60-jarig bestaan van de �Vereniging Grond aan Landarbeiders" te Dirksland
Op 1 februari 1921 werd de vereniging „Grond aan Landarbeiders" te Dirksland opgericht, nadat op 20 april 1918 de „Landarbeiderswet" van kraclit was geworden. De do'elstelling van de wet wordt inde memorie van toelichting aldus verwoord: „de landarbeider, welke eeuwenlang een slavenbestaan leiddte, moest de kans worden gegeven, zijn welvaart te vergroten door zelf zijn groen ten, aardappelen te telen en zodoende zijn eigenwaarde wat op te krikken".
Daarnaast was het de bedoeling van de wetgever de uittocht van landarbeiders naar de grote steden in te dammen, dit gebeurde op grote schaal. Door het uitgeven van grond aan landarbeiders probeerde de wetgever de arbeiders te hechten aan hun woonplaats.
Of er bij de wetgever ook politieke bedoelingen hebben mee gespeeld vermeldt de memorie van toelichting niet.
De vereniging had een voortvarend bestuur.
Aangekocht werden:
op 10 januari 1923: 2HA 82 aren en 80
centiaren;
op 13 november 1925: 2 HA 5 aren en 20 centiaren;
centiaren;
op 7 februari 1930: 4 HA 61 aren en 40 centiaren.
centiaren.
De vereniging beschikte toen over 9 HA, 49 aren en 40 centiaren. Deze oppervlakte is nog steeds in het bezit van de vereniging.
Het is vanzelfsprekend dat de vereniging in de dertiger jaren een harde dobber had.
Veel landarbeiders waren dikwijls meer dan 8 maanden per jaar werkloos en de lonen en de „steun" waren zeer laag. Maar desondanks bleef de vereniging
Maar desondanks bleef de vereniging gezond. De pachten werden, hoewel soms met grote moeite, betaald en het bestuur deed wat ze kon om de pachten zo laag mogelijk te houden.
In zijn uitgave „25 jaar landarbeiderswet" beschrijft J. Knape Mzn. deze harde en arme tijd zeer treffend, ook in zijn boek ,,Het gevloekte leven" komt het leven van de landarbeider schrijnend naar voren.
Tijdens de wereldoorlog 1940 - 1945 was er voor die arbeiders, welke eer perceel grond van de vereniging in pacht hadden, een zekere waarborg voor zelfverzorging aanwezig.
Geen wonder, dat na 1945 er een zo grote aanvraag naar percelen waSj dat het bestuur besloot om de percelen te halveren.
Tijdens de inundatie in 1944 - 1945 door de bezetters, geraakte een complex van het verenigingsbezit ondel water. De gedupeerde pachters werden door
De gedupeerde pachters werden door het bestuur elders in het bezit herplaatst.
Van de 1 februari ramp in 1953 had bleef droog. dev ereniging niet te lijden, Dirksland
De vereniging is ondanks haar 60 jaar voor een perceel op de wachtlijst. gezond, nog steeds staan er aanvragers
Onder de jonge arbeiders is er een mentaliteitsverandering aanwezig. Het bestuur zal daar terdege rekening mee moeten houden, zij zal het visie en perspectief moeten gaan besturen.
Wat zal de toekomst brengen ?
Dit is een moeihjke vraag. Om een toekomstvisie te kunnen geven moet men rekening houden met de wensen van de meerderheid van de pachters. Maar als bestuur moet men de durf hebben, door te stoten en te werken naar heeft. een bepaald doel, wat men voor ogen
De toekomstige arbeider gaat geen bieten, uien, tarwe, gerst of witlof meer telen voor zijn welzijn, dat kunnen we wel vergeten.
Om de volgende 60 jaar, als vereniging, vol te maken, ligt er een mooie laak te wachten op het bestuur.
De toekomstige ruilverkaveling kon weleens te zien geven, dat het bezit van de vereniging een aaneengesloten gebied wordt.
Dit aaneengesloten bezit, dat in de onmiddelijke nabijheid van het dorp moeten liggen, zou men tot een groot volkstuincomplex kunnen herscheppen met percelen van ± 500 m^. Goed gedraineerd met ruime parkeer
Goed gedraineerd met ruime parkeergelegenheid, er om heen windsingels en elk perceel afgebakend met een of andere haag. Men zou naast aardappelen en groenten voor eigen gebruik, zacht fruit kunnen gaan telen; aardbeien, zwarte, rode en kruisbessen, frambosen, wat fruitbomen en verschillenden bloemen.
Een prieeltje waar men met het gezin een kopje thee op de vrije dagen kan drinken en eventueel een broodmaaltijd kan gebruiken, terwijl de vogels kwinkeleren, de bijen zoemen en heel de natuur de rust en ontspanning aan de mens geven waaraan zo'n grote behoefte bestaat.
Voor de „Vereniging Grond aan Landarbeiders" te Dirksland perspectief genoeg, als men de roep van de tijd maar verstaat.
Als de vereniging haar taak en roeping ziet, voor nu en in de toekomst, dan is er geen reden om te twijfelen dat het 100 jarig bestaan van de vereniging gevierd zal worden.
T. van Prooyen, voorzitter
P. C. van der Groef, secretaris
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 januari 1981
Eilanden-Nieuws | 6 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 januari 1981
Eilanden-Nieuws | 6 Pagina's