Motivatie voor vrijwilSig energiesparen ontbreekt bij aytomobilist
Een vrijwillige besparing van energie bij het gebruik van de auto kan men niet of nauwelijks verwachten. De automobilist gelooft niet in de noodzaak van energiebesparing. En mocht hij wel overtuigd zijn van de noodzaak om energie te sparen, dan heeft de automobilist geen zin om als enkeling offers te brengen, terwijl niemand om hem heen hetzelfde doet.
Dit is de voornaamste conclusie uit een rapport „Belevingsonderzoek naar energiebesparing in het personenautoverkeer", dat in opdracht van Verkeer en Waterstaat door het Amsterdamse bureau voor marketing research en sociaal onderzoek Van den Broecke werd opgesteld. Het rapport is onder meer gebaseerd op een psychologische studie die eind verleden jaar v\?erd verricht.
Via dertien groepsdiscussies met in totaal 130 deelnemers werd het nodige materiaal verzameld. De discussiegroepen vifaren zo samengesteld, dat zij een goede doorsnede vormden van autobezitters en -bezitsters uit verschillende inkomensklassen en uit verschillende plaatsen in west-Nederland. Uit de gesprekken kwam onder meer
Uit de gesprekken kwam onder meer naar voren, dat de automobilist in het algemene geen besef heeft hoeveel benzine een bepaalde rit kost, noch de benzineprijs per liter.
Dat komt ook doordat het doorsnee instrumentarium in een auto hem geen mogelijkheid biedt het benzineverbruik per rit af te lezen. Bovendien tankt hij nu eenmaal niet een bepaalde hoeveelheid benzine voor e enbepaalde rit. Hij laat gewoon regelmatig de tank volmaken, in de mening dat dit er nu eenmaal bij hoort om de auto bedrijfsklaar te houden.
Ook bleek, dat de doorsnee automobilist zich niet verantwoordelijk voelt voor eventuele 'verspilling van brandstof. De fabrikant van de auto is naar de mening van de bestuurder, verantwoordelijk voor het verbruik.
Autorijders vinden, dat ze alleen rijden als het nodig is. Stoplichten, files en het lange zoe
Stoplichten, files en het lange zoeken naar parkeerplaatsen worden als energieverspillend ervaren.
De verantwoordelijkheid voor het autoverbruik wordt naar de overheid geschoven. Zowel het ruimtelijk beleid, als het verkeers- en vervoersbeleid is zodanig, dat men wel aangewezen is op de auto.
Uit de gesprekken kwam naar voren, dat de noodzaak tot energiebesparing in het autogebruik nauwelijks wordt gevoeld. Men twijfelt aan het nut, de noodzaak en de redelijkheid van energiebesparing bij het autogebruik. Dit wordt voor e endeel veroorzaakt door de tegenstrijdige berichten over de energiesituatie: wel of geen tekort. Ook ment men dat bij een werkelijk tekort een besparing van 5 tot 10 procent weinig zin heeft. Daar komt bij, dat de overheid te vrijblijvend oproept tot energiebesparing. Daardoor wordt de mdruk gewekt, dat er geen noodzaak bestaat.
Er bestaat dan ook weerstand tegen maatregelen die besparing willen afdv^ingen. De overheid moet — aldus een uitkomst van de gesprekken — in andere sectoren besparende maatregelen nemen.
En niet het gebruik van de auto aan banden leggen.
Moet het autoverkeer er toch aan geloven, dan zal de overheid onder meer moeten zorgen dat er geen files meer zijn, en maatregelen moeten nemen voor de produktie van zuiniger auto's.
Er waren echter enige maatregelen die men unaniem aanvaardde:
— strenge controle op de maximum snelheid van 100 km/uur met hoge boetes op overtredingen.
— extra heffingen op de prijzen van nieuwe auto's van onzulnige merken en types.
De autoloze zondag of een rijverbod voor een dag in de week werden verschillend beoordeeld.
Door een grote meerderheid werd een forse verhoging van de benzineprijs afgewezen. Ook als dit gepaard zou gaan met een verlaging van de motorrijtuigenbelasting.
Aan de andere kant zou men op zich onaangename maatregelen best willen accepteren, als ze dan maar iedereen gelijk treffen.
De samenstellers van het rapport adviseren onder meer de lust tot sparen aan te kweken, door meer duidelijkheid te scheppen over de zinvolheid van energiebesparing op nationaal niveau. Ook zou de overheid de autorijder meer bewust moeten maken, hoe hij met geringe moeite toch zuiniger kan rijden.
Vooral voorlichting op praktisch gebied is dus een vereiste, aldus het rapport.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 februari 1980
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 februari 1980
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's