Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

Het was midden 1943. Ik was toen nog dortien jaer; de locht zat vol vliegtuugen om Duusland een kopje kleiner te maeken. Al was ik nog mar dortien stong ik daer even bie stille in docht ik om de aarme maansen in Duusland. bejaerden, vrouwen, kinders die niks mit den oorlog te maeken hadde.

Hoa juule daer wel es bie stille gestae, mar jae het was in het kón niet angders. Mar afijn om op mien verhael te kommen, i khad toen een ouwe fiets op surrugaat banden, in die fiets moszt je kenne, want als je die fiets niet kón, kwam je er noait op weg.

Ik hoar je al zaage, een fiets heit toch geen verstangd? Nee, het was mar een stik oud iezer. Mar hoe je die gebruukt zogezeit. Maar daer kom ik straks op terug. Ik ree op de Meulendiek op Melissangt in de richting van den tram. In toen kwam ik een duuse soldoat tegen, in die zei tegen me „Aufsteigen". Ik verstong die vaant niet, in hie riep het nog es. Die Duuster die pakte m'n fiets bie het stier, in ik bleef die fiets mar vasthouwe, in toen kreeg ik van die mof een klap in m'n gezicht, wangt dat könne ze oof, daer waeren het helden in, in slaen in trappen. Benee an den diek stong een man, zien naem wil ik niet noeme - hie is nog in leven voor zo vaore as ik weet - die zeit: geef de fiets noe mar wangt die van mien heit oak zo'n mof van mien gestole, joe bint t'n voor altied kwiet. Dust die soldoat heit de fiets van mien ofgestole, in hie stapte op.

In noe komt het zoals ik beloofd hoa. ik kom er op terug hoe je die ouwe fiets most gebruuke. Zogauw die Duuster op die fiets stapte in 'gas' wilde geven om vooruut te kommen, vloog de ketting der of Dus hie was amper dertig meter van me vandaen. Toen heit die Duuster, want technisch was 'n, dat kon je wel anneme, de ketting d'r weer opgeleid, mar bie d'n eersten trap lei'en d'r voor de tweede keer naest. Een andere man die varderop in z'n tuuntje bezig was, heeft alles oaglukend zieë gebeure, toen lei die mof voor de dorde keer die ketting er weer op. en het was wéér zo. In deze man die in z'n tuuntje bezig was, hoarde die mof schelle en vloeke dat het een aerd had.

Die Duuster was woeient, hie gooiende diefietsbie die vaant in z'n tuuntje. Deze man die leeft niet meer, die heit dat heêle tafreel kenne volge van begin tot het aande. In dat kan hoaguut zo'n hongderd meter geweest weze. Ik kreeg m'n ouwe trouwe fiets weer terug. Het geheim? Jae dan zal ik dat mar verklappe, dat kan wel nae 48 jaer. As je voorzichtig trapte, bleef de ketting der op laage, deeje het niet dan gieng "n d'r of, zo simpel was het. Toen moest ik laeter weer langs die vaant van wie de moffen de vorige weke z'n fiets gestole hadde, die zei tegen m'n: „Joe ken het zeker nogal vinde mit die Duusters, dat je je fiets weer terug heit?" Mar ik hoa dit geheim noait verteld. Oak an die vaant niet, want as je nog mar net dortien bint, dorst je niks te zaagen tegen groate maansen. Als je een peliesie zag of een begraefenis, kroop je weg, da's noe wel wat

Als je een peliesie zag of een begraefenis, kroop je weg, da's noe wel wat angdersin 1991. Ik hoar je zaage beste redaksie waerom die ketting van die ouwe fiets niet korter, dat kon niet want tandjes van dat traprad waere verslete.

Ik hoop dat ik oak een biedraege geleverd hoa. Gezegende kerstdaegen en een gelokkig nieuwjaer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen