De Gaulle en Canada

I In augustus schreven we een drietal 3itilffilen over bovenstaand onderwerp. jfe ontvingen daarop een aangename leactie vanuit Canada. Men weet, dat Jaar ook menige oud-Flakkeeër woont o a een zoon van onze vriend Jongsma jit Sommelsdijk, welke laatste met zijn ijDUW een paar maanden in Canada Leeft vertoefd. Hij stuurde ons een aanital knipsels uit Canadese bladen, die jjrtikelen bevatten over het incident De GauUe, welke voor ons zeer Interessant zijn. De heer H. J. Jongsma Itoont in de plaats Pierrefons, provinitie Quebec, het gedeelte van Canada [jat het meest Frans is. We zijn zeer dankbaar voor de toezending en willen er gaarne één en ander uit overnemen, n dele na vertaling uit het Engels. Er verschijnt in Canada (Wülowdale,

Er verschijnt in Canada (Wülowdale, Ontario) een weekblad onder de naam ,De Nederlandse Courant". In het nummer van 2 augustus schreef de redacteur buitenland in een overzicht onder titel „En Monsieur sprak!" één en jnder over het optreden van De Gaulle. Deze heeft, zo schreef hij, wel voor de nodige opvdnding gezorgd. Zijn uitroep in het Franstalige Canada: „Quebec libre" (Quebec vrij), de berisping, die premier Lester Pearson hem toediende en het besluit van de president niet naar Ottawa te reizen om met de Cajnadese regering te spreken, maar direct van Montreal naar Parijs terug te keien, doet ons de vraag stellen „Waaricm?". Het is best mogelijk, dat de generaal

Het is best mogelijk, dat de generaal ) dat balkon in Quebec zich even Iheeft vergaloppeerd in zijn enthousias- [me De president houdt van een dramatisch effect. Hij is sterk overtuigd Ivan de historische missie, die de Franse 'cultuur heeft. Daarom is het heel goed linogelyk, dat dit hem verleid heeft tot èe wel wat ongelukkige uitspraak. Het \js echter onwaarschijnlijk, dat hij er [zelf politieke waarde aan heeft gehecht, de Canadese regering echter wel 1. Hij voelde zich door de berisping jvan Lester Pearson heel erg gekrenkt, want men berispt nu eenmaal een Franse president niet! Hij noemde dan |ook diens verklaring „politieke muggezifterij". Intussen heeft zijn uitspraak in de meeste Westerse landen een stroom van kritiek losgeslagen. Wellicht jishet een „slip of the tongue" („uitglijjden" van de tong)! Het is echter ook mogelijk, dat De

} Het is echter ook mogelijk, dat De iGauUe welbewust die woorden heeft Igebruikt om nog eens Frankrijk's onjafhankelijkheid van de Angelsaksische llanden tegenover de rest van de we- Ireld te onderstrepen, al moeten die |woorden dan niet direct worden uitgeals een soort vrijbrief voor de iFranstalige Canadezen om zich los te linaken van Canada. Dit zou trouwens jingaan tegen één van de grondprincipes Tyan de Gaullistische buitenlandse polijtiek, omdat deze zich kant tegen elke Jjintenlandse inmenging in de interne |zaken van een staat. De Gaullistische politiek heeft als

lioofddoel: de creatie (Schepping) van sn Europa onder Franse leiding dat leen derde macht vormt tussen de An Igelsaksische wereld en het commimis Itische blok, zodat deze landen niet geponden zijn. Frankrijk erkende na de TCoreaanse oorlog als eerste Westerse j nogendheid Communistisch China. Het r pcht toenadering tot de Sovjet-Unie j l ! | l | De Gaullistische politiek heeft als m liet de verhouding tot de V.S. afpelen. Het weert nog steeds Engeland >t de E.E.G. Het veroordeelt het Amekaanse ingrijpen in Vietnam. Het pemde zelfs tegen Israël in de V.N. ^ankrijk — dat is praktisch De GauUe heeft kennelijk lak aan de V.S. en pindt Engeland onvolwassen in Europse kwesties. Deze politiek levert wel op; onder de Arabieren heeft het p6n goede pers; Kosygin bezocht De paiille enkele malen; er zijn Afro-Aziafische landen, die de V.N. zouden willen [Wrplaatsen van New-York naar Parijs. ^ffie landen vergeten echter, dat De •^auUe over de Volkerenorganisatie pooit anders dan denigrerende (min- Wtende) uitlatingen heeft gedaan. Een perde macht als zodanig onder leiding pn Frankrijk is echter niet naderbij Foracht. Dan zou continentaal West- Mropa( dus zonder Engeland) zich pofitiek moeten verenigen. Zulk een polipke Unie zou moeten beginnen met Fi unie van de zes Euromarkt-landen, pe een eigen buitenlandse en defensiepolitiek zouden voeren en beschermd «erden door het Franse kernwapen, Rs niet door het Amerikaanse. Maar r'pë, Nederland, Luxemburg en Italië pelen daar niets voor zolang Engeland F ook geen deel van uitmaakt. Dat wil De Gaulle echter weer niet, omdat dan het Franse leiderschap van deze Unie zou verwateren. Zonder deze Unie wordt Frankrijk

Zonder deze Unie wordt Frankrijk echter door de grootmachten zoals de Sovjet-Unie, Rood-China en de Veren. Staten gewoon te licht bevonden om als medegrootmacht op te treden. Voor de S.U. & China is Frankrijk bruikbaar omdat het de Westerse eenheid verstoort. En voor de V.S. is het een lastige relatie. De rol van Frankrijk is dus niet constructief (opbouwend) maar negatief.

Wellicht heeft De Gaulle aan de wereld duidelijk willen maken, dat hij zich frontaal opstelt tegenover de V.S. en Engeland door in een 'overwegend Engels sprekend werelddeel uit te roepen; „Quebec libre".

In „The Montreal Star" van 12 augustus wordt in een uitvoerig artikel het resultaat bekend gemaakt van een „public opinion poll" (publiek opinie-onderzoek) onder de Frans sprekende bevolking van Quebec over de uitroep van De Gaulle. Ruim 71°/o gelooft niet, dat de Franse president het terugtrekken van de provincie Quebec uit de Canadese confederatie verdedigde.

Slechts 17»/o geloofde, dat hij de afscheiding ermee begunstigde. Ook werd een serie van 17 vragen gesteld aan gezinshoofden in Montreal, Quebec (stad) en het daartussen in liggende Three Rivers (Franse naam: Trois Rivieres, drie rivieren) alle drie gelegen aan de Sint-Laurensrivier. De vragen werden beperkt tot de Frans sprekende bevolking.

De eerste vraag luidde: gelooft u persoonlijk, dat de generaal er goed aan gedaan had thuis te blijven of te komen?

M. Q. T.R.

thuisblijven 20«/o 14»/o 9»/o

komen 66»/o 70«/o 82«/o

Vraag 2: heeft hij zich gemengd in zaken, die alleen Quebec en Canada aangaan?

ja 36 30 17

neen 52 61 80

Vraag 3: meent hij, dat Quebec afgescheiden moet worden van Canada?

ja 18 65 16 80 13

neen 65 80 74

Vraag 4: meent U, dat D.G. goed of verkeerd deed te zeggen „Vive Ie Quebec libre"?

goed 43 55 50

verkeerd 37 29 32

Vraag 5: is uw achting voor D.G. sinds zijn reis naar Quebec gegroeid, verminderd of dezelfde gebleven?

gegroeid 20 15 26 43

verminderd 15 10 6

hetzelfde 57 61 45

Vraag 6: had D.G. ook naar Ottawa (hoofdstad) moeten gaan?

]a 39 39 50

]a neen 47 48 45

Tot zover de vragen, die we uit de serie van 17 hebben gelicht. Er blijkt uit, dat de bevolking der drie steden in meerderheid De GauUe gunstig gezind is, maar ook, dat een sterke minderheid het niet met hem eens is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen