Piet Westhoeve concerteerde te Middelharnis

De op Goeree Overflakkee bekende organist Piet Westhoeve was door de Stichting Kerkconcerten Goeree Overflakkee uitgenodigd een orgelconcert te geven op het grote Leeflang-orgel in de Grote Kerk te Middelhamis. Enkele weken geleden legde deze organist met goed gevolg eindeexamen solospel orgel af aan het Rotterdams Conservatorium bij Arie J. Keijzer. Hiermee zag hij zijn orgelstudie bekroond. Begrijpelijk waren ook daarom onze verwachtingen hoog gespannen.

Het programma voor deze avond bevatte werken van: J. Alain, J. S. Bach, C. Franck en H. Distier.

Piet Westhoeve opende het concert met de bekende „Litanies" van Jehan Alain. „Litanie" betekent gebed, dat bestaat uit een reeks aanroepingen, smekingen of lofzeggingen. Dit kwam ook duidelijk in de muziek tot uitdrukking. Het werd op een zeer virtuoze manier uitgevoerd, waaraan ook nog de nodige spanning goed deed.

Van Johann S. Bach de Toccata, Adagio en Fuga in C. Vooral de Fuga boeide ons door de fraaie articulatie, de heldere registratie en de speelse vertolking.

Zeer muzikaal! !

Vervolgens het koraalvoorspel „Dies sind die heiligen Zehn Gebot" van Johann S. Bach. Een gedragen vertolking van dit schitterende Bachkoraal.

Na Bach weerklonk het Choral in B kl. t. van César Franck door MiddeUiarnis' Grote Kerk. Prachtige muziek van deze Franse romanticus. Hierbij teken-den wij aan: Onverbeterlijk, doe het hem maar eens na. Wel jammer is dat het orgel niet over

Wel jammer is dat het orgel niet over een zwelkast beschikt. Dit wist de organist echter in de fraaie registratiewisselingen prima te verhelpen. Het laatste ptmt van het programma

Het laatste ptmt van het programma vermeldde de Partita „Wachet auf, ruft uns die Stimme" van Hugo Distier. Een ritmisch zeer gecompliceerd werk, wat echter voor de concertgever geen probleem was. De bruisende Toccata werd op een

De bruisende Toccata werd op een grootse manier aangepakt, het stuk kreeg een geweldige vaart en zeggingskracht mee. Het Bicinium (= 2-stemmige variatie) klonk zeer muzikaal. Tenslotte de Fuga. Het puntige ritme kwam de vertolking zeker ten goede. Het werk leidt tenslotte naar een machtige climax, waar de spanning tot ongekende hoogte stijgt, een hoogtepunt, waarbij het gehele orgel betrokken wordt. Een indrukwekkend slot van dit prachtige concert.

Ongetwijfeld zullen we in de toekomst nog meer van deze organist horen. Dat staat bij ons, en bij degenen die dit concert bezochten, als een paal boven water ! !

Dirksland Martin Mans

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen