�Koningspleisterplaes"

Mar 'k hao noe pas geleje vemome, dat dit niet zo is. Het hiet geweun naer een mhr. Koning.

Goed, doch ik zette toch mar deze naem, zij 't tussen haekjes, boven dit verhael, omdat en zo moai anduuit, dat Wullem III hier kort „gepleisterd" heit.

Boers, Van der Waal en Vervoom, J. Craandijk, Flip den Eerzamen, en nog aore boeken verhaele dit feit heel kort, mar heel wat uutvoeriger doet dat H. Algra in: Het Erfdeel der Vaderen II, Handboek der Vaderlandse Geschiedenis, speciaal voor Gereformeerde jeugdverenigingen, 1936, op pag. 120 en 121. Ik hao uut al die boeken saemegeschrent wa'k gebruke kon, om dit vertelse saeme te stellen in 't in 't Melissants deur te geven in dit gedienkboek. Soms stuitende ik op diengen, die tegen

Soms stuitende ik op diengen, die tegen mekaore strieënde, mar alia, ik geve naer m'n beste weten mar weer, hoe het naer mien gedachten gegaen is. Koning Wullem was 2 jaer en 3 maen

Koning Wullem was 2 jaer en 3 maenden gelee uut Holland naer lengeland gevaere; daer tot koning gekroond, motte vechte in Ierland (Hie is daer altied nog in hoge ere!) en noe mos en weer naer Holland vrom komme, om de leiding te nemen in den negenjaeren oorlog (1688­1697) tegen Frankriek onder Lodewijk XrV, de Zunnekoning. Het winterde fel, in deur het ies kon men de Hollandse kust mit de vloot niet bereike. De schipper Symen Jansz. Hartevelt zou probere de koning mit z'n sloep naer de wal te briengen.

Zijne Majesteit, de Graaf van Portland, de Heer van Ouwerkerk mit een zekere Ingelse Prins, en z'n kaemerling, stappende in z'n sloep. Ze namme niet meer provide mee, as 7 of 8 botteltjes mit Bier in Wien, 2 Capoenen (Volgens den eersten druk van Van Dale, gesneden hanen, J.L.S.) en 4 ä 5 Wittebroajen. Ze wazze mit d'r dertienen in de sloep, waeronder 7 lengelse roeiers warre, 't Was diensdag den 30sten nae middag

't Was diensdag den 30sten nae middag omtrent twee ure, dat en mit z'n gevolg in de sloep stappende, op hoop den zelfden aevond nog an land te kommen.

Een poging om bie Hellevoet te landen (waer stadhouder Wullem III in 1688 overnachtende in 't groate huus, dat daer noe nog bie de Kearke staet, om vanuut deze haeven ­ plaes naer lengeland over te steken), mislukkende deur iesgang.

Toen wier getracht de kust van Goeree te naederen. 's Aevens om een ure of achte zagge ze het vier op den toren van Goeree brande, o peen musketschoats­ofstand. (Het vier baeken was desties van hout en z'n licht was 8 maenden in 't jaer de schepen, die deur 't Goereese Gat voere, van dienst).

Een paer metrozen zouwe probere deur 't waeter heen boaiende an de kante te kommen. Mar ze kwamme onverrichterzaeke vrom.

Na 'n hort rondgeshokkeld te haon, besloota de stuurman zelf an land te gaen, hetgeen de koning eerst niet hao wou, mar toen men 't un uutgeleid had, liet en um gae. Toen de stuurman twee uren van boord

Toen de stuurman twee uren van boord was, kwam en mit vallen en opstaen in Goeree.

Daer verzocht en, dat het baekvier vergroat mocht worre en dat er een musketschot ofgeschote zou worre as een sein aan de koning, dat en daer welkom zou weze. Dit gebeurde in de koning begreep dit teken.

Zijne Majesteit zei: „Nu zullen wij wel haast, wagens krijgen, die ons zullen afhalen". Dat gebeurende oak zo. Het was weunsdag den 31 sten 's ochens circa 5 of 6 ure, toen de Koning mit z'n gezelschap ofgehaeld wier. Hier stappende toen de onvermoeide held (zo noemt Symen Jansz. Hartevelt, die deze tocht deur het ies vertellende, z'n koning) aan land.

Ze könne er dien groaten God niet genog voor danke, dat EN Zijne Majesteit in die donkere, mistige nacht tussen het ies in zo'n gevaer 16 uren lang bewaerd had. De burgers en boeren betoanden groate blieschap, omdat ze de komst van de koning bemearkende. Het was omtrent half zevene, die weunsdagochend, toen zijne Majesteit an de eerste boereweuning kwam op het land van Goeree, ten huize van een Huisman genaemd Corstiaen (Boers noemt hem: Adrianus van Dam. Ik bin geneigd om de schipper, die de tocht meemaekende in beschreef, geliek te geven).

Het aanzienlijke groate landhuis, Oostdam, (het deel van de Grote Zuiderpolder, waerin het lag, wordt nog steeds Oostdam genoemd), stond denkelijk op het strand, oares d'r vlak bie. Er werd een groat vier aangeleid. De koning verschoand, in wermde z'n eige. De kaemer waerin en verbleef, wier sins dien tied de Koningskaemer genoemd (Zo kreeg Goeree nae d'r Pauskamer (paus Adriaan was de enige Nederlandse Paus) deze kamer d'r bie. Hier at het gezelschap wat daar te kriegen was. 't Is opmerkelijk dat Zijne Majesteit zo'n

't Is opmerkelijk dat Zijne Majesteit zo'n langen tied in de ope sloep gezeten had en totoal niet verdrietig was geweest. Om negen ure in die zelfde morgen voer men weer of met de sloep. Ik ken uut het verhael van de oag

Ik ken uut het verhael van de oaggetuige niet oares concluderen, dan dat Wullem III hier niet overnacht heit. Het moaie landhuis in de omgeving van de stad Goeree (Craandijk zegt, dat men in zijn dagen een arbeidswoning vond op die plaats), was dus voor deze vorst mit recht een pleisterplaes. Om Voome heen vaerende kwam men

Om Voome heen vaerende kwam men weunsdag 31 jannewaorie 's middags tussen 12 en 1 ure an de Oranjepolder.

Deze polder is den utersten van Holland, an de Maeskante, recht over Den Briel. Buten dien polder stong op het strand tegen den Diek an, het huusje van Jilles.

Deze huusman kwam direct mit z'n paerd deur het waeter, naer de Koning toe en hierop volgende de Posteljon oak mit z'n paerd.

De koning besteeg het paerd van deze leste persoon en Portland dat van Jilles in zo reje ze naer 't land. De aore heren wiere daemae deur dezelfde paerden ofgehaeld. Op het droage staende, dronke ze mit mekaore de rest van Wien in bier uut, op d'r gelokkige overkomst.

Mit mekaore had de koning 23 uren in de ope sloep gezete, in welken tied hie zo verkouwe wier, dat en ternauwemoad spreke kon.

Ongeveer nae een ure kwamme karossen de koning ofhaele.

„De Koning sat met sijn hoet op, vrij ruig sijnde in 't aangezicht, also hij op de reis niet gebarbiert was, drie heren saten bij hem blootshoofds", zo schreef Symen in z'n reisverslag. Zo kwam Wullem III in den aevend eindelijk in Den Haeg an.

De klokken wiere geluujt, dertig stikken geschut op de Vijverberg gawe saluutschoten, flambouwen glanzende, in de kearke wier God gedankt voor de behouwe thuuskomst. Jae, de Koning was thuus.

't Was me een reize geweest en dat voor iemand, die zo'n zwakke gezondheid had as hie. Ik hope, dat op de Flakkeese scholen dit verhael vertelt wordt, want de kinders motte wete wat van de Groate Historie gebeurd is in hun eigen omgeving (heemkunde mot gegeve worre). In zeker noe in deze jaeren Wullem en Mary herdocht worre in Ingeland in Nederland. T T ox •

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen