Op Waddeneilanden minder regen

Het toeval wilde, dat we onze week vakantie vierden juist op het moment, waarop de zomer van 1967 een ernstige inzinking vertoonde. Van 12 tot en met 19 augustus trokken, na veel dro- , ge en zoniide dagen in de voorafgaande weken, de depressies eindelijk weer eens aan de touwtjes en dat gaf vrij veel perioden met regen, soms harde wind en herhaalde malen ook onweer, dat — op 17 augustus — in West-Nederland zelfs nog twee slachtoffers eiste.

Nu hadden we het geluk niet in het meest getroffen gebied te verblijven, maar op een van de Waddeneilanden, nl. Ameland. Het weer was daar natuurlijk ook duidelijk minder goed dan daarvoor, maar over het geheel genomen bleven de vakantie-omstandigheden daar toch redelijk goed. Het was b.v. opvallend, dat de zon zich er minder snel liet intimideren dan in het binnenland en dat de regen er — althans overdag — van minder betekenis was dan elders in het land. Het meest sprekend kwam dit naar voren op en rondom de 17e augustus. Nederland bevond zich toen in een onstabiele, zuidwestelijke luchtstroming, gestimuleerd door een depressie boven Skandinavië. Het weertype werd gekenmerkt door buien, die 's nachts het actiefst waren boven het vrij warme Noordzeewater en daar weerlicht veroorzaakten, en overdag boven land, waar zij eveneens tot bliksem en donder aanleiding ga- •ven.

Vanuit Ameland, en natuurlijk ook Vlieland en Terschelling, kon men 's nachts en in de vroege ochtenduren zware buien ten noorden van het eiland over de Noordzee zien passeren, terwijl in de loop van de dag cumulonimbi zichtbaar waren, die ten zuiden van de standplaats aan de vaste wal slecht weer brachten. Op Ameland zelf viel echter geen neerslag van betekenis en werd nabij onweer niet waargenomen. Het bleef bij een) enkele losse bui, die geen afbreuk deed aan het overwegend zonnige weertyfa Door dezk3: weersverschillen ten opzichte van het binnenland liep ook de temperatuur uiteen: rond het middaguur lazen we, 300 meter landinwaarts van de Noordzee-duinen, bijna 20 gr. C. af, terwijl in Utrecht tijdens of vlak na buien geen hogere kwikstand dan 13 graden werd gemeten.

•k ir -k We hebben de indruk gekregen, dat de Waddeneilanden bij een| weerstoestand met onstabiele buien relatief het gunstigste weer hebben wanneer de luchtaanvoer uit zuidwest tot westzuidwest komt en dus afwisselend over water en (ei)land plaats heeft. Klaarblijkelijk is dit land-water traject noch voor nachtelijke buien, noch voor buien overdag een geschikte „broedplaats". Bij een zuidwestelijke luchtstroming vangen de eilanden minder frekwent overtrekkende Noordzeebuien in, dan bij een westelijke en, vooral noordwestelijke trekrichting. In dit laatste geval vangen de eilan

In dit laatste geval vangen de eilanden juist de eerste stoot op, plenst de regen — in het najaar — bij de geringste aanleiding met bakken uit de lucht en vallen er onverwachte donderklappen. De hierboven beschreven „singulariteit" geldt, althans dat is onze indruk, ook voor de kop van Noordholland en de Noordwestfriese kuststreken. (Nadruk verboden)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen