let lot Van De Europese Joden

de laatste weken de dagbladote verslagen publiceerde over Jünchien gevoerde proces tegen ^tal generaal Harster, dr. Zöpf ulein Slottke werden we meer jitig jaar na de bevrijding weirSSTbepaald bij de verschrikkelijke lacliting, die van 1933 tot 1945 in (uitsland en in vrijwel geheel Europa •oor het Hitleriaanse nazidom is aanericht, een moordpartij, die in de weeldgeschiedenis van de moderne tijd weerga niet vindt. Wat toen door ot deel van het Duitse volk onding van een door satanische isn bezeten „Führer" met het volk is geschied, zal altijd ge- wêkstaafd blijven als één van de donterste en beschamendste bladzijden uit Ie historie van Europa. Ook het Nederandse volk heeft zijn tol moeten beta- en aan deze massamoord en onze odse medeburgers van Goeree en veifekkee hebben vrijwel allen de aMfevonden in de Poolse concentra-

TocTi zullen niet velen onzer lezers in bijzonderheden weten, welke vreselijke tonelen zich in die jaren hebben afgespeeld en hoeveel mensenlevens daarbij bgtjfoifijen zijn geweest. Er bestaat daarover een zeer uitgebreide literatuur maar die staat niet iedereen ter be- schikking. Jongeren beneden 35 a 40 Jaar hebben het niet bewust meege- V^akf en zeer veel ouderen zullen ver;*»e^Wk na de oorlog, toen het droeve ffliR ^^^ Joodse volk pas goed be- ^HF®^<5' ^^ weinig meer van hebben ^nMtten dan wat algemene gegevens, "^^ dachten, dat het daarom wel goed "^^ ^^ ®^" aantal artikelen minder be kende bijzonderheden te verwerken jüia.f''' wijze, waarop deze poging tot HHp uitroeiing van het hele Euro I^^Brodendom door nazi-Duitsland ^®** plaats gevonden. We willen daar °® ^^ onderwerp in drieën verdelen: het lot der Europese, der Nederlandse en der Flaklceese Joden. „ , , .. , , , ., , i

„ , , .. , , , ., , i Het verschijnsel van de Jodenhaat Staat bekend onder de naam anti-semi tis)Bie, een term, die in 1879 voor het eerèt werd gebruikt. Letterlijk bete kent ze: tegen de Semieten. Eigenlijk is ze .niet helemaal juist. Onder Semieten verstaan we de volken, die afstammen van Noach's zoon Sem. Maar daartoe behoren niet alleen de Joden, maar ook de Arabieren. De eersten hebben als stamvader Abraham via Jacob of Israël en de laatsten ook, maar dan via Is maël. In feite is de term anti-semitisme dus niet synoniem met „afkeer van de Jo"i^"' want ook de Arabieren zijn er- in begrepen, wat niet de bedoeling is. Een betere benaming zou zijn „antijuda!sme", doch we houden ons maar aan het spraakgebruik.

Het anti-semitisme is heel oud. Reacties van haat en afkeer tegen het Joodse volk vindt men al in het Bijbelboek Esther, waarin Haman de incarnatie is van de Jodenhaat. Hij wil de Joodse diasporagroep in het Perzische Rijk (± 500 j. v. Chr.) uitroeien, maar wordt door het optreden van de Joodse koningin Esther daarin verhinderd. De hele historie door is een merkwaardige antipathie op te merken tegen het Joodse volk. Aanvankelijk berustte deze op religieuze gevoelens van de heidense volken tegen het monotheïstische Jodendom, dat de goden verwierp. Later krijgt het anti-semitisme meer economische achtergronden, omdat de Joden op dit gebied een grote invloed hadden, die niet in verhouding stond tot hun aantal, met name gedurende de Middeleeuwen. In die periode hebben ze Jwif zwaar te verduren: vervolgingen, plunderingen en brandstapels zijn hun deel, vooral gedurende de Kruistochten en de epidemie van de Zwarte Dood (de pest) in 1348-49. Uit verschillende Europese landen worden ze verdreven, met name uit de Duitse landen, vanwaar veten naar Polen vluchten. In Rusland hadden ze het in de laatste eeuwen ook iaew slecht. Berucht zijn de z.g. pogroms (nis^jch woord voor „relletje"), waarbij.vYOoral in de 19e eeuw vele doden viejen. Ook nu onder het Sovj et-regiem worden ze veelal gediscrimineerd.

Met name in Duitsland is het antisemitisme altijd heel sterk geweest. Daar hebben de Joden zich vooral in de 19e eeuw sterk geëmancipeerd en verkregen ze invloedrijke posities in de bankwereld, de pers, de kunst, de wetenschap en de vrije beroepen zoals arts en advocaat, inderdaad buiten verhouding met hun getalsterkte. Daar de Hervormer Maarten Luther ook tamelijk anti-semitische geschriften heeft geubliceerd en vele Duitse Joden later in het socialisme en communisme een grote rol speelden, werd daardoor het anti-semitisme steeds meer aangewakkerd. Tenslotte verscheen Hitler op het toneel. Wie destijds zijn beruchte boek „Mein Kampf" heeft gelezen, die weet, dat daarin de Jodenhaat in optiina.forma werd gepredikt; aan de nationaal-socialistische ideologie lag een primitieve rassenleer ten grondslag: het (^ermaanse ras had in de Duitsers zijn volmaaktste vertegenwoordigers gevonden, terwijl de Joden het produkt waren van een minderwaardig, gedegenereerd ras. Daarmee deed de biologie toegepast op rassenkunde, haar intrede in het Jodenprobleem. De Joden bedreigden volgens Hitler de zuiverheid van het superieure Germaanse ras.

Vandaar dat na de overneming van de macht in Duitsland door Hitler en zijn nazi's (1933) de Joden buiten het sociale economische en culturele leven werden gestoten, het land werden uitgejaagd of in concentratiekampen werden opgesloten, an de ongeveer 500.000 Joden, die in 1933 in Duitsland woonden, zijn er 200.000 nog tijdig uitgeweken, vooral naar Nederland, Zweden en Zwitserland. Vrijwel de gehele rest kwam gedurende de oorlog om. Bij de ineenstorting in 1945 waren er nog slechts 20.000 in leven!

Toen de Duitse legers in 1939 en 1940 Polen, Denemarken, Noorwegen, Nederland, België en Frankrijk veroverden en reeds daarvóór zich meester gemaakt hadden van Oostenrijk en Tsjecho-Slowakije konden de nazi's hun anti-semitische instincten gaan botvieren op de Europese Joden. Later kwamen daar nog bij de Balkanlanden, het bezette deel van de Sovjet-Unie en Noord-Italië na de val van Mussolini, dat in juli 1943 ook door de Dmtsers werd bezet.

Aanvankelijk schijnen de nazi-leiders het plan gehad te hebben de Joden niet massaal uit te roeien, maar hen naar buiten Europa te deporteren.

Daarvoor zagen ze een kans na de val van Frankrijk in juni 1940. Ze dachten toen ook te kunnen beschikken over het grote eiland Madagascar bij Zuid- Afrika in de Indische Oceaan dat een Franse kolonie was. Zij zouden het wel nemen als mandaatgebied. Onder Duits bewind zouden alle Joden uit Europa met een geringe mate van zelfbestuur daarheen gebracht worden. De bedoeling was dus via het „Madagascarplan" van dit eiland een „Grosz-ghetto" te maken (een ghetto is een afgesloten Jodenkwartier), dua een hermetisch van de buitenwereld afgesloten gebied.

Dit plan is niet doorgegaan. Toen Engeland in september 1940 niet door de knieën ging, maar nog altijd met zijn machtige oorlogsvloot de wereldzeeën beheerste en Hitler bovendien niet over voldoende scheepsruimte beschikte, moest het worden opgegeven. De „Führer" koos een andere oplossing, die vergemakkelijkt zou worden door zijn nieuwe plan, dat bekend staat als „die Endlösung der Judenfrage" (de eindoplossing van het Jodenprobleem). De beslissing daaromtrent moet eind 1940 of begin 1941 zijn genomen. Hitler was n.1. van plan na het opgeven van de invasie in Engeland de Sovjet-Unie te gaan veroveren. Gelukte dit, dan wafen er in Polen en Rusland mogelijkheden genoeg om er alle Europese Joegen samen te brengen en definitief te liquideren. Het Madagascarplan was fantasie gebleken, maar de concentratiekampen in het Oosten zouden ervoor zorgen, dat het nieuwe satanische plan tot uitvoering kon worden gebracht. De bedoeling was de algehele fysieke uitroeiing van alle Europese Joden. Dit monsterlijke massamoordplan was

Dit monsterlijke massamoordplan was ontsproten aan het abnormale pathologische brein van de „Führer". Zijn trawanten hebben het voor e^en groot deel met geestdrift uitgevoerd. Volgens hun berekening ging het in totaal over elf miljoen Joden. Ieder land prijkte op de lijst met zijn totale Joodse bevolking. In hun zelfoverschatting plaatsten ze er ook op de 350.000 Engelse, 4000 Ierse, 18.000 Zwitserse en 6000 Spaanse Joden, want die zouden hun ook nog wel in handen vallen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen