Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Van mevr. Padmos ontvingen we weer zo'n leuke brief, enfin u kunt hem zo zelf lezen, we hebben er smakelijk bij gelachen, we zien uw vader al naar die muis achter het behang prikken. Verder vertelt u prachtig over vroeger, over de verschillende gebeurtenissen en gewone dagelijkse dingen. Dat u het leuk vindt dat we dit doen is fijn, wij vinden het weer zo leuk dat u eraan mee helpt dergelijke verhalen, toestanden van vroeger etc. etc. te vertellen, want ai was het dan zo heel anders dan nu, het was in onze kinderjaren, en dat blijft je bij. Nogmaals welbedankt en we hopen nog meer verhalen van u te mogen lezen. Redactie Eilanden Nieuws Op z'n Ouddurps:

Op z'n Ouddurps:

2de déél van; Beelden uut m'n kinderjaeren

"t Góót nog steeds over m'n schooljaeren. Ik kréég dit jaer géén nieuw jurkie, "t kon der niejt af In as ie us wat nieuws kreeg, dan was 't un jaer te groat, een jaer goeuwd, in een jaer te kleine. Zó giengdatinde jaeren20. Wak me nog voorde gêêst kan haele, da m'n op Sinterklaosaevend as kinders an 'n taefel zatte, in dêêr kwam inééns uut te gank een stemme, in die zei: binne hier nog ondeugende kinders, wielie süirokke netuurlijk. in toe gieng de deure op 'n kieilie ope, in déér kwam een zwarte hanschoewe, in die gooiende, lombokkers, in peperbollen, in nog wat trekwerk den deur hene, in ók nog van die kruudmoppies, in wielie mar gêare op te grond, in weig was de Sinterklaos. Dat was toe uze Sinterklóasaevend. in we waere erg blieë mit 't weinige. Leater hé m'n begrepe dat ut uze oudste zus was. Uze oudste zus droog vroeger twéé strikken in der haer, één boven op ter hóad in êên in der nikke. 'k Zieje 't nog voor m'n. Ze plukkende ók graeg in de zeumer, wilde blomen, 'n veldbeket, dêêr zat van alles in: Klaprozen, retelears, wilde zwing, een paer takkies hoppe, een paer gorssoorten, een paer takkies brem, in dat wier dan een mooi wildboeket. Wiele sliepe toe mit drie zussies op zolder in 'n soort ledikant van hout wat pa zelf e'tummerd hó. Pa was kreatief, hie vlechende zelf mó'n om juun in earpels in te doewene. 'k Zieën nog bezig, die meakende van wilgetênen (ak 't gouwd hé). Mar noe weer vromme né dat ledikant. Uzze oudste zussie die lezende nog greaeg een hortie op bedde, want zer was aboneerd op een soort roman boekie, in dat hiejtende ..Mathilde", 't wier netuurlijk niejt goeuwd de vonge, dat begriep ie. Mar ja heur most ut toch leze, dat déé ze dan mit 'n zaklampje, hek me leate verteile oor. Mar ja op een gegeven moment wier tied om te gó slaepene gêênwaer. In dan mos je je allemaele tegüeke ommedróje, want ten énen krom en den oren rechte dat gieng niejt, dan kriemende je mekaore uut bedde. Op een kêêr kwam ik mit m'n gróte zussie uut schole. in toe mun thuus waere zeit ze 'k hè een versi op schole leerd, in dat is zo: Die nare sommen wat verdriet. Ik kon ze niet, en ik tnaak ze niet. Ze dtieken maar dat je alles weet. En nooit eens iets vergeet.

Ik heb tienduizend kapitaal. Dat lees ik nu al twintig maal. Tienduizend gulden, ik? das lak. Ik heb geen cent op zak.

Op 'n kêêr liep 'k us deur 'n duune, in dêêr waere een paer vrouwen mit bêle sloven voor, an 't krouwene mit een schrepel in 't gors. ik docht wêêr is tad noe voor, mar ze maekende hopen van de koeien los, in die dee ze in die slóve. Ze moste netuurlijk goewd dróg weze, ors gieng 't niejt. Afijn toe 'k tuus kwam vroog ik an moe, wêêr dat voor was. O, zeit ze, dat binne erme mensen, in die stoke dat in 't fornuus büüte, voor de was, want as ze goewd dróg binne, dan brande ze goewd. As ze nog niejt zó dróg wazere, dan dee ze ze ommewende, in den oren dag gienge ze wêêr vromme, om ze te healene.

As 't nieuwjaer was. machte wiele as kinders nieuwjaer gó wense. We waere meestal mit z'n drieën, in dan giengen we 's oches op pad op te klompies nè opa, die weunde op „Heiburg", de stee an den Hofdieksweg. We gienge dwors deur de middelduune, in zó kwamme we bie opa. 'k Zie "j nog zitte, in 't achterhuus. mit z'n voeten in 't ovenie van 't fornuus, want dêêr was 't wermst. Dan kwamme we binne, in danzeien we: Opa, al wat wenselijk is in 'tnieuwejêar, indanbleef ie stó wêêr je stong in dan kregen we een dubbeltie. in dêêr was ie toch bliê mit. Dan giengen we weer vorder né durp, dêêr hó m'n nog een paer ooms in tantes weune, in dêêr krege we dan ók een stuuver zuiver of "n dubbeltie, in dan gieng ie mit vuufentwintig centen né huus, zó in je hand e'klemt, in je voelende je zieke. In dêêr hó m'n hêêl wat steppies voor of uleit. Mar je kreeg nievers een brokke of 'n sneeje zoewte koekke, dat was ter niejt bie óór. Noe 'k toch in de wintere zitte, 's aevens zat je allemaele in huus, 't was stille (geen radio) dat bestong toe niejt, in op een aevend hoorende we gepiejp achter 't behang dat was 'n muus, in je zag "n ók wel es loape, in dan preberende pa, om die muus an un nealde te prikkene, mar dat viel niejt mee, want hie bleef niejit zitte. As me né schole gienge moste m'n ók altied meel mee neme. om bie Kees den Bakker op durp te briengene, in dan uut schole gienge we 't brood haele, in dat rukende lekker, in 't was niejt zo'n kleinie ók ór. Ik weet nog wel, voor dat 't bróód thuus was, was ter wel es een hoekie uut ugete (ik noeme gêên naemen), mar 't was ók een ende lópe, van de Weststraete naer de middelduune. Kees den Bakker was saeme mnit Joap in de bakkerieë, die zatte helemaele onger den blom. In 't kaemertje der naest, zat altied een vrouwe, an 't taefel mit zo'n wit gehaekt mussie op. As ter betaeld mos woore, mos je bie heur weze. hó altied een hoap losse centen op 'n taefel ligge. Dat was Meutje Berberó. In in de gank kwam ie ók wel es een vrouwe tegen, mit los nogal zwart haer, die liejp altie dmit 'n poesdoek in der hón, in ze zag ter altied nogal smoezelig uut, dat was ak 't goewd hé Diena Mar of't allemaele femiellie van mekaore was week niejt óór. In dien tied droge de vrouwen onger der keurs, een hangezak voor 't geld in te doewene. In 't keurs was een split, in dan stak je je hand zó in de hangezak, was tat veilig of niejt! In 't nêjaer wier der altied een vèrke slacht. Dat was altied een bizondere dag De veinten krege dan een glas róó port, in wielie, as kinders krege port mit strope. Dan kon je een stikkie van de staert kriege, mar ik most 't noait 'nê. As 't winter was, dan dee moe een stikkie van 't vèrke in de poepekóle of ze kokende een óre, in dêêr was een zus van m'n gek op, ik zieje ze nog krauwe van dat krok, ze lassende wel 'n héél óre, mar dat gieng niejt op, een vèrke heit ter mar twéé. Ik kan nog wel deurgó, mar 'k zal 't hierbie mar laete 'k Hoop dak nog es wat mag schrieve, 'k vind zó leuk van 't Eilanden­Nieuws, dat ze dat doewe.

Een hartelijke groet van M. Padmos, Rockanje

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 februari 1989

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 februari 1989

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's