Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brieven Uit Nieuw-Guinea

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brieven Uit Nieuw-Guinea

Poolvlucht 3

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Alles wat we van Anchorage te zien jegen, was dus het vliegveld bedekt ^et een dikke sneeuwlaag en met tientallen sportvliegtuigjes. Men vertelde bns dat ejke tiende inwoner van Alaska feen eigen vliegtuig bezit, een auto heef lueen zijn nut binnen de stad. De men- Èen moeten hier ook met hun 'tijd mee.

f Verdfr was er dan de winkel, waar ireel te koop was. Niet duur voor Amefikanen, wel voor een Hollander, omflat iedere dollar gelijk staat met vier ioUandse guldens. Van een wandeling over het vliegveld

Van een wandeling over het vliegveld tn langs de gebouwen waren we al heel Inel terug, want de thermometer wees •uim 25 graden vorst aan en de wind vas meer dan verschrikkelijk. De meesen van ons hadden hun das of hun ;.L.IVI. deken om de oren getrokken Ei liepen met de handen diep in de lakken. Een half uurtje later nam de veilige

Een half uurtje later nam de veilige uimte van het toestel ons weer op. Het vas rondom 8 uur en volop dag aan het jvorden. We startten voor een vlucht yan ongeveer negen uur naar Tokio. Even zagen we nog de grillige kust van Alaska met de vele rivieren, waar jaren Beleden avonturiers hun leven hadden gewaagd om in het bezit te komen van fiet kostbare goud, dat, naar men zei, (lier alleen maar opgeraapt hoefde te vorden.

Steeds hoger ging het toestel, we steden tot 7000 meter en een dikke wolkenlaag benam ons het uitzicht. Ons bntbijt werd geserveerd, we rookten len sigaret. Vermoeid probeerden we de benen te strekken, zonder dat de man S?oor ons een noodlanding zou moeten naken. Dit is het laatste wat wij ons kunnen herinneren. Donderde chtend om kegen uur vielen we in slaap en vrijdag Werden we wakker. Dat kan op een reis Bver de pool, zonder dat men een hele lag hoeft te verluieren. Op weg van Alaska naar Tokio na

Op weg van Alaska naar Tokio nanelijk, passeerden we de internationale Batumgrens. [ Zoals men weet, is de aarde ver

[ Zoals men weet, is de aarde verlefeld in een bepaald aantal sectoren. |n elke sector heerst een bepaalde tijd. /andaar dan ook, dat het hier nu 10 uur de avond is en bij U ongeveer negen |»,ur vroeger, dus 1 uur in de middag. Prgens moet een grens zijn, waar de vee uiterste tijdsectoren elkander raken. Waar dat gebeurt, spreekt men van pe datumgrens. We vlogen dus over een denkbeeldige

We vlogen dus over een denkbeeldige |ijn en ogenblikkelijk was het een dag ater, in ons geval dus vrijdag. Nog gekker wordt het, als men van Biak naar 'llederland zou vliegen. Het wordt dan bpeens een dag vroeger. Men zou dus Pliegend in een supersnelle machine pandaag kunnen vertrekken uit Biak en gisteren kunnen arriveren op Schiphol. len verjongingskuur? Vliegt per K.L.M.

JAPAN, Tokio, een vliegveld zoals |ille vliegvelden, met een gezellig resaurant. Het eerste vliegveld op deze |ocht, dat we eens bij vol daglicht beajken konden. Het was een uur of 5 in Be middag.

De winkel hier was voor velen een ppenbaring. Behalve, dat men op het pliegveld geen belasting hoefde te betalen, waren de prijzen op zichzelf ook al abnormaal laag door de goedkope arbeidskrachten waar Japan over beschikt.

Speelgoed en camera voeren hier wel de boventoon. Het een is nog mooier en geraffineerder dan het ander. Aan het feit, dat Japan een geduchte concurrent is van Duitsland, behoeft men hier niet meer te twijfelen. Een piloot vertelde ons, dat het hier nu voor de buitenlanders wel een paradijs lijkt, maar voor de Japanners zelf allerminst. De lonen zijn ontstellend laag. Een politieagent verdient bier in de stad ongeveer een veertig gulden in de maand, hilwil het echter graag zijn, want dan heeft hij zijn uniform gratis, Tokio is een prachtige stad zeggen de

Tokio is een prachtige stad zeggen de mensen, die er zijn geweest. Men spreekt van „Parijs van het Oosten". Dit zegt wel genoeg. Op de thuisreis biedt de K.L..M. zijn passagiers een rondrit aan van een paar uur door de stad, op de heenreis is daar geen tijd voor. Zeker vanwege de verloren dag.

Al met al kregen we hier een aardig staaltje te zien van het Japanse vernuft en de vergevorderde techniek. We dronken vruchtensap en stapten voor de laatste maal ons toestel in. Richting Biak.

* * *

En op Biak kwamen we. Na een urenlange reis met veel slaap, arriveerden we om 2 uur in de nacht. We waren dankbaar, want het hele gedoe begon ons danig de keel uit te hangen. Het onthaal was wel warm. De temperatuur hier was 32 graden Celcius. Een verschil dus met Anchorage van 57 graden. Daar zaten we dan met een dik pak, jas en das. Uittrekken ging niet, want waar moesten we de spullen laten? Koffers waren vol, handen hadden we nodig om papieren af te geven en om weer evenveel papieren aan te pakken. Wat zou de wereld zijn zonder papieren en zonder stempels? Dan maar de hele zaak aanhouden,

Dan maar de hele zaak aanhouden, we waren nu toch drijfnat. We geleken net mensen van een andere planeet temidden van al de lieden met korte witte broeken en shirts.

Doch het leed was snel voorbij. We kfegen een kamer aangewezen in het K.L.M, hotel, vijf minuten lopen van het vliegveld. Toen we kamer 17 bereikten, stond de koffer al voor de deur We stapten binnen en zagen tot onze verbazing op een van de beide bedden een man zitten.

„Kom binnen kerel, rook een sigaret mee. Ook een biertje?" Het was Pater Paulussen.

Nu zijn we niet gewend om midden in de nacht bier te drinken, maar ditmaal maakten we o zo graag een uitzondering. Waar Paulussen zo gauw die zes flessen vandaan toverde is nu nog een raadsel, maar het was best. In een ogenblik hadden we gebaad en andere kleren aangetrokken. Toen zijn We op bed gaan liggen praten over alle mogelijke dingen, want van slapen kwam niets meer, we waren totaal over onze slaap heen. Inmiddels hadden we even geïnfor

Inmiddels hadden we even geïnformeerd, wanneer het vliegtuiE naar Sorong vertrok. Dit bleek maandagmiddag te zijn om 12 uur, indien het weer goed was. Het traject Biak-Sorong wordt namelijk gevlogen met oude Dakota's. We hadden dus nog een paar dagen voor de boeg om Biak te belïijken.

Sorong, april 1959

M. H. Knape

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 14 april 1959

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

Brieven Uit Nieuw-Guinea

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 14 april 1959

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's