Ditjes en Datjes

Onrust allerwege, Bij het zwarte ras. Prachtige gebouwen. Liggen nu in as. Plundering en branden. Horen er zo bij. Tussen zwarten, blanken. Is 't geen koek en ei. Allerwege onrust, In Amerika. Ieder wil het winnen, 't Ga dan zo het ga. En zo doet de huidskleur, Heden nogal wat. Wij als buitenstaanders. Zijn het lang al zat. Maar hün idealen» Wie begrijpt ze hier? Hoogstens zeggen wij dus: Stop met dat gemier.

Langzaam aan maar zeker. Ieder aan de slag. Schooldeur gaat wijd open. 't Geen ook weer wel mag. Moeders, Meesters, Juffen, Allen o zo blij. Vele, zonne-uren, Hoorden er nu bij. Het was wel bijzonder. Maar nu aan de slag. Iets wat in het eerste. Echt wel wennen mag. Veel is er vergeten. Maar men komt vlug bij. En wat nieuws te leren. Dat 's een heel karwei. Maar het is hard nodig. Straks komt het rapport. Waarop nieuwe kennis. Goed becijferd wordt.

Nog gebrek aan zusters. Leest men telkens weer. Ook al komen er dan, Wel een beetje meer. Maar er is in dezen,, Nog geen overschot. Dat gaat in die kwestie, Heus nog niet zo vlot. En zo menig oproep, Heeft geen resultaat. Slechts de kranten zijn er 't Meeste mee gebaat. Hier is juist voor meisjes. Wel 'n ideaal. Die tekorten echter, Spreken klare taal.

TIJMEN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen