Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ouwejaer.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ouwejaer.

Schmmme^t

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Dat is dan weer 't leste stikje dattik van 't jaer in Eilanden-nieuws schrieve Op m'n kalender zitte nog 'n paer dunne blaedjes; nog even, in dan is 1966 weer om. Wat gaet 't toch hard hè, 't jaer is nog mar net begonne in 't is zo voorbie. D'r is weer heel wat gepasseerd in die 12 maenden; vreugde in droefheid heit zich ofgewisseld. De redakteur van de krante schrieft in 't oüwejaersnummer oaltied un „terugblik", je kan 't op un oare plekke in ons blad leze. As je dat leest stae je d'r versteld van, watter in zo'n korte tied kan plaets griepe.

Neem noe b.v. verkeersongelukken, dat binne d'r heel wat van 't jaer, waervan veul, waer de doad mee gemoeid was. In augustus zelfs vier jonge maensen geliek. Daer is toen heel 't eiland nee, heel Nederland van opgeschrikt. Ontzettend. In dan de veule staarfgevallen, soms zo plotseling in onverwacht. Bie tal van femilies is t'er onnoemelijk veul uutgestort mit ouwejaer schrient dat nog 't meest. Dan komt dat oalemaele weer boven. Zo is de krante eigenluk één stik historie; d'r wordt in vastgeleid watter zich van dag tot dag in de streek voordoet.

In noe is 't niet ienkel somberheid watter zich ofspeult, d'r is oak veul bliejschap. D'r binne jonge maensen getrouwd, kindertjes gebore, jubilea gevierd, zieken maensen uut de ziekenhuzen ontsloge in beter geworre, inzovoort. M'n magge 't goede in de daegen van ons leven geniete. Mar m'n motte nooit vergete, dat de vergankelukheid toch overal staet opgeschreve. M'n hawe hier geen bluvende stad, daerom motte m'n naer de toekomende zoeke. In dan wete jule wel wattik bedoele. Of m'n jonk binne of oud, klein of groat, m'n binne op reis. Op reis naer 't einde. Dat begint al as je pas gebore bint. In as je op reis bint, mot je toch wete waer je naer toegaet. Anders is t'er niks as onzekerheid.

Ik dienke daer an die klompemaeker, die was bie iemand op bezoek — 't is al jaeren gelèje — in toen vroeg de vrouwe: „wat doe je voor de kost?" Hie zeit: „ik bin op pad naer Jeruzalem in ik verkoape klompen". Z'n reisdoel noemd'n eerst, in toen pas z'n beroep. Kunne m'n dat oak zegge? Of reize m'n zo mar un beetje in 't^wilde weg? D'r zit, docht ik, in zo'n gezegde toch wel un les in.

M'n maeke ons eige meestal zo druk in bezurgd over veul diengen, die geen wezen hawe. Van 't jaer hawe m'n oak wel 's meer dan eens gedocht hoe mot dit of dat terecht komme in 't kwam weer voor mekaore. In noe is 't un zegen as 't ons goed gaet in de waereld, m'n motte ons eige d'r echter mar niet te veul an vergaepe want het belangriekste is 't niet.

Wat d'n tied betreft zitte m'n in un neergaende lijn. De hoagkonjunktuur zo as ze dat noeme, is voorbie. D'r worre bedrieven geslote, maensen bie honderdtallen gelieke bedankt in de werkeloasheid komt weer om d'n hoek glure. De middenstanders zitte oak in de knel, je leest van fusies in oak van saneren. De kleine zaeken worre as 't waere doadgedrukt. Bie de boeren gaet 't oak niet te best, de veldvruchten binne nog van dezelfde pries as tien jaer gelèje in de kosten binne vertienvoudigd. Gaet zo mar deur. 't Is heus zo rooskleurig niet. Mar as ze noe an je zoue vraege, heit 't je van 't jaer an iets ontbroke, wat zou je dan motte zage? Zou dat dan van 't jaer weer niet kunne 't Gaet 'r over: mot je je eige helpe, of hèjje un Helper nodig? Uitzichtloos is 't nooit. Ik hèwwe 's geleze datter op de eeuwenoude kerktoren van de Silezische stad Bunzlau in de mure de volgende spreuke (in 't Latijn) staet ingebeiteld:

Hora fugit Mors venit Umbra cedit Lux manet.

Dat betekent: Het uur vliegt heen De dood genaakt De schaduw verdwijnt Het licht (Christus) blijft.

Azze m'n noe in dat licht magge wandele, zal 't ons in 1967 goed gaen. Dan kielïe m'n de toekomst niet zo somber in. Dan zulle m'n in "t nieuwe jaer, as m'n 't magge beleve, oales anvaerde, watter over ons besloten is. Dat kan soms wel mit vreugde. Al liekent 't, dat oales tegen ons is, kan 't voor ons weze. Dan is oales goed. Dat binne zó de ouwejaersgedachten van SCHRAMMETJE.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 december 1966

Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's

Ouwejaer.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 december 1966

Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's