Ackter Ae Grenspaal

Het bezoek, dat de Indonesische minister van Buitenlandse Zaken, Malik, deze week aan ons land heeft gebracht, levert een hernieuwd bewijs, dat de betrekkingen tussen Indonesië en Nederland aanzienlijk zijn verbeterd. Alhoewel diverse staatslieden uit Indonesië in de loop der jaren in ons land zijn geweest (de voorganger van Malik, dr. Soebrandio, thans (ter dood veroordeelde) gevangene heeft ook Nederland wel bezocht), was de verhouding tijdens het bewind van Soekarno toch niet zo goed als nu het geval is.

Het beleid t.a.v. West-Irian, of wel Nieuw-Guinea, door Soekarno en zijn medestanders gevoerd, liet nogal wat te wensen over. De brallende redevoeringen van de ex-president, waarin hij dan betoogde dat een volksstemming niet nodig was en door Indonesië zeker niet zou worden toegestaan, deden de goede betrekkingen, welke er bestonden, niet beter op worden. Na de overneming van de macht door Soeharto — de mislukte staatsgreep in oktober 1965 deed de wind voor Soekarno keren — werden tekenen van toenadering gezien, zowel in Djakarta als in Den Haag.

Niet meer met China of Moskou.

Steeds duidelijker trad aan het licht, dat het Soekarno-beleid had afgedaan, en dat generaal Soeharto andere wegen wilde bewandelen dan zijn voorganger. Was China destijds nog een goede vriend van Indonesië, thans heeft het er meer van, dat beide landen als kat en hond tegenover elkaar staan. Het flirten met Moskou, dat Soekarno zo graag deed, is over en de huidige regering in Djakarta staat zeer sceptisch tegenover de vroegere Russissche vrienden.

De ontbinding van de communistische partij in Indonesië, de P.K.I., heeft natuurlijk veel bijgedragen tot de afkoeling tussen de machthebbers in beide hoofdsteden.

Indonesië vnl graag buitenlandse hulp om het land uit de chaos, die Soekarno en de zijnen blijken te hebben achtergelaten, te halen. De Indonesische economie is ontredderd en de minister van Economische Zaken, de vroegere sultan van Djokja, windt daar geen doekjes om. Het huidige bewind zou graag zien, dat Nederlanders medewerken aan het herstel van hun land. Soeharto en zijn ministers weten heus wel, dat de ervaring, welke tal van Nederlanders destijds in Indonesië hebben opgedaan, het land ten goede kan komen. Zij zijn er ook welkom, en dat welkom is dan meer „van harte" dan tijdens de regering van Soekarno.

Officieel bezoek?

Toen minister Malik op Ypenburg aankwam, was daar minister Luns om zijn collega te verwelkomen namens de regering. Malik is gekomen op uitnodiging van Den Haag en Koningin Juliana heeft de Indonesische minister donderdag op Soestdijk ontvangen. Soekarno heeft in vroeger jaren meer dan eens laten doorschemeren, dat hij graag naar ons land zou reizen en ook onze Vorstin zou wrillen ontmoeten. Die kans is voor hem voorgoed verkeken. Het behoort echter niet tot de onmogelijkheden, dat de nieuwe president van Indonesië (officieel is Soeharto dit (nog) niet) t.z.t. naar Nederland komt voor een officieel bezoek. Minister Malik liet zich voorzichtig in die richting uit. West-Irian.

West-Irian.

Minder positief was hij t.o.v. West- Irian en over de volksstemming welke er uiterlijk 1969 dient te worden gehouden. Het kabinet-Soeharto schijnt nog steeds geen beslissing te hebben genomen met betrekking tot de uitvoering van de overeenkomst van' 1962, waarbij afspraken zijn vastgelegd over een volksstemming onder toezicht van de Ver. Naties.

Nederland wenst hieraan onvoorwaardelijk vast te houden en minister Luns heeft zijn collega dit, naar men rustig kan aannemen, nogmaals te verstaan gegeven. Wij mogen de hoop koesteren, dat Soeharto ook de overeenkomst zal nakomen, hetgeen de goodwill van het Indonesische bewind, althans in de westerse wereld, goed zal doen. Tijdens de besprekingen in Den Haag

Tijdens de besprekingen in Den Haag zijn tal van onderwerpen aan de orde geweest, ook de kwestie van de herstelbetalingen, in welke zaak Nederland uitermate soepel is en de hand wel tot driemaal toe over het hart heeft gestreken. De economische situatie levert de grootste moeilijkheden op, zo zeide Malik bij zijn aankomst en hij hoopte, dat het Nederlandse bedrijfsleven zijn bijdrage zou willen leveren voor de opbouw van zijn land.

Over de vraag, of het doodvonnis aan Soebandrio zal worden voltrokken, wenste Malik zich niet uit te laten, evenmin over het gratieverzoek, dat ook van Nederlandse zijde wordt gesteund. Of daarvoor een gewillig oor in Djakarta wordt gevonden zal de toekomst moeten leren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen