UIT HET KIJKVENSTER

Oranje huwelijken in Den Haag Een doopdienst in 1651 — De Stadhouder - Koning. e 10e januari, de dag van het hÜwetussen prinses Margriet en Mr. Pieu van Vollenhoven, behoort weer tot it verleden. Een nationale feestdag, i^als vorig jaar 10 maart, is het niet worden, dat liet de economische situie blijkbaar niet toe. Desondank.s >eft een groot deel van het Nederland- ' volk via radio en televisie de plech- Tgheden gevolgd.

Het was niet voor het eerst in de •schiedenis dat in de Grote of St. Ja- ((bskerk in Den Haag een Oranjehu- [eljjk werd ingezegend. Ook Koningin diana en Prins Bernhard zijn in deze ..^Tk getrouwd en wel precies 30 jaar leleden op 7 jan. 1937, evenals Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik in 1901. En in enkele dagbladen hebben Aye dezer dagen een uitvoerige beschrij- ' ig kunnen lezen van het huwelijk i op 5 maart 1760 in dezelfde kerk ird voltrokken tussen Prinses Caroli- . de dochter van stadhouder Willem r, en Carel Christiaan, prins van Nasu Weiburg. En reeds een eeuw eer- !r, m 1646 trouwden ook in de Grote

irk Louise Henriëtte en de keurvorst Brandenburg. Prinses Margriet en heer Van Vollenhoven staan dus, jake de keuze van de kerk in een irbiedwaardige traditie.

In de Grote Kerk zijn niet alleen huwlijken van de Oranjes gesloten, er zijn ook kinderen van Oranjes in gelopt. Ik vond onlangs een oud verslag zo'n doopdienst in de Haagse St. icob, en daaruit wil ik graag een en ander meedelen. Het betreft de doop van prins Willem III, de latere stadhouder en koning van Engeland. Deze plechtige gebeurtenis had een droevige voorgeschiedenis. Eind oktober 1650 was prins Willem II op 24-jarige leeftijd overleden. Enkele dagen daarna werd zijn zoontje, prins Willem in geboren, die later zowel voor Nederland als voor Engeland van zo grote.betekenis zou zijn. De doopplechtigheid had plaats op 15

De doopplechtigheid had plaats op 15 Januari 1651 in de Grote Kerk. Woord en Sacrament werden bediend door Ds. ïobias Tegnejus, de oudste van de zes dienstdoende predikanten in Den Haag. Hij heeft de Haagse gemeente gediend van 1642 tot zijn emeritaat in 1663 en is m de Hofstad overleden in 1668. De preek, die Ds. Tegnejus bij die gelegenheid heeft gehouden, is in druk verschenen, en als gevolg daarvan kunnen we ons een indruk vormen van de Wijze waarop een dergelijke plechtigfeid drie eeuwen geleden verliep. Aan % gedrukte preek gaan enkele blad- ^den vooraf, waarin, in de enigszins gezwollen stijl van die dagen allerlei zegenwensen worden uitgesproken aan het adres van Grootmoeder, Moeder en Kind. De jonge prins wordt toegewenst "in jaren, overvloed sijns Geestes, en nckheyd van dagen, ghesondheyd van jaren, overvloed sijns Geestes, en allerleije zegen na lichaam en ziele". De preek zelf behandeld de bekende tekst uit Markus 10 : 14b: „Laat de klnderkens tot Mij komen en verhindert 7e niet; want derzulken is het KolÜnkrijk Gods".

De^e preek is hierom zo belangrijk, omddt ze ons laat zien hoe hoog onze vaderen in de bloeitijd van onze kerk, nog geen eeuw na de Reformatie, het Micrament van de Doop hebben geschat. Ds. Tegnejus formuleerde de betekenis jMi het sacrament als volgt: „De Za- ^maker biedt sijn genade niet alleen ran, noch roept niet alleen tot Hem me hongeren en dorsten na de gerechftigheid, of die met hare sonden belast n, en segt niet alleen dat Hij die met n gelovigh herte tot Hem komen, niet wil verstoeten; maer die ermits haar onmondige jaren noch niet verstonden wat haar deerde en wat Hij tot harer saligheid vermochte — sulcke belast Hij tot Hem te brengen".

Vervolgens wees Ds, Tegnejus op de roeping der ouders om hun kinderen tot Christus te brengen, „omdat het koningrijcke der hemelen, dat is, Godes genade en salige gemeenschap haar toekomt, niet vanwegen haar natuur lij cke onnoselheyd, maar uyt een bijsondere genade en liefde Godes, daardoor hij haar met haar ouders in sijn genadenverbont als bondgenoten heeft aangenomen en belooft, dat Hij haar Vader wil zijn, en sij Sijne kinderen sullen wesen.

De uitgesproken zegenbeden over het kind gingen in vervulling. Toen prins Willem III nog geen tien jaar oud was, verklaarden de Staten van Zeeland van Willem III: „Men kan van nu af klaarlijk zien, dat God de Heere verscheidene goede deugden en gaven in hem gelegd heeft". Ds. Cornells Trigland, d6 geestelijke opvoeder van de jonge prins en later zijn vertrouwde vriend, vond hem vaak in de eenzaamheid, terwijl hij hardop bad, dat de Heere hem stellen mocht tot een voedsterheer van Zijn Kerk, zo vertelt Groen van Prinsterer in zijn „Handboek der Geschiedenis van het Vaderland".

De Stadhouder - Koning is één van de grootsten van ons Oranjehuis geweest. Psalm 101 was het devies van zijn leven en met alle menselijke beperktheid en zondigheid heeft hij altijd getracht, dat devies waar te maken. WAARNEMER

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen