel zouden opzoeken. Dit zou in St. Albert te vmden zijn. Eerst dachten we eerder te stoppen en wel in het dorp Onoway. Daar zou namelijk, volgens aanplakbiljetten, een vlooienmarkt worden gehouden. Niet dat wij zo gesteld waren op deze beesies, maar omdat we nieuwsgierig waren wat er zoal te zien en te koop werd aangeboden. Maar hoe wij ook zochten, geen 'vlooi' te zien. Wel een grote streekschool, waar twintig schoolbussen bezig waren hun kostbare 'schatten' in te laden.

Wat St. Albert betreft: we vonden het niet. Men had het blijkbaar een avond tevoren 'binnengehaald'. Wel belanden we uiteindelijk in de buitenwijken van Edmonton. Omdat de straat, welke wij zochten, niet op onze kennelijk oude kaart stond, moesten we vier keer vragen waar de 16e Street was. We waren niet weg van dit systeem. Waarom m vredesnaam geen naam gegeven aan de straten? Maar goed. Eindelijk konden we dan onze auto op de drive-way zetten van de familie waar we een weekend zouden logeren. We werden met open armen ontvangen, hoewel we een dag te vroeg waren Toen bleek echter, dat we daar niet zouden kunnen slapen, omdat er zich intussen nog twee gasten hadden aangemeld. Ook uit Nederland. Maar geen nood. De bekende gastvrijheid bleek ook hier te worden bewaarheid. Maar daarover een volgende keer. Dan ook iets over het grootste winkelcentrum van Edmonton. Naar men zegt het grootste van de wereld met niet minder dan 800 winkels. In deze 'Mali' moet je oppassen, dat je niet verdwaalt. Je kijkt er je ogen uit. We vielen van de ene verbazing in de andere.

Tot een volgende keer mensen. Hartelijke groeten van

Apon en Van der Vliet, Dirksland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen