Crocusbloei

Als lampionnetjes staan ze als 't zormetje schijnt Stralend in 't vrolijke licht! Maar als de zon achter de wolken verdwijnt. Gaan de lampionnetjes dicht.

Ze staan daar zo moedig te bloeien, In 't koude winterse weer. Die crocus, wat kan ze ons boeien, 't Wordt lente! ze zijn er al weer!

Ze willen slechts vreugde ons schenken Zo is steeds hun komen geweest. Het is of ze enkel maar denken, Hoe maken wij 't leven tot feest.

O mens, houdt uw hart toch geheven Tot God, tot de Bron van het licht! Want mist ge die Zon in uw leven. Uw hoop, uw verwachting valt dicht.

Lanferta.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen