Brandweer van Sommelsdijk doorleefde crisis

Raadscommissie neemt de materie in studie

Met zorgelijke gezichten hebben tientallen burgers van Sommelsdyk en Middelharnls gisteravond In de raadzaal te Middelharnis tqdens de openbare raadsvergadering aan de vermeende stervenssponde gestaan van het Sonunelsdqkse brandweerkorps. Rug aan rug hadden ze zich op de publieke tribune verzameld. De meeste raadsleden betoonden him medeleven maar anderen toonden geen genade met de patiënt die daardoor hevige aanvallen kreeg en op zijn uiterste balanceerde. Hij doorleefde de crisis, of liever, de crisis werd omzeild omdat het college van B. en W., toen bleek dat hun voorstel tot opheffing van het korps van Sommelsdijk bij de meerderheid van de raad geen genade vond, voorstelde een commissie uit de raad in te stellen met de opdracht deze kwestie grondig te bezien om daarna aan het college rapport uit te brengen. De ziekte kan zich dus herhalen, de specialist (commissie) zal de patiënt grondig onderzoeken

Zoals men zich zal herinneren uit een eerdere publicatie in ons blad stelden b. en w. de raad voor tot vaststelling van een verordening betreffende de organisatie en het beheer van de gemeentelijke brandweer. De verordening bepaalde dat teneinde in Middelharnis- Sommelsdijk een centralisatie van het materieel te bereiken, dat de totale sterkte van de bluseenheden op drie zou moeten worden teruggebracht. Daartoe zou een samengaan van de korpsen van Middelharnis en Sommelsdijk moeten plaatsvinden waartoe het korps van Sommelsdijk diende te worden opgeheven. De garage te Middelharnis werd voor de verzameling van het materitaal geschikt bevonden omdat daarin 2 wagens kunnen worden ondergebracht. Een later aan te schaffen hoge-druk-nevelspuit diende — aldus de verordening — ook in Middelharnis te worden gestationeerd. Ook regelde de verordening de bevelvoering; voor de brandweer in het totale gebied zou één commandant en een ondercommandant moeten worden aangesteld. Voor de 3 resterende korpsen diende elk een bevelvoerder te worden aangesteld. De verordening zou per 1 febr. 1967 in werking treden.

Bespreking

De heer Mijs was de eerste die het zijne over het voorstel zei. „Er is nogal wat deining ontstaan' constateerde hij. „Sommelsdijk heeft een uitstekende vrijwillige brandweer met enthousiaste mensen. Een behoorlijke en gezonde concurrentie tussen de korpsen leidde tot een volslagen vakmanschap" betoogde dhr. Mijs. Spr. zei er begrip voor te hebben dat thans na de samenvoeging een en ander moet veranderen maar hij vond het niet nodig dat het korps van Sommelsdijk moest verdwijnen temeer daar hij van mening was dat een kern met 12000 zielen moeilijk uit een punt te bestrijken is. „Sommelsdijk was het eerst aan het blussen bij de grote schoolbrand van Middelharnis" voerde de heer Mijs aan. Hij betreurde het dat b. en w. op deze manier menen te moeten handelen terwijl er nog 2 jaar tijd is. Al met al vond hij de voorgestelde maatregel grievend voor het Sommelsdijkse korps en „niet zo leuk" voor het korps van Middelharnis.

Fout

De heer D. Hoogzand wees erop dat hij in dec. 1960 een betoog over de samenvoeging in de raad van Sommelsdijk hield. Het betrof in feite een analisering van het memorandum waarin geen enkele aanwijziglng is te vinden dat brandweerkorpsen enz. ingevolge de herindelingwet in één technisch geheel zouden moeten opgaan. Ook had spr. gesteld, dat wat goed en mooi is moet worden beschouwd als inbreng. De heer Hoogzand meende nu dat het college de oren goed te luisteren had gelegd naar de uitroep van mevr. van Groningen dat Sommelsdijk niet meer bestaat. „Ten Westen van de Langeweg ligt het nog'' steeds" verzekerde spreker. De kwaliteiten van het korps belichtend zei dhr. Hoogzand het ontstellend te vinden dat het college alleen de kern Sommelsdijk een bluseenheid wil onthouden. „De faktor afstand speelt bij het uitbreken Van een brand voor uitrukking de grootste rol" betoogde dhr. Hoogzand. Hij meende dat reorganisatie geen financieel voordeel zou opleveren, ook vond hij de praktische uitwerking twijfelachtig; kortom, spr. vond de opheffing van een bestaand vrijwillig en goed getraind korps ontegenzeggelijk fout. Het argument van aanschaffing van een hogedruk-spuit vond spr. te voorbarig; het zou zeker tot ernstig financieel nadenken aanleiding zijn waarbij spr. de noodzakelijkheid van brandweerbelasting aanstipte. Een en ander concluderend vond dhr. Hoogzand dat het college teveel redeneert vanuit de oude kern Middelharnis en daarbij de spring levende gevoelens van eigenwaarde iv. andere kernen te weinig ontziet!

Roerend eens

„Daarmee ben ik het roerend eens" kondigde dhr. Grinws aan. Spr. benadrukte dat de samenvoeging is opgelegd; de burgerij zal naar elkaar moeten toegroeien maar zo stelde dhr. Grinwis; daar zal ze de tijd voor moeten hebben. Hij verwachtte dat wanneer de • korpsen zouden samenvloeien de leden uit Sommelsdijk door de afstand bij brandmelding te laat bij de kazerne zouden zijn. Het voorstel betekent een trap op het hart van de bevolking van Sommelsdijk; de bevolking zal daardoor meer van elkaar af, dan naar elkaar toe groeien waarschuwschuwde dhr. Grinwis.

De heer Edewaard wilde de materie zo zakelijk mogelijk benaderen zonder daarbij de menselijke en psychologische aspecten te verwaarlozen.

„Juist verwaarlozing van de factor „mens" kan een bestuurlijk beleid dat overigens met de beste bedoelingen gevoerd wordt volkomen doen mislukken en derailleren" gaf de heer Edewaard als zijn overtuiging. Komend tot de herindeling van gemeenten stelde spr. dat die voor de gewone man alleen nog maar nadeel en narigheid heeft gebracht als hogere belasting en minder service. Bij het lezen van het voorstel had dhr. Edewaard zich in een eerste reactie afgevraagd: „Moet dit nu zo?" Hij belichtte daar bij de paraatheid van en de goede korpsgeest in het Sommelsdijkse korps; het heeft zich een uitstekende staat van dienst en een internationale reputatie verworven" waarbij spr. de internationale successen ter sprake bracht waarbij hij benadrukte dat dit met opoffering van veel vrije tijd werd opgebouwd. Met de meeste klem vroeg dhr. Ede^

Met de meeste klem vroeg dhr. Ede^ waard begrip voor de wens van het korps een zekere zelfstandigheid te mogen behouden; het korps draagt een eigen stempel. De korpsgeest en het teamwerk dat het korps bezit is niet van bovenaf te dirigeren" aldus dhr. Edewaard; hij wilde niet onnodig brokken maken temeer daar geen noodzaak tot opheffing aanwezig is.

Ook voerde spr. aan dat in het verleden door Middelharnis meermalen een beroep op het korps van Sommelsdijk is gedaan. De samenwerking tussen de korpsen was steeds goed en spr. herinnerde aan de beslissende rol die Sommelsdijk speelde bij de schoolbrand in 1965. Hij herinnerde de voorz. aan diens persoonlijk schrijven aan het korps waarin hij zijn waardering tot uitdrukking bracht. De heer Edewaard wees ook op de

De heer Edewaard wees ook op de financiële consequenties van een e.v. aanschaf van een hogedruk spuit. Een en ander samenvattend kwam spr. tot de mening dat het voorstel de goede zaak — het harmonieus samengaan van de bevolkingsgroepen — niet dient. Hij verzocht daarom het college het voorstel terug te nemen teneinde een oplossing te zoeken die iedereen bevredigt of daartoe een raadscommissie in te stellen. Ook de heer Koppelaar stemde ten

Ook de heer Koppelaar stemde ten volle met de vorige sprekers in. Hij benadrukte dat de samenvoeging is opgelegd; het heet dat het democratisch is gegaan maar „democratisch" wilde spr. daarbij tussen aanhalingstekens zetten. Over het plan samenvoeging viel

Over het plan samenvoeging viel wel te praten maar er viel niet aan te tomen; thans constateerde dhr. Koppelaar dat b. en w. in de voetsporen van den Haag doorgaan; ook aan het plan van het college viel niet te tornen, alleen wordt gevraagd hoe het te realiseren. Het trof spr. onaangenaam dat het korps dat in vrijwilligheid is opgericht nu een dwang wordt opgelegd.

Denkfout

De heer Kievit wees de „raadsleden uit Sommelsdijk" erop dat ze z.i. een denkfout maakten. Niet enkel het korps van Soniimelsdijk maar ook dat van Middelharnis zou worden opgeheven. Hij zag dhr. Edewaard als een „gevoelsprediker" en dhr. Mijs stelde zich z.i. een uitstel van executie voor " „zachte heelmeesters maken stinkende wonden" waarschuwde de heer Kievit. De heer Wesdorp concludeerde dat aan de argumentatie van b. en w. — dat er in Middelharnis een garage is die 2 wagens kan bevatten — de betere paraatheid en teamgeest van het Sommelsdijkse korps wordt opgeofferd. Ook spr. was er voor een raadscommissie in te stellen.

Ernstige zaak

„Brand en brandbestrijding is een ernstige zaak" filosofeerde de heer van Rumpt; hij wilde de zaak nuchter, zakelijk en zonder emoties benaderen en stelde zich als vraag hoe een brand het best te blussen op een manier dat de bluseenheden nog betaalbaar zijn. Hij voegde er tussendoor het „onelegant" te vinden één korps te schrappen. Al zei spr. weinig kennis van de brandbestrijding te hebben, het was ook hem duidelijk dat men zo vlug mogelijk bij de brand moet zijn. Als effectief systeem zag hij dat een aantal mensen die in het bezit van een brandblus apparaat zijn benaderd zouden kunnen worden en bij hen een alarmbel zou kunnen worden aangebracht; zo kon— aldus dhr. van Rumpt' — een goede „eerste hulp" organisatie worden; opgebouwd. Spr. veronderstelde dat een hogedruk spUit bestemd is voor het blussen van branden in hoge gebouwen; „bij mobilisatie of andere situaties wordt dan onze spuit elders ingezet; dan zijn we geld kwijt, spuit kwijt «n mensen kwijt". Dhr. van Rumpt wilde alle korpsen in tact houden, alleen een dwingend argument zou opheffing rechtvaardigen.

Bordenkwast

De heer Drooger, die vertelde 31 jaar bij de brandweer te zijn geweest was er ook tegen het korps op deze manier op te heffen. „Een brand kun je met de bordenkwast blussen als je er maar op tijd bij bent" zo citeerde hij een gezegde. Mevr. van Groningen vond dat de

Mevr. van Groningen vond dat de uitkomst van het voor-overleg teveel werd genegeerd, zij maande dit als uitgangspunt te nemen. De heer Arensman bracht in herinnering dat bij de behandeling van de begroting iemand op centralisatie van de korpsen had aangedrongen dat was dhr. van Rumpt! Dhr. Arensman-ging met het voorstel accoord als dat is in het financieel voordeel van de gemeente.

Gevoelig punt

De voorz., burgemeester Hordijk verzekerde dat ook het college het punt als uitermate gevoelig heeft onderkend. Er is ruim overleg gepleegd met deskundigen en er zijn geen overhaaste stappen genomen.

Spr. benadrukte dat de inzichten van de deskundigen parallel liepen met de mening van b. en w. De voorz. wees erop dat voor de raad als bestuurders de achtergrond anders is dan voor de voorz. die bij brand het opperbevel draagt; de brandbestrijding moet praktisch goed marcheren. Spr. vond het plezieirig dat mensen door hun persoonlijke inzet zich voor de gemeenschap inzetten, dat was wel als „gevolg" in het geding maar dat was thans niet de aanzet. Een practische organisatie vereist — aldus de voorz. — een verder doorgevoerde centralisatie. „We hebben de laatste tijd geconstateerd wat het betekent als korpsen op hun zelfstandigheid staan" voegde de voorz. daaraan toe.

De voorz. bekrachtigde dat thans het juiste moment daar was om de knoop door te hakken; wanneer het Sommelsdijkse korps zou blijven voortbestaan zou het een onderlinge strijd en competentie worden wat de zaak alleen' maar moeilijker zou maken; de voorz. was ervan overtuigd dat men zich in één korps ook goed kan ontplooien. Spr. zei zich te hebben georiënteerd bij twee a driemaal grotere gemeenten als Middelharnis-Sommelsdijk samen. Ook daar wordt gewerkt vanuit één kazerne, zodat dat zeker in Middelharnis mogelijk is.

„We zijn mensen met verstand en zeker met gevoel; ook psychologisch bezien is nu het moment daar om de knoop door te hakken opdat het integratieproces rustig kan verlopen. Ookj deed de voorz. een beroep op de brand-' weerlui zich aan te passen; hij wisti dat dat geen moeilijkheden zou opleveren. „Uw vrijwilligheid staat hoog genoteerd en u kunt mede helpen van onze gemeente één gemeenschap te maken" betoogde hij. Aan tafel

Aan tafel

„Als die twee korpsen aan tafel gaan zitten komen ze heus wel tot de opbouw van één korps geloofde dhr. Mijs; de rest komt dan ook wel goed" verwachtte hij. Hij wilde dat zij gekend worden in de opbouw van het nieuwe De heer Hoogzand gaf te kennen dat> de voorz. zijn bezwaren niet had weggenomen. Hij vond die opheffing niet gewenst en de zakelijke motieven pleiten er evenmin voor en spr. zou het ongerijmd vinden als het voorstel aanvaard werd. Ook de heer Edewaard toonde zich

Ook de heer Edewaard toonde zich van de juistheid en noodzakelij klieid niet overtuigd. Nogmaals bracht hij ter sprake dat een beleid waarin de psychologische aspecten niet zijn verdisconteerd tot derailleren is gedoemd. Spr. zei het te betreuren wanneer een gedachte als „Sommelsdijk bestaat niet meer" gaat meespelen. Het was spr. nog niet duidelijk wat het doorslaggevende bezwaar is dat tot deze organisatie moet worden gekomen. Het werd wat rumoerig in de gelede

Het werd wat rumoerig in de gelederen op de publiek tribune. „U zwijgt op de tribune" waarschuwde de voorzitter.

De heer Grinwis vroeg zich af, of wanneer de brandweer in Sommelsdijk zou worden gestationeerd mevr. van Groningen en dhr. Kievit ook vóór zouden zijn. Spr. vroeg bezinning en overleg over het voorstel. Hij wees ook op het verschU dat het geen sa-mengegroeide maar een samengevoegde gemeente is. Spr. vroeg ook of het juist is dat de belofte die de voorzitter op de jaarvergadering van de brandweer aflegde dat aan de zelfstandigheid van het korps niet getornd zou worden nu geschonden wordt.

Ook de heer Koppelaar haalde het gezegde van de voorzitter aan. Op de jaarvergadering in januari vorig jaar had hij verzekerd dat de zelfstandigheid van het korps gewaarborgd zou blijven. Spr. vroeg waarom geen overleg is gepleegd met de beide korpsen; „zij horen er bij en hebben volledig recht betrokken te worden bij het vooroverleg" betoogde dhr. Koppelaar; de huidige gang van zaken vond hij ongehoord.

De heer Kievit adviseerde de raad zijn mening op meer zakelijke gronden te vesten en de gevoelsargumenten over boord te gooien.

Ook de heer Opstelten zei het juist te vinden dat de kern Sommelsdijk haar korps behoudt. Hij vroeg het college het voorstel terug te nemen, een verzoek dat ook door dhr. Wesdorp werd gedaan.

N.a.v. de opmerkingen dat de korpsen niet in het vooroverleg betrokken zijn geweest deelde de voorz. mee dat de besprekingen met de commandanten in de meest prettige sfeer zijn verlopen. De voorz. was de pas afgesneden om een en ander persoonlijk toe te lichten waardoor men de lijnen zelf vrij scherp heeft getrokken. Niettemin had spr. de korpsleden de inzichten van het college te kennen gegeven.

Beraad

Nadat het college enige tijd in beraad was geweest stelde de voorz. voor een raadscommissie in te stellen die tot taak krijgt een afgerond en sluitend systeem voor de brandweer te ontwerpen zodat ook geen vergissingen meer mogelijk zijn t.a.v. brandmelding en alarmering. Ook de materiaal behoefte moet dan worden bezien. De commissie zal dan aan het college rapport uitbrengen. De leden zijn de heren Mijs, Koppelaar, Opstelten, Hoogzand en Kievit. De raad stemde hiermee volledig in.

De raad stemde hiermee volledig in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen