Achter de grenspaal

In Indonesië is gisteren de onafhankelijkheidsdag gevierd. De 17e augustus is in dat land de grote nationale feestdag, omdat herdacht wordt de uitroeping van het vrije Indonesië in 1945. Vóór de omwenteling (oktober 1965) hield president Soekarno op die feestdag in het Merdeka-stadion in Djakarta altijd een grote redevoering, doch ditmaal sprak de waarnemend presiden generaal Soeharto aan de vooravond van de onafhankelijkheidsdag in het parlement. Op het moment dat wij dit overzicht

Op het moment dat wij dit overzicht schrijven is nog niet bekend, of de „heilige vlag" van Indonesië gisteren heeft gewapperd, want Soekarno had geweigerd die vlag af te staan. Dit dundoek is namelijk 22 jaar geleden vervaardigd door de eerse vrouw van Soekarno en de president beschouwt de vlag als zijn persoonlijk eigendom. Elk jaar gaf hij toestemming de vlag te hijsen voor het paleis, maar nu wilde hij dit niet doen. De regering van Soeharto gaf de president direct „antwoord" op zijn weigering door diens lijfwacht (200 man) te ontbinden. De lijfwacht bezat de sleutel van de kist, waarin de vlag was opgeborgen en bewaakte die kist zorgvuldig, Hoe dit incident verder is afgelopen, weten wij nog niet.

Rollen omgedraaid.

Het incident is op zichzelf wel typerend voor de verhoudingen in het Indonesië van vandaag. Vroeger moest iedereen Soekarno gehoorzamen, maar thans dient de president zich te onderwerpen aan de orders van de regering Soeharto, die nog altijd goed in het zadel blijkt te zitten. De president heeft alle gezag verloren en hij beschikt nu zelfs niet meer over een paleiswacht. De huidige regering van generaal Soeharto, welke op het punt van de in 1969 in Nieuw Guinea te houden volksstemming helaas nog altijd een onduidelijke gedragslijn volgt, stelt alles in het werk om goodwill te verwerven in alle werelddelen. Er worden bezuinigingen op grote schaal doorgevoerd om de economische toestand van het land te verbeteren. Verder wordt de zuivering van pro-Soekamisten in leger en landsbestuur met omzichtigheid voortgezet. Nog onlangs is een complot ontdekt (en opgerold), dat tot doel had Soekarno weer aan de macht te brengen. Het plan was om de president (zonder macht of gezag) samen met de vroegere vice-president Hatta het woord te laten voeren op de onafhankelijkheidsdag. Dit plan is echter verijdeld en diverse topfiguren van de PNI (dat is de nationalistische partij, die altijd achter Soekarno heeft gestaan) hebben dit plan met hun arrestatie moeten bekopen.

Cultus exit.

Het is trouwens niet het eerste complot dat gericht was op herleving van de Soekarno-cultus, aan welke cultus in 1965 een einde werd gemaakt. In juli werd ook al melding gemaakt van een groep, die Soekarno weer aan het bewind had willen brengen. Deze groep had zich meester gemaakt van leidende posities in de IPKI-partij, een overigens kleine partij, welke als doel had de onafhankelijkheid van Indonesië te bevorderen. Hadden aanvankelijk de anti-Soekarnisten de overhand in deze partij, allengs infiltreerden weer de Soekarno-gezinden in de partijleiding met als voornaamste figuur brigade-generaal Soekendro. Deze man speelde een dubbele rol door zijn positie in het leger, waarin hij,het bewind van Soeharto moest steunen, terwijl hij anderzijds de Soekarnisten welgezind was en hen gelegenheid gaf in zijn partij IPKI binnen te dringen.

Het hogere partijkader, dat Soeharto tenvolle steunde trachtte de partijleiding weer om te buigen, omdat men wel had bemerkt, dat voorzitter Soekendro de pro-Soekamo-lieden de hand boven het hoofd hield. De partij verschafte sedert 1965 namelijk politiek onderdak aan vroegere leiders in de nationale partij, de PNI, en zelfs aan communisten, die ondergronds vanzelfsprekend hun aktiviteiten ontplooien om Soekarno in zijn rechten te hersteld len.

Ingegrepen.

De legerleiding had echter de gedragingen van generaal Soekendro wel gevolgd en greep tenslotte in, nadat uit geuigenverklaringen in een proces te Djakarta de dubbele houding van de generaal aan het licht was getreden. Soekendro werd gedwongen als partijvoorzitter af te treden, terwijl hij, evenals andere hoge officieren over Indo-nesië werden verspreid om „praktijk" te doen.

Weer was een pro-Soekarno-complot opgerold, doch het is de vraag, of dit het laatste is dan wel het zoveelste, dat de regering-Soeharto de weg naar verder economisch herstel wil versperren, In elk geval heef gisteren de grote mond, die Soekarno in het verleden op de onafhankelijkheidsdag opzette, gezwegen. Tot heil van Indonesië menen wij, want het Merdeka-geroep (geroep om vrijheid) ging velen vervelen. Dat geroep, lijkt ons trouwens een aanfluiting, wanneer men het op de bevolking van Nieuw Guinea, de Papoea's, niet wil toepassen, door haar de beslissing over eigen lot te onthouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen