AcKter de grenspaal

Tot de grote Europese staatslieden, die tot in hoge ouderdom actief hun Ijand hebben gediend, behoorde naast sir'Winston Churchill ook dr. Konrad Elev, die woensdag j.1. is over- Blijft de naam van de grote Enn onlosmakelijk verbonden aan de geschiedenis van de tweede we- 'reldoorlog, die van Adenauer moet in één adem worden genoemd met het naoorlogse Duitsland. ' „Der Alte", zoals de Duitsers hem

' „Der Alte", zoals de Duitsers hem noemden, was het, die als kanselier (bij .ons de minister-president) een stempel heeft gedrukt op de ontwikkeling van de Bondsrepubliek na 1945. Zijn stem- ,pel, evengoed als dr. Ludig Erhard dat deed, zij het dat diens stempel van andere aard was en ook niet van zulk |een betekenis als dat van Adenauer. Al spoedig nadat de toestand in Duitsland na 1945 enigszins was geconisolideerd, trad Adenauer als woordvoerder van het Duitse volk bij de bezettende westelijke mogendheden op. iToen de Christelijke Democratie Unie, de CDU, werd heropgericht als voort- , zetting van de vroegere Centrumpartij, 'werd Konrad Adenauer haar voorzitter.

Leidende rol i

i De door Hitler reeds in 1933 ontslagen burgemeester van Keulen was een van de weinige figuren in het na-oorlogse Duitsland, die in aanmerking kwam om een leidende rol in het nieuwe Duitsland te gaan spelen. Dr. Adenauer had zijn afkeer van het nazi-regiem niet onder stoelen of banken gestoken en dat was ook bij de overwinnende mogendheden bekend. Hij werd, toen hij eenmaal geroepen was om de CDU te gaan leiden, ook de aangeprezen persoon om op te treden als voorzitter van de Parlementaire Raad in Bonn, welk college als voorloper van de Bondsdag (te vergelijken met bij ons de Tweede Kamer) moest worden beschouwd.

Al naar gelang de Bondsrepubliek weer vrijheid van handelen kreeg, werd ook de positie van Adenauer belangrijker en in 1949 werd hij de eerste kanselier van de nieuwe republiek. Hij bezat een bijzondere gave om leiding te geven en in de jaren, dat Adenauer „de eerste viool speelde" ontving West- Duitsland (vooral met steun van Amerika) weer een plaats in de rij der volken, welke in vroegere tijden niet denkbaar zou zijn geweest voor een overwonnen land. Het Duitse volk besefte in het algemeen wel, dat er hard zou moeten gewerkt om er boven op te komen en Adenauer was de centrale figuur die in alles de teugels in handen hield.

p é Met bekwame mannen naast zich en dan denken wij aan Erhard, die tijdens het kanselierschap van dr. Adenauer, minister van Economische Zaken was — hij werd wel het „Wirtschafstviomder" genoemd —, wist hij te bereiken, ! dat de Bondsrepubliek zich een zelfstandige plaats- verwierf. Diep doordrongen als hij was van de schuld, ll! welke zijn volk op zich had geladen, begreep hij zeer goed, dat Duitsland niet direct als eerste rang-mogendheid zou worden erkend, maar door zijn volhardend pogen ging Duitsland toch reeds meer meetellen. De plaats, welke Duitsland nu weer inneemt, heeft het aan Adenauer te danken.

Vriendschap

Deze kanselier wist vriendschapsbanden aan te knopen met tal van landen, zelfs met Israël. Ook de Sowjet- Unie, die Oost-Duitsland als afzonderlijke Duitse staat erkent, onderhoudt zelfs goede betrekkingen met de Bondsrepubliek door middel van een ambassadeur in Bonn. Nog onlangs in Roemenië eveneens overgegaan tot het zenden van een ambassadeur naar de Westduitse voorlopige hoofdstad aan de Rijn, hetgeen bij de communistische heersers in Oost-Duitsland beslist niet in goede aarde is gevallen.

Dr. Adenauer heeft met zijn politiek veel weten te bereiken voor zijn land. Hij was daardoor een nationale figuur geworden, aan wie zijn volk veel dank verschuldigd is. Door zijn verstandig bestuur werd ook de aloude vete met Frankrijk uit de weg geruimd en is een goede vriendschap, tussen deze twee nabuurlanden gegroeid, die aan de verhoudingen in Europa ten goede is gekomen (en komt).

Dr. Adenauer heeft met zijn soms scherpe tong niet altijd even tactisch gehandeld en heeft meermalen de schijn gewekt, dat hij eigenlijk alleen in staat was om zijn volk te leiden. De wijze waarop hij bijv. zijn opvolger, dr. Erhard, meermalen heeft bejegend, getuigde ook wel van onverstandigheid en het niet dulden naast zich van anderen die het niet in alles met hem eens waren. Nu het einde van deze grote staats

Nu het einde van deze grote staatsman is gekomen, verkeert geheel Duitsland in rouw, want met het wegvallen van dr. Adenauer wordt een tijdperk afgesloten, een stuk geschiedenis, waarin zijn naam met ere blijvend zal worden genoemd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen