Ditjes en Daijes

Nederlandse kinderen,

Zwemmen niet genoeg.

Zijn te bang voor water.

Men begint niet vroeg.

Bij het ouder worden.

Zet men ook niet door.

Dat men niet kan zwemmen.

Komt te vaak nog voor.

En dit heeft gevolgen.

Voor zo menigeen.

Daar men om te redden.

Niet op tijd verscheen.

Of men merkt persoonlijk.

Het gevolg er van, Dat men in de nood zich Niet meer redden kan. Het móet anders worden. Wordt alom gezegd. In ons waterlandje, Is het dan pas echt, Als de jeugd kan zwemmen, En het dan ook doet. Daar men mensenredder, Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje,

Dat men in de nood zich Niet meer redden kan. Het móet anders worden. Wordt alom gezegd. In ons waterlandje, Is het dan pas echt, Als de jeugd kan zwemmen, En het dan ook doet. Daar men mensenredder, Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor. 't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland, Dan zo goed geboerd. Dat we straks volbrengen, Wat de Mammoet eist? Dat enorme beestje, Is zeer hoog geprijsd. Maar het wil graag binnen, In elk schooUokaal. Nu, dat heeft gevolgen, Voor ons allemaal. Sijmen zal het merken, Als-t-ie dokken moet.

Niet meer redden kan. Het móet anders worden.

Wordt alom gezegd. In ons waterlandje, Is het dan pas echt, Als de jeugd kan zwemmen, En het dan ook doet. Daar men mensenredder, Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor. 't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland, Dan zo goed geboerd. Dat we straks volbrengen, Wat de Mammoet eist? Dat enorme beestje, Is zeer hoog geprijsd. Maar het wil graag binnen, In elk schooUokaal. Nu, dat heeft gevolgen,

In ons waterlandje,

Is het dan pas echt, Als de jeugd kan zwemmen, En het dan ook doet. Daar men mensenredder, Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor. 't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland, Dan zo goed geboerd. Dat we straks volbrengen, Wat de Mammoet eist? Dat enorme beestje,

Als de jeugd kan zwemmen, En het dan ook doet.

En het dan ook doet. Daar men mensenredder, Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor. 't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland, Dan zo goed geboerd.

Daar men mensenredder, Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet.

Soms wel wezen moet. Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet.

Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest.

Vijf en twintig jaar geleden. Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor. 't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland, Dan zo goed geboerd. Dat we straks volbrengen, Wat de Mammoet eist? Dat enorme beestje, Is zeer hoog geprijsd. Maar het wil graag binnen, In elk schooUokaal. Nu, dat heeft gevolgen, Voor ons allemaal. Sijmen zal het merken, Als-t-ie dokken moet. Als we door de mammoet, Worden opgevoed.

Slavernij in volle gang. Voor de Joodse Nederlanders,

Was het wel byzonder bang.

Deportatie was begonnen.

Westerbork een vreeslijk oord.

Treinen reden met die mensen.

Steevast naar het oosten voort.

Maar dat het zó erg zou wezen,

Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen, Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten, Wat er zoal is geschied. Blijven zij toch in herinnering, 't Volk dat ons voorgoed verliet. Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest. In't jaar '68, Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven, Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus, Gaan de plannen door. Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor. 't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland,

Voor de Joodse Nederlanders, Was het wel byzonder bang. Deportatie was begonnen. Westerbork een vreeslijk oord. Treinen reden met die mensen. Steevast naar het oosten voort. Maar dat het zó erg zou wezen, Wie van ons had dit vermoed. Vergeleken bij zovelen,

Hadden wij het wondergoed. En opdat wij niet vergeten,

En opdat wij niet vergeten,

Wat er zoal is geschied.

Blijven zij toch in herinnering,

't Volk dat ons voorgoed verliet.

Kampen zijn de ergste rampen, Voor die duizenden geweest.

Voor die duizenden geweest. Dictatuur was nooit iets anders,

Dictatuur was nooit iets anders, Dan ontkooiing van het beest.

Dan ontkooiing van het beest.

In't jaar '68,

Geldt de Mammoetwet. Op zeer losse schroeven,

Wordt heel veel gezet. Aanvang nieuwe cursus,

Gaan de plannen door.

Nu, dat zal ons landje, Wat gaan kosten hoor.

't Loopt in de miljoenen, Kan het uitgevoerd?

Kan het uitgevoerd? Wordt er in ons Holland,

Wordt er in ons Holland, Dan zo goed geboerd. Dat we straks volbrengen,

Wat de Mammoet eist?

Dat enorme beestje, Is zeer hoog geprijsd. Maar het wil graag binnen,

Maar het wil graag binnen, In elk schooUokaal.

In elk schooUokaal. Nu, dat heeft gevolgen,

Voor ons allemaal.

Sijmen zal het merken,

Als-t-ie dokken moet. Als we door de mammoet,

Worden opgevoed. TIJMEN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen