Dhr. J. Knape na ontslagaanvrage eerder opgelucht dan teleurgesteld

Nu dhr. J. Knape per 1 september a.s. om gezondheidsredenen zijn ontslag heeft aangeboden aan de vergadering van Aandeelhouders — zoals we in ons vorig vrijdagnummer vermeldden — als directeur van de N.V. Brugverbinding „Haringvliet" hebben we hem gevraagd naar de juistheid van het gerucht, als zou dhr. Knape ontslag hebben gevraagd als gevolg van spanningen met Commissarissen. Dhr. Knape verzekerde dat de moti

Dhr. Knape verzekerde dat de motivering „gezondheidsredenen" juist is. Hij acht zich als gevolg van zijn verminderde krachten niet meer in staat om de vele zorgen en moeilijkheden te dragen, die de leiding van dat bedrijf meebrengt. „Het is tenslotte een millioenenbedrijf. Dat geeft veel werk, veel moeite, veel zorgen. En dat wordt door bijna niemand onderkend, ook vaak door commissarissen niet". Op de mededeling dat we dat niet kunnen begrijpen, omdat de commissarissen van de N.V. toch alle burgemeester zijn valt dhr. Knape uit:

„Dat is juist de fout. Vóór de ontslagname van dhr. Hordijk waren van de elf commissarissen er negen burgemeester. Dhr. van Dongen vertegenwoordigt de Flakkeese Gemeenschap in het college van commissarissen en de gemeente Goedereede is zo verstandig geweest om een tweetal voor te dragen uitsluitend „burgers", zodoende is de oud-wethouder Visser tot commissaris benoemd. Een vent uit één stuk. Dhr. Knape raakt niet uitgepraat om diens verdiensten te schetsen. Zo iemand geeft je steun, zegt dhr. Knape. Met zo iemand kun je in moeilijke omstandigheden praten". We vragen dhr. Knape verder: De

We vragen dhr. Knape verder: De publicatie in de kranten omtrent uw voornemen om de tarieven per 1 jan. a.s. te verlagen is U nogal kwalijk genomen. Er is zelfs een vergadering van commissarissen voor belegd.

Dhr. Knape: „Ik ben langzamerhand beu van allerlei futiliteiten, waarvoor men vergaderingen belegt. Men zou een vergadering beleggen om toezicht te houden waar een potlood van tien cent» gebleven is! Maar vraag de heren eens waar voor enige duizenden gebleven is dan weten ze het niet. Dhr. Knape wil dit artikel niet noemen. „Het leven heeft me bitter gemaakt. Ik ben mijn loopbaan begonnen als idealist en humorist. De mensen van vroeger zullen zich herinneren, dat ik mijn publiek onder de tafel kon brengen van het lachen. Mijn romans behaalden grote oplagen. Ik heb mij vooral in het sociale vlak bewogen, ook als litterator. Ik was secretaris van de vereniging „Klein Grond Bezit" Secretaris-Boekhouder van het Burgerlijk Armbestuur; Secretaris van de Bouwvereniging enz." aldus dhr. Knape die rijkelijk uit de talloze herinneringen kan putten. We komen op de recente publicatie inzake de verlaging van de tolgelden terug. Dhr. Knape zegt: die was voortijdig, wat ik betreur. Een van de commissarissen heeft zijn krachten beproefd als rechercheur, heeft zelfs een huishoudelijk werkster verhoord! Is na enige omweg te weten gekomen, dat ik een persvertegenwoordiger iets gedicteerd heb. Jawel, ik heb hem iets gedicteerd, n.1. uit de Statuten, hoe de gang van zaken is:

De directeur belooft de toestemming na de Algemene vergadering van Aandeelhouders tot het vaststellen en wijzigen der tarieven van de bruggelden.

Vervolgens zijn er nog goedkeuring nodig van de regering en van de geldgevers. Als het bericht geluid had: de commissarissen overwegen enz.... dan zou men mij niet lastig hebben gevallen. Maar Commissarissen en Aandeelhouders hebben nu eenmaal alleen te overwegen of ze een desbetreffend voorstel van de directeur zullen bevorderen, eventueel goedkeurenj Verder gaat hun bevoegdheid niet. Scnerp zegt hij: „En ik laat mij geen enkele bevoegdheid uit mijn handen wringen".

De Gemeenteraden van Flakkee en Schouwen en Duiveland zqn zo dom geweest om te bevorderen, dat de di

recteur negen burgemeesters als toezichthouders heeft. Een kind kan becijferen, dat dit te eniger tijd ongelukken geeft. Men zal het roer moeten omgooien anders blijft het ongelukken geven zolang de brug bestaat. Tenzij men een directeur als mijn opvolger vindt, die met zijn hoed in zijn hand aan heren Commissarissen komt vragen hoe ze het hebben willen. Er moeten meer zakenlui in de N.V. komjen!

Met dhr. Sieling heb ik nooit moeilijkheden gehad. Zonder dhr, Sieling was de brug er nooit gekomen. Hij heeft het bed gespreid en anderen zijn er op gaan liggen. Dat gaat met mij ook zo. Kan men zich voorstellen wat het zeggen wil om een millioenenbedrijf te organiseren?!

Dhr. Sieling die tijdens het gesprek is binnengekomen vertelt, dat hij al jarenlang belangeloos voor de brug heeft gewerkt. Hij mocht President-Commissaris worden van de Burgemeesters omdat er toch geen uitzicht was op verwezenlijking van de plannen. Toen bleek, dat dit wel het geval was, mocht hij zelfs geen bespreking voeren zonder dat er een burgemeester bij was, alsof hij onder curatele werd gesteld. Het spijt dhr. Sieling, dat hij veel te veel heeft toegegeven, maar hij had maar één doel, de brug moest er komen. En die is er gekomen. De rest heeft dhr. Sieling op de koop toegenomen.

Dhr. Sieling gewaagt ook nog van de verdiensten van dhr. Rijnders, die als voorzitter van de Stichting De Flakkeese Gemeenschap veel heeft gedaan voor de totstandkoming van de brug. We zeggen tegen dhr. Sieling: Het eiland weet welke verdiensten ze hebben van de brug en de mensen zijn U daar dankbaar voor.

Dhr. Sieling: Maar het bestuur van de N.V. heeft daar maar weinig blijk van gegeven. Toen ik afzwaaide als President-Commissaris gebeurde dat in een vergadering van commissarissen en Aandeelhouders. Mijn vrouw was er niet eens bij uitgenodigd! Toen een administrateur heenging werd er een uitgebreide receptie gegeven, met zijn vrouw erbij, met personeel erbij. Waarom deze onderscheiden behandeling. Ze kunnen niet organiseren, zegt dhr. Sieling. Toen de brug officieel geopend werd moest de directeur met zijn vrouw naar een plaats zoeken. Datzelfde overkwam een gedelegeerd klinkt het vol verwijt. commissaris!"

Rusten.

Dhr. en mevr. Knape zullen enige buitenlandse reizen gaan maken. Het echtpaar heeft een petekind in Ranugate (Engeland). Het is een kind, dat genoemd is naar een pilot-officer, die boven Sommelsdijk is neergeschoten en daar begraven ligt. Misschien gaat hij nog eens een ro

Misschien gaat hij nog eens een roman schrijven. „Ik heb al een uitnodiging van een grote uitgeversmaatschappij. Maar de mensen uit mijn omgeving behoeven niet bang te zijn, dat ik portretten ga tekenen. Dat heb ik één keer gedaan, maar dat doe ik nooit weer". Voordat ik aan een roman begin moet ik eerst mijn vele teleurstellingen van de laatste jaren te boven zijn en innerlijk tot rust zijn gekomen. Een romanschrijver moet afstand nemen". We vragen dhr. Knape tenslotte: Hoe ziet U de toekomst van de N.V. Hij antwoordt: De gemeenteraden moeten eens gaan begrijpen, dat het College van commissarissen niet alleen uit burgemeesters moet bestaan, er moeten ook een paar wethouders in zitten, en een paar doodgewone raadsleden. Dhr. ICnape noemt enkele namen, die we niet mogen publiceren. En dan moet men het toezicht op het beleid van de directeur niet verlagen tot critiek op allerlei kleinigheden en hem onbeperkt de bevoegdheden laten, die hem krachtens de statuten zijn toegekend. De brug is een publieke aangelegenheid. Het is goed dat de gemeenteraden er zich mee bemoeien. En de pers? „Openheid", zegt dhr. Knape, we hebben niets te verbergen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen