Meditatie

Want dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Christus Jezus was.

(Filippenzen 2 ; 5)) I.

Paulus is in Rome. Gevangen om het getuigenis van het Evangelie. God heeft daar Zijn heilig doel mede. Bedoelingen, die soms later, soms eerst in de eeuwigheid verstaan en begrepen worden.

In elk geval is hij daar niet vergeefs; wat hem betreft, mag hij met blijmoedigheid roemen in de verdrukking; wat anderen betreft, is door hem gezien, en hij schrijft het ook aan de gemeente van Filippi, dat zijn banden in Christus openbaar geworden zijn in het ganse rechthuis, en aan alle anderen, zodat hetgeen aan hem geschied is, meer tot bevorderingg van het Evangelie geweest is dan dat het Rijk Gods er schade door zou aangedaan zijn. De vijand rekent altijd verkeerd. Wanneer hij meent, dat door Paulus' gevangenschap degenen, die met hem het Evangelie van Christus belijden, bevreesd zouden worden wanneer zij Paulus' moeite en lijden zouden zien. dan blijkt het tegenovergestelde. Het merendeel van de broeders durft het Woord onbevreesd te spreken. Zij zien, dat God Zijn Woord aan Paulus waar maakt. Dat geeft moed en vertrouwen.

In de leerschool van het lijden mag Paulus leren. Een geleerd zijnde, mag hij ook anderen leren. Hij merkt het aan als eer, wanneer men om Chris- tus' wil lijden mag. Daarom kan niemand beter dan Paulus aan de Filippenzen schrijven.

Paulus zal Filippi nooit vergeten. God heeft hem daar eenmaal gebracht. Daar heeft God Lydia, de purperverkoopster, onder de prediking van Paulus toegebracht; daar werden de deuren van de gevangenis door de hand Gods geopend en was een stokbewaarder de Heere te voet gevallen. O, wonderen van alvermogen en genade. Dat had banden gelegd tussen Filippi en Paulus. En als Paulus in Rome gevangen zit,

En als Paulus in Rome gevangen zit, ontvangt hij de blijken van liefde en medcdelven van Filippi Die blijken hebben zijn ziel verkwikt (Filipp. 4 : 14). Maar ook mag de apostel aan Filippi denken. Dat blijkt uit de zendbrief. Ja, hij getuigd, dat hij te allen tijde in al zijn gebed met blijdschap het gebed voor Filippi doen mag. En daarom wekt hij de gemeente op tot de betrachting van allerlei Christelijke deugden, voornamelijk tot lijdzaamheid, standvastigheid, enigheid en ne derigheid. En hoe kan hij de gemeente beter op

En hoe kan hij de gemeente beter opwekken, dan door het grote voorbeeld van Christus aan haar voor te houden? Hot gevoelen van Christus prijst hij bij de gemeente van Filippi aan. Welk gevoelen was er in Christus Jezus?

Dat heeft hij geopenbaard, toen Hij de ge.stalte van een dienstknecht aangenomen heeft. Hijj Die het geen roof geacht heeft om Gode evengelijk te zijn Dat wil zeggen, dat Hij Zich niets onrechtmatigs toeëigende toen Hij zeide, dat Hij waarachtig en eeuwig God is. Hij was geboren vóór de bergen er waren, éér dat de zeeën door de hand des Heeren waren voortgebracht. Van Hem belijdt de gemeente, in overeenstemming met het Woord Gods: „De eniggeboren Zoon van God, geboren uit de Vader voor alle eeuwen; God uit God, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God; geboren, niet gemaakt, van hetzelfde Wezen met de Vader, door Wie alle dingen gemaakt zijn." Nooit is enig mensenkind in staal om de uitnemende grootheid en majesteit van de eniggeboren Zoon Gods uit te drukken. Maar wat is dan ook Zijn vernede

Maar wat is dan ook Zijn vernedering onuitsprekelijk groot. Dat Hij mens is willen worden. En in welke omstandigheden. Dieper vernedering kon Hij Zich niet onderwerpen dan Hij Zich onderworpen heeft. Hier heeft Hij de gestalte van een dienstknecht aangenomen. Knecht Zijns Vaders, Uitvoerder van Gods wil; Verwerver van de eeuwige zaligheid voor rampzaligen. Dan belijdt de kerk: „Die om ons, mensen, en om onze zaligheid is nedergekomen uit de hemel, en vlees is geworden van de Heilige Geest uit de maagd Maria, en een mens geworden is." Dat is de grootste zelfverloochening, die ooit plaats gevonden heeft, of ooit plaats hebben zal. En dat alles heeft Hij gedaan voor vijanden. Niet om Zijn vrienden te zaligen, maar om bittere vijanden, die Hem,, met eigen handen aan het hout des kruises geslagen hebben, te kronen met eeuwige zegen. Dat is de waarheid, zo troostvol en

Dat is de waarheid, zo troostvol en beschamend, welke Paulus de Filippenzen voorhoudt om hen aan te moedigen.

(Wordt vervolgd)

Rotterdam. Ds. A. Vergunst

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen