Bestrqding Valse Meeldauw En Bladvlekkenzlekte In Uien

Valse meeldauw wordt veroorzaakt door een schimmel. Vooral tijdens perioden met vochtig, warm weer is de kans op het optreden van deze ziekte groot. Op de aangetaste bladeren ontstaan aanvankelijk lichtgroene tot geelgekleurde met sporen overtrokken vlekken. Nadien ontwikkelt zich hierop vaak een „zwartschimmel". Een vroege aantasting kan zowel voor de opbrengst als de kwaliteit van het te oogsten produkt zeer nadelig zijn.

Naast van zineb- of manebbevattende middelen kan bij de bestrijding ook van de zineb/maneb kombinatie of van middel Duphar Dithane M-45 (mancozeb) worden uitgegaan. Doordat de betreffende middelen uitsluitend een preventieve werking hebben, is het noodzakelijk met de bestrijding te beginnen voordat aantasting in het gewas voorkomt.

Afhankelijk van de weersomstandigheden dienen de bespuitingen om de 7—10 dagen te worden herhaald. In zaai-uien moeten, om de rijping van het gewas niet te vertragen, de bespuitingen omstreeks 4 weken voor de vermoedelijke rooidatum worden beëindigd.

Geheel anders is het schadebeeld, dat ontstaat bij aantasting door de schimmel Botrytis squamosa. De hierdoor veroorzaakte bladvlekkenziekte is te kennen aan de kleine, geelwitte, ingezonken vlekjes op de bladeren. De vlekjes komen verspreid over het gehele blad voor. Als de vlekjes zo talrijk zijn, dat hierdoor het loof gaat afsterven, heeft dit funeste gevolgen voor de opbrengst.

Niettemin wordt deze aantasting, die de laatste jaren vooral in het zuidwesten van ons land tot belangrijke schade heeft geleid, door de praktijk nogal eens met die van valse meeldauw verward.

Gebleken is dat vooral in regenrijke perioden de voorwaarden voor de ontwikkeling van de schimmel gunstig zijn. Het meest gevoelig voor het optreden van bladvlekkenziekte zijn de teelten waarbij van een grote zaaizaadhoeveelheid wordt uitgegaan (plantuitjes, zilveruien en picklers). Ook in zaai-uien kan deze bladvlekkenziekte ernstige schade veroorzaken. De aantasting treedt in dit gewas als regel op een later tijdstip op dan bij de eerdergenoemde teeltwijzen.

Een gelukkige omstandigheid is, dat de middelen die voor de bestrijding van valse meeldauw in aanmerking komen, ook in meer of mindere mate werkzaam zijn tegen bladvlekkenziekte.

Bij de proeven in 1966 werd door een wekelijkse bespuiting met de middelen AAzimag en Duphar Dithane M-45 een uitstekende bestrijding van de bladvlekkenziekte verkregen. Het met zineb en maneb bereikte bestrijdingseffekt was minder.

Voor het uitvoeren van een gekombineerde valse meeldauw/bladvlekkenziektebestrijding verdienen dan ook de middelen AAzimag en Duphar Dithane M-45 de voorkeur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen