De Gaulle en Canada

oewel De Gaulle in zijn eigen land js van de communisten moet hebben it hij vanaf het begin van zijn open (1944) aangepapt met Stalin. Met Sovjet-Unie heeft hij altijd graag lengewerkt, niet om^at hij zoveel Stalin e^ zijn opvolgers op had, gewoonweg uit aversie (afkeer) |ën de Angelsaksen. Zijn hele politiek IS gebaseerd op een felle antipa- ,e met name tegen de Amerikanen. ' Tal waar hij kan werkt hij deze te- De N.A.V.O. moest uit Frankrijk, dat De Gaulle de Amerikanen niet zien. Engeland moet buiten de G blijven, omdat het de vriend van VS. is en bovendien omdat toetre- ,g ervan zijn positie zou bedreigen, voert hij ook een cultureel en hansoffen^ief tegen de V.S. in Latijns- _.erika, hij werkt ze tegen in de ietnamese oorlog en hoopt heimelijk op hun nederlaag, omdat Frankrijk het daar m 1954 ook niet kon bolwerken. a(j dnjft handel met Cuba en is goede möenden met Fidel Castro, Rood-China heeft hij erkend omdat de V.S. dat niet doen. In feite is het zijn streven A alle Amerikaanse invloeden 'uit ffiropa weg te bannen en dan het pri- 3iat (opperzag) van Frankrijk over West-Europa te vestigen, zodat Den ,ag, Brussel, Bonn, Rome enz. hun ' ictieven uit Parijs zullen krijgen, gebied moet dan „de derde macht" rden naast die van de V.S. en de onder de hegemonie van Frankin casu van De Gaulle persoonlijk. t een variant op de bekende uilaak van Lodewijk XIV denkt hij: France, c'est mol" (Frankrijk, dat ik!) Zijn oogmerk is heel Westopa te overheersen en afhankelijk maken terwijl hijzelf niet de geringafhankelijk van een ander duldt. iat deze ideeën aan de Gaulle's polek ten grondslag liggen, staat voor als een paal boven water. Maar man beseft niet, dat hij veel te hooE grijpt. Ten eerste nemen deze iden zoiets niet en voorts is de macht Frankrijk daartoe, ontoereikend ,anks de eigen atoomprojecten van Gaulle. Deze oude man van bijna fjaar leeft met zijn gedachten blijk- ,r in de 18e eeuw, toen het verlucht ipotisme nog bestond. Maar die tijd voorgoed voorbij. De hele Gaullistie politiek is trouwens een volslagen chronisme, want ze stamt uit een omen voltooid verleden tijd. Ze belt op een soort mystiek, waarin De (ftulle zich permanent vermeit en "iarin de begrippen „gloire" (roem) „grandeur" (grootheid) overheersen, gelijlie overdreven en kinderachtige lelens zijn volkomen uit de tijd. rmee maken de Fransen zich alleen T belachelijk.

itussen is het steeds een raadsel •eest hoe het mogelijk is, dat manals Couve de Murville, Debré, Pom- [ou e.a., stuk voor stuk zeer knappe energieke politici, genoegen kunnen len met een posii;ie als die van mier onder De GauUe. Van democra- :he verhoudingen is daarbij immers n sprake. Zij zijn de uitvoerders van dl wil van De GauUe en die duldt geen t^enspraak. Tot op zekere hoogte zijn het slechts marionetten. Zij moeten wel heel sterk de Gaullistische ideologie delen om zulk een positie blijvend te accepteren.

Maar genoeg over De Gaulle. We wilden het eigenlijk hebben over zijn reis naar Canada en de uitlatingen, die hij zich daarbij veroorloofd heeft, waardoor hij voor de zoveelste maal weer eens grote sensatie verwekte. Om deze kwestie goed te begrijpen, is het nodig, dat we eerst één en ander meedelen over Canada zelf.

Dit land is het meest noordelijke van het Amerikaanse continent. De oppervlakte komt ongeveer overeen met die van de Verenigde Staten d.w.z. dat het MO maal zo groot is als Nederland, dus iets kleiner dan Europa! Het aantal inwoners bedraagt echter slechts 18 mil- " !n. zodat het land buitengewoon dun olkt is, n.1. slechts 2 Canadezen per _'kante m2 (Nederland 360). De oor- Sali Mak daarvan is voornamelijk, dat het vooi een groot gedeelte vanwege het •re klimaat — de toendra's in het eenzelfde landschap als in Noordlerié — en de streek van het Rotsgebei's;te in het Verre Westep onbewoonbaar is. De voornaamste rivier is de Sint-Laurens, die uit de grote meren komt (Huronmeer etc.( De vele watervallen in de rivieren leveren goedkope elektrische energie; de hoogste is 360 ^- In het Z. grenst Canada aan de veren Staten; die grens heeft een flitste van 6400 km (Amsterdam — Moskou is linea recta 2000!)

Canada heeft een overwegend land- Klimaat, dus warme zomers en zeer «oude winters. Alleen aan de Westen Oostkust is het zachter. De gemiddelde temperatuur is in Quebec in juli 1° en in januari — 13° en in Win- MPeg resp. 24 en —18. Ten zuiden van «e boomgrens is het land bedekt met ölorme naaldwouden, vooral sparren, voornaamste diersoorten zijn elangrijze beren (grisly), lynxen, wolen bevers. I^e oorspronkelijke bevolldng werd

I^e oorspronkelijke bevolldng werd ormd door de Indianen zoals op hele Amerikaanse continent. Thans ihen er nog een 150.000 en aan de st van Labrador leven ± 10.000 Es- «uno's. Hoe de bevolking is toegeno-men kan blijken uit de volgende cijfers: in 1800 woonden er 400.000, dit was in 1880 ± 4.300.000, dus ruim vertienvoudigd, in 1956: 16 miljoen en nu is het ongeveer 18 miljoen. De hoofdstad is Ottawa, waar de regering en het parlement zetelen (ruim 200.000 inw.). De grootste stad is echter Montreal met meer dan V/s miljoen.

De bevolking is, wat afkomst betreft, zeer gemengd. Canada is een echt immigratieland evenals de V.S. en Australië; 48% is van Engelse origine, 31% Frans, 5% Duits, 3% Russisch (Oekraïne) en ongeveer 2% Nederlands, dus 350.000. In de loop der jaren zijn heel wat Nederlanders naar Canada geëmigreerd, ook van onze eUanden. De meeste Nederlanders wonen in de provincie Ontario. Na 1945 heeft Canada het grootste aantal immigranten ontvangen van de hele wereld.

Inzake de godsdienstige verhoudingen is het zo, dat 41% rooms-katholiek is en 50% protestants. Verder zijn er nog 1,3% Joden. De Ned. Hervormde immigranten sluiten zich meest aan bij de Reformed Church en de Gereformeerden bij de Christian Reformed Church. Wat de taal betreft: Canada is in hoofdzaak tweetalig n.1. Engels en Frans. Dit zijn ook de officiële talen; ruim 5 miljoen Canadezen spreken Frans. Daarvan woont vier-vijf de deel in de provincie Quebec, één van de tien, waarin het land is verdeeld. Deze provincie is voor 90% Frans. Ook de grootste stad, Montreal, ligt daarin; ze is na Parijs de grootste „Franse" stad ter wereld. Evenals de V.S. is Canada een land met een conglomeraat van volken en rassen.

Tot ± 1600 woonden er alleen Indianen. Omstreeks het jaar 1000 is er wel een Europeaan aan land geweest, de Noorman Ericsson, die het dus ontdekte bijna 500 jaar vóór Columbus in Midden-Amerika landde. Hij ging echter weer terug. In 1534 voer een Franse expeditie de Sint-Laurensrivier op en op het eind van die eeuw begonnen de Fransen het land te koloniseren. De Engelsen kwamen pas later. Van 1608 af werd het dus een Franse kolonie. Het werd „Nouvelle France" (Nieuw- Frankrijk) genoemd. In 1603 stichtte een Franse pelsharjdelaar Quebec, dat in 1663 hoofdstad virerd. Er kwamen echter ook Engelse kolonisten in andere streken en zo ontstond er op de duur een permanente strijd tussen beide groepen. Het liep echter voor de Fransen mis. In 1755 brak er een oorlog uit tussen Engeland en Frankrijk over grensgeschillen in het Ohio-gebied, die in 1763 eindigde met de overwinning van de Engelsen. Heel Canada werd door hen veroverd en het werd nu een Engelse kolonie. Dit was uiteraard een bittere pil voor de Fransen en ze zijn het verlies nog steeds niet te boven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen