Toch gelukkig
15 Bij de Frankema's is dit evenwel het geval. Zo'n dag heeft men op „Horizon" nog nimmer ongemerkt laten voorbijgaan. Er zal vanavond feest worden gevierd. Niet dat er tientallen gasten gevraagd zullen worden, o nee. Er komen enkele goede vrienden en de Buters als naaste buren. Het treft bijzonder dat Frits met verlof thuis is. De koeien zijn gemolken, het klein
De koeien zijn gemolken, het kleinvee verzorgd. In de keuken hangt een geur van gebraden vlees en moeder Toos verdeelt haar aandacht tussen de keuken en de woonkamer, waar Jellie bezig is alles voor de feestdis in orde te brengen. Frankema heeft die middag gemopperd, omdat hij voor deze gelegenheid eens brood kreeg om twaalf uur inplaats van de gewone warme maaltijd. Het besluit, om. vanavond te gaan eten, komt van de boerin. Zij wist dat de Buters vaak de hele dag op zee zijn. Wanneer dus het feestmaal mid den op de dag zou worden opgediend, hadden de buren er geen deel aan kunnen hebben.
Dat de Buters deze geste op prijs stelden, spreekt vanzelf. En nu slooft Jellie zich uitermate uit om de kamer een zo vrolijk mogelijke aanblik te geven. Er hangen vlaggetjes en quirlandes. Hier en daar heeft zij wat groen vastgehecht en op de veiligste plaatsen staan grote vazen vol bloemen. Het is een tevreden boerin die, tegen dat de lamp opmoet, nog eens komt kijken. En plotseling merkt zij dat haar petroleumlamp niet meer boven de tafel hangt. In plaats daarvan slingert zich een kleurige rij zo juist ontstoken lampions door het vertrek. „Hoe kom je in vredesnaam aan zoveel lampions, Jellie?" Het meisje strijkt een lok haar naar
Het meisje strijkt een lok haar naar achteren en lacht triomfantelijk. „Daar hebben Evert en ik voor gezorgd. Ik geloof dat de kamer nu beter verlicht is, buurvrouw!"
„Dat is zeker. Maar ga nou naar huis kind. Over een half uur is alles voor het eten klaar en je moet je nog omkleden. Ik geloof dat het nog nooit zo mooi geweest is als deze keer".
Op een dr af je holt Jellie over het weidepad naar huis. Zij verheugt zich op deze avond. De Frankema's zijn toch beste buren. Hoe zullen ze het cadeautje vinden? En hoe zullen ze moeders nieuwe jurk vinden? Met z'n hoevelen zitten ze straks ook weer aan tafel? De Frankema's, Dorus en zijn meisje, dat is zes. Wij met ons vieren, dat is tien. Och, daar zou ze Lies bijna vergeten! Met z'n elven dus. Niet te veel, net genoeg voor een gezellige avond. Fijn dat Frits nu ook thuis is. Kijk, vader komt de dijktrap aflopen. Hij heeft zijn zondagse pak al aan; gelukkig maar. Meestal kwam er heel wat kijken voor vader in zijn harnas zat, zoals hij het uitdrukte. Geert heeft een klein gedichtje gemaakt. Hij heeft het van buiten geleerd, maar vanmiddag zei hij dat het nog lang niet zeker was of hij het wel zou voordragen. Geert komt naar buiten lopen, hij kijkt rond en Jellie glimlacht. Zij weet waar haar broer naar kijkt. Moeder heeft hem gezegd dat hij moest gaan kijken waar vader zat. Vader is in staat om met zijn goeie goed aan de' punter leeg te hozen. Juist komt Buter langs het huis lopen. Er zitten een paar visschubben aan zijn ene broekspijp. Zijn handen houdt hij angstvallig ver van zich af.
„Is moeder al klaar, Geert?" vraagt Jellie.
„Ik geloof het niet. Zij staat tenminste nog voor de spiegel te kijken. Wat heb je toch gedaan daarginds?" „Zul je straks wel zien".
Nu komt vrouw Buter naar buiten. Onmiddellijk ziet zij de vuile handen van haar man. Maar ook de schubben ontgaan haar niet. Zonder iets te zeggen loopt zij naar hem toe, stroopt de mouwen van zijn jas omhoog. Daarna bukt zij zich en pluist de schubben van zijn broek. Buter lacht eens en wil zijn vrouw op de schouder kloppen, maar intijds bedenkt hij zich. Hij zou haar jurk vuil maken.
„Als we moeder niet hadden!" lacht Geert.
„Als vader zijn handen heeft gewassen, gaan we", knikt zij. „Jellie moet zich immers nog verkleden, Lize. En daar gaat een half uur mee heen". „Onze Jellie is over vijf minuten
„Onze Jellie is over vijf minuten klaar, Tom. En ga nou naar de keuken. Wat moest je nou nog aan de haven doen?"
Buter antwoordt er niet op. Wanneer hij even later zijn handen afdroogt schiet het hem te binnen dat de geit nog niet gemolken is. Direct maar even doen. Haastig ontdoet hij zich van zijn jas en grijpt de eerste de beste pan die hij ziet staan.
Buiten gekomen hoort hij dat zijn vrouw zegt: „En denk erom dat je vanavond niet meer dan vier sigaretten rookt. Geert. Ik zal je in het oog houden". „En hoeveel mag ik er roken, Lize?"
„En hoeveel mag ik er roken, Lize?" „Jij maakt er weer een grapje van, Tom. Maar ik ken Geert beter dan jij. Wat ga je met die pan doen?" „Wij hebben de geit vergeten. Het is al erg genoeg dat hij hier alleen moet achterblijven, de stumper". „Maar jij gaat met je beste goed aan geen geit melken, Tom.
Vooruit Geert, doe jij het even! Jouw pak is niet nieuw meer". Als de laatste stralen melk in de pan
Als de laatste stralen melk in de pan spuiten, komt Jellie te voorschijn. Nadat Buter de deur op slot heeft gedaan lopen zij rustig naar de hoeve.
Vrouw Buter draagt een klein pakje, het cadeautje voor de jarigen. „Wanneer geef je het moeder?" vraagt Geert.
„Dat weet ik nog niet, jongen". „Als we allemaal aan tafel zitten", meent Buter.
„Ik heb best zin aan een flink stuk vlees", zegt Geert weer. „Wij hebben vanmiddag niet te veel gehad, wat zeg jij, vader?"
„Het is niet de bedoeling onze maag op de lijst te zetten, onthoud dat". „Maar wij moeten toch flink eten, vader. Anders heeft de buurvrouw geen eer van haar werk!" lacht Jellie. „Als jullie nog harder gaan praten zullen ze ons kunnen verstaan", waarschuwt moeder. „Ken je je versje wel. Geert?" vraagt
„Ken je je versje wel. Geert?" vraagt zijn zuster.
„Zorg jij maar dat je die mooie jurk niet vol vlekken krijgt", klinkt het snibbig. Buter glimlacht. Geert is 'n beetje zenuwachtig vanwege dat versje. Hij heeft hem voorin de botter horen . -et mompelen. Dan was hij aan te'm
teren. sn Achter elkaar betreden de B- v feestelijk verlichte kamer. De :st breeduit in zijn stoel, een dib-ro in de mond. Zijn vrouw is l >e juist naast hem neergestreken, en is nog bezig haar beste rok a# se rug op te vouwen, zodat er gecp kels in komen. Maar nu de B-èl hen afstevenen staan beiden ''M een brede lach incasseren de e di den de gelukwensen. Dan leik'i- Buter het pakje over. Na ee'^ aarzeling geeft zij het aan det*^ „Het is voor jullie samen, "• t geloof Toos dat jij... is 't niet, T/^o Buter haalt zijn schouders s w zal zo wel in orde zijn, Lize [f^ niet precies meer wat er in zit • „Dan zal ik wachten met i- '°f tot we allemaal zitten, niet Ne ','^ „Best, vrouw. Maar ik ben l^^'''n gierig wat er in zal zitten." „ Nu komen de twee jongens 'T Evert als eerste; achter heffl triumfator. Frits in zijn mariiu- , Beiden nemen de felicitatie-- .j^" vangst en vrouw Buter «e*'. ja Frits erg lang de hand van n°, ^ ter vasthoudt. Dan komt D Q knecht binnen en in zijn ki^' w meisje. Dorus vertelt dat er Zv [jg boodschap van Brouwers is-op Er moest vanavond niet op ''i d den gerekend.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 21 maart 1967
Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's