Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VIETNAM

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VIETNAM

en zwaar probleem:

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

is niet gemakkelijk een betrouwjjr overzicht te krijgen van de ge- Isverhoudingen der diverse strijdachten. Vast staat wel, dat de Ametanen dit najaar ongeveer een lialf [Ijoen soldaten in Zuid-Vietnam zul- ,n hebben, waarbij dan nog de omjjgrijke luchtmacht komt en de sterzeestrijdkrachten, (de Zevende ;), die langs de Oostkust opereren jor bombardementen met hun artilleen vliegtuigen. Het Zuidvietnamese «er wordt geschat op 700.000 man, aar er zit weinig vechtlust in. De -York Times" beweerde onlangs, )t ze schandelijk slecht vechten. Dan (Il er nog de troepen van de bondgeoten Zuid-Korea, de Philippijnen, iistralië en Nieuw-Zeeland, van vsde (teerste de meeste soldaten heeft geliiurd. Samen halen deze ten hoogste e lOO.OOO. Aan de kant van de commuisten is er allereerst de Vietcong, welicM nog geen 100.000, die de eigenlijke nerrillaoorlog voeren en voorts de loordvietnamese troepen, die via de edemilitariseerde zone langs de 17e iteedtegraad, maar meer nog via de libuurstaat Laos Zuid-Vietnam binlendringen en thans 9 divisies zouden Jlen, dus meer dan 100.000 man. De ifiltraties uit het noorden nemen 3 toe en de kracht van de Vietneemt ondanks de desertaties niet if. De laatste oefent al jarenlang een ivare, onmenselijke terreur uit op de iiirgerbevolking zelfs tot in de hoofdad Saigon af en toe. De roden vechten inatiek en er Is eigenlijk geen enkele lanwijzing, dat het de Amerikanen geiikken zal binnen afzienbare tijd de njand de baas te worden. De chaos in ina, dat Noord-Vietnam steeds steune, blijlct ook geen invloed uit te oefelen op het verloop van de strijd. De teen gaan rustig voort over zee on- Ier het oog van de Amerikaanse vloot roden te bevoorraden. Er staan lans meer Amerikaanse troepen in 'letnam dan er destijds ooit in Korea lebben gestaan, maar de vooruitzichten iljn zeer dubieus. De bedoeling van Hanoi en de Viet

De bedoeling van Hanoi en de Vietcong is uiteraard heel Vietnam communistisch te maken. In het Noorden is iun dat gelukt na een vreselijke strijd een enorm bloedbad. In de periode lS54-'55 moeten er daar ongeveer boeren zijn geëxecuteerd. Een Biljoen Vietnamezen zag kans naar het Zuiden te vluchten, voornamelijk rooms •katholieken. Men kan zich dus wel enigermate voorstellen wat er met de Zuid-Vietnamezen zou gebeuren wanneer de Amerikanen hun legers uit Vietnam zouden terugtrekken. Dat zou een nieuw bloedbad worden en de rode vloedgolf zou weer een nieuw land lebben overstroomd. Minister Luns wees er in de Tweede Kamer op, dat terugtrekken ook verstrekkende internationale consequenties zou hebben voor de volken in de gehele regio (streelc), maar wellicht zelfs voor de situatie in Europa en de hele Wereld. Bij de debatten in ons parlement Heek weer eens, dat uiterst links zich londuit aan de kant van Noord-Vietnam stelt en Amerika als de hoofdschuldige van deze oorlog aanwijst. De ter Van der Spek van de P.S.P. (dat ^n pacifisten, dus anti-oorlogsmensen) meende, dat de problemen van Vietnam zaak zijn voor het Vietnamese volk »lf en dat het Amerikaanse optreden ' een oplossing belemmert. Hij noe per motie de regering uit zich 'an de Amerikaanse Vietnam-politiek ts distantiëren. En in een andere motie «iste iiij onvoorwaardelijke en definitieve stopzetting van de bombardementen op Noord-Vietnam, het openen van Wapenstilstandsonderhandelingen en de jenigtrekking van alle buitenlandse ien. Hieruit blijkt duidelijk, dat de pacifisten van alle realisme gespeend 2'jn. Ze weten heel goed, dat verwe- Wijliing van hun wensen het ver- 'TOjnen van heel Vietnam, ook het Zuiden, betekent achter het Bamboe- '"Otdijn, dus in de communistische «laos en moordmachine. Dat vinden ze "lijkbaar helemaal niet erg. Hxin radi- * socialisme prevaleert boven hun vredelievendheid; voortdurend spreken 6n stemmen ze met de communisten "lee vanwege hun anti-kapitalistische "•stelling en daarom zijn ze ook zo fel snti-Amerikaans. We laten hun onlo- S'sche redeneringen maar voor wat ze ^'W. Alleen wijzen we er nog op, dat "6 communisten, die allesbehalve pacifisten zijn doch de grootste geweldenaars, wel zouden viallen dat alle antoen pacifist waren, want dan lag de iiele Wereld voor hen open.

Ook de communistische heer Bakker ^§ bij dit debat vreselijk tekeer tegen Pfesident Johnson en de Amerikanen. ^at is te begrijpen. Amerika is, naar * mens gesproken, de enige macht ter *ereld, die in staat is het communisme e beteugelen en de rode wereldrevo- «ilie te voorkomen. Overal waar deze «tanische ideologie in de aanval is of ^'^'gt te komen, zijn het de Amerika- "*", die hun een halt toeroepen. Wat ™u er van West-Europa en dus ook •3n Nederland zijn geworden, wanneer f hun legers na de oorlog geheel had- £, teruggetrokken? Dan zou de Hit- "•iictatuur alleen zijn vervangen door die van Stalin. "^ Amerikanen hebben niet voor

"^ Amerikanen hebben niet voor ^«s 300.000 man- staan in West-Duits- '«'a, 500.000 in Vietnam en andere ."iderdduizenden in Korea en Japan. Hun oorlogsvloten kruisen in de Mid- dellandse Zee en in de wateren van Vietnam, Formosa en de Japanse Zee om de Russen en Chinezen in de gaten te houden. Wanneer dit hele Amerikaanse oorlogsapparaat zich zou terugtrekken op eigen land zouden menselijkerwijs gesproken Azië, Australië, Europa en Afrika ten prooi vallen aan het wereldcommunisme. De naoorlogse ontwikkeling is zodanig geweest, dat het de Amerikanen zijn, die thans met hun legers, vloten, luchtmacht en kernwapens de macht vormen, die de vrije wereld beschermt tegen overweldiging door de rode vloedgolf. Ook in Vietnam. Wat de P.v.d.A. betreft, als haar woordvoerder trad in de Tweede Kamer op de heer Ruygers. Hij schilderde in schrille kleuren de ellende van de oorlog en wees erop, dat in de moderne oorlog het traditionele onderscheid tussen combattanten en non-combattanten (strijders en niet-strijders) een fictie is geworden. Van de doden in Wereldoorlog I waren 95% soldaten en 5% burgers. In Wereldoorlog II waren het 52''/o soldaten en 48''/o burgers. En in de Koreaanse oorlog 16°/o soldaten en 84»/o burgers. Van Vietnam zijn geen preciese cijfers bekend. Dat land heeft eigenlijk al ongeveer 25 jaar van de éne oorlog in de andere. Tien percent van de bevolking zijn vluchtelingen. In het hongerende land wordt de oogst vernietigd. Hier gaat een volk te gronde aan zijn bevrijding. En aan Amerika kost de oorlog thans 240 miljoen per dag! Het schijnt, dat hij niet gewonnen kan worden maar hij mag ook niet verloren worden door de Amerikanen. Wie lost dit vraagstuk op? Dhr. Ruygers was objectiever dan zijn voorgangers, want hij stelde, dat de vrede in Vietnam niet alleen afhangt van de houding der V.S., maar ook van Peking, Moskou, Hanoi en Saigon. Hij gelooft wel, dat Mac bereid is te vechten tot de laatste Vietnamees! De grote vraag is echter hoe er een eind aan te maken. De P.v.d.A. meent, dat de Amerikanen van de offensieve strategie (aanvallende strijdmethode) moeten terugschakelen op defensieve (verdedigende). Daarom diende hij een motie in om er bij de Amerikaanse regering op aan te dringen de bombardementen op Noord- Vietnam zonder voorwaarden te beëindigen en het nationale bevrijdingsfront als zelfstandige onderhandelingspartner te erkermen. Deze motie werd ingediend met steun van D'66. De woordvoerder van die partij de heer Visser redeneerde nogal genuanceerd, maar uiteindelijk meende hij toch dat de Amerikanen de eerste stap naar het einde van de oorlog moeten doen.

Alle andere partijen in de Kamer bleken positiever te staan tegenover de positie en de politiek van de Verenigde Staten, hoewel de een meer dan de ander. De beste uiteenzettingen van hun standpunten waren voor ons de redevoeringen van de heren Van Dis (S.G. P.) en Jongeling (G.P.V.). Daarop — en ook op die van de sprekers der vier regeringspartijen — hopen we in een volgend artikel terug te komen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 26 september 1967

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

VIETNAM

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 26 september 1967

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's