Johan Wagner van Stad reist dwars door Amerika

,,Op dinsdag 1 okt. j.1. kwam ik du in Salt Lake City aan. Mooie stad met zeer vele kerken, voornamelijk Mormoon se. Deze godsdienst heeft 'uer haar hoofdkwartier. Vanaf Logan trok ik naar het zuiden om ook Salt Lake City te zien. Er zijn zo ontzettend veel dingen te zien in het ma-chtige Amerika, dat al zie je heel veel, je toch nog maar een betrekkelijke indruk krijgt. Bii Salt Lake City ligt een groot, uitgestrekt meer. Het zoutmeer.

Daar zit zoveel zout in dat water, dat men bijna niet diep kan zwemmen. Men drijft er zeer gemakkelijk; mensen die zwemmen, waar ik gelukkig ook bij behoor, proberen dikwijls te drijven in de wateren b.v. rondom Flakkee. Soms gaat het, soms niet; doch hier kan men gerust een sigaar aansteken een boek meenemen, achter over gaan liggen en zich laten drijven. Zinken is vrijwel uitgesloten. Het gewicht wordt tot een minimum teruggebracht.

Mormonentenip el

In de stad zelf bezocht ik als hoofddoel, van m'n liften tot daar natuurlijk de terreinen en toegankelijke gebouwen van de hoofdkerk der Mormonen. Verschillende historische feiten, omgezet in duidelijk aansprekende taferelen, voeren je mee, naar de tijd dat het Westen, haar geboorte beleefde voor de witte mens. Zeer soliede gebouwen zijn er te zien. De bekendste is de tabernakel, die met een zilverkleurig rond dak, eruit ziet als een zeer geweldige molshoop. Op en met muildieren voerde men destijds de materialen voor dit nog unieke gebouw aan, over verre, dikwijls barre afstanden dwars door bergen van zeer aanzienlijke en grillige hoogten en diepten. Vele zeer goede houtsoorten werden gebruikt uit de naaste omgeving. De mensen wilden een gebouw maken voor hun eredienst dat aan de hoogste eisen moest voldoen, dat jaren en eeuwen moest kunnen doorstaan. Daar was een groot bouwmeester voor nodig. Had men die niet in Amerika?

bouwde een tempel waarin meer dan 8000 zitplaatsen zijn, gebruikte geen enkele spijker en wist een acoustiek (zui Hoe het antwoord ook luidt men liet speciaal voor dit plan een architect uit Australië overkomen. Hij kreeg de opdracht en voerde die grandioos uit. Hijvere geluidsverdeling) te creëren, die phenomeen genoemd kan worden, Ik was enige keren in dit gebouw in de 1\2 dag dat ik in Salt Lake City was. Teder half uur vertrekt een gids met een groep bezoekers. Gemiddeld komen hier zo'n 1 é. IVz miljoen bezoekers vpn alle delen der wereld, per jaar. Gedan^onstreerd wordt iedere keer hoe goed en wonderbaarlijk de acoustiek wi^l ir Vanaf ± 80 meter fluistert iemand enige woorden en in elke hoek, ja 80 nieter weg!, hoort men het alsof de fluistcraar bij uw oor staat!! In deze tabcrnal^el 'S ook een zeer beroem.d orgel. Er zijn 3 organisten, die enige kcv^v.

Er zijn 3 organisten, die enige kcv^v. per week tussen 12 en half 1 een recital geven. Eén zo'n retical woonde i".: by en vroeg of ik vlakbij de organist mocht zitten. Technische details, weet ik helaas niet, over dit machtige instrument; maar er zijn niet zo heel veel betere in de wereld. De hoofdkerk mag niet betreden worden. Dat is alleen toegestaan voor speciale gelovigen, gedurende een bepaalde tijd van het kalenderjaar. Wij stellen zulke geheimzinnigheden niet op prijs, maar dit is een hoogtepunt van de Mormoonse leer.

Ook bekeek ik in deze mooie stad (waar ook wel zeer vervallen gedeelten zijn — evenals in iedere andere stad ter wereld) het State Capitol.

ledere staat heeft een capitol-stad, — het lioofdgebouw, meestal met vele goede bijgebouwen — waar de regering van die staat haar basis heeft. Zeer bekoorlijk ligt dit capitol in deze stad op een heuvel en is voornamelijk uit zuiver marmer opgebouwd. Zoals in vele grotere gebouwen vindt men ook hierin op meerdere plaatsen een automatisch werkend fonteintje, waar men zijn dorst kan lessen. Tevens zijn op meerdere plaatsen, automaten geplaatst waaruit men, door vooraf een munt te deponeren een flesje Coca-Cola, 7up o.i.d. kan toveren. In dit gebouw zag ik 2 jongens die kennelijk van Europa kwamen. Dadelijk gaat er dan een lichtje branden in je binnenste, 'k Zag ze niet meer, maar in het gastenboek waar ik ook m'n naam en adres schreef, zag ik, dat de een van Bussum kwam en de ander van een stadje in Zuid-Duitsland. Jammer dat ik ze niet gesproken heb! Je ziet dadelijk dat sommige lieden b.v. geen Amerikaan zijn. De kleding is altijd verschillend. Deze jongens droegen o.m. een plus-four, een broek, die men maar zeer zelden in de Verenigde Staten, aantreft.

Op 2 okt. ging ik weg uit deze stad nadat ik het orgelrecital had bijgewoond Een ding moet ik U nog vertellen: door omstandigheden, kreeg ik van iemand die me een lift gaf tot aan Salt Lake City een adres van één der vele oud- Nederlanders die in deze stad wonen. Ook het telefoonnummer. Vanaf m'n goedkope, doch praktische hotelkamertje belde ik op; 't was een oud Amsterdammer, die 4 jaar in Amerika was. Ik had een gesprek met hem over van alles en nog wat en hij (zelf mormoon) vertelde me over de Ijetekenis van het Mormonisme.

Het was een gesprek van ruim 2% uur!! Hij meende dat de Mormoonse leer juist dat was; dat ik er kennis van moest nemen was volgens hem, dat God dit lange telefoongesprek juist daarvoor had voorbereid. Over dit punt heb ik niet gediscussieerd, om hem niet te krenken. Deze man heette: Hailing. Vanuit Salt Lake City kon ik niet ge

Vanuit Salt Lake City kon ik niet gemakkelijk een lift te pakken krijgen. Na enige kilometers gelopen te hebben, m de Noordelijke richting, kreeg ik er een, m'n eerste lift in Amerika met een V.W.

Ik gebruikte nog steeds m'n karton met „student van Holland", ik kreeg een lift met een mooie Bulck-stationwagen. Een van de zeer vele, die in Amerika veel voorkomen. Stationwagens zijn zeer populair. De chauffeur was een oud- Rotterdammer.

Aart V. Luik was zijn naam. Hij vertrok zo'n 20 jaar terug vanaf Delfshaven. Onmiskenbaar, Rotterdams accent. Leuke ontmoeting.

Liften met dames!

Daarna, na een poos proberen, een lift met 3 ,,dames", 't Begon al te donkeren en altijd heb ik geprobeerd om geen dames aan te houden. Het is niet zo gewild: het liften in Amerika en dames zijn dan dus zeker de personen niet, waarbij je, als eerlijke, oprechte gentleman moet proberen te liften. Ze stopten en vroegen of ik een ,,bad man" een slechte vent was. Hun vraag was zo overbodig en eigenlijk dwaas, dat ik eerlijk zin had om ja te zeggen, 'k Deed het echter niet. Voor goed vertrouwen toonde ik m'n pas en visum, maar dat verhinderde niet, dat één van de 3 me toch zeer nauwlettend in de gaten hield. Eigenlijk zeer komisch! Na zo'n 40 mijl gereden te hebben (± 65 km) stopten ze en vroegen of ik ook dronk. Ik zei, ja, heel g'raag en veel... zoals water koffie, melk enz. ,,En U drinkt geen bier of whisky? Nee zei ik. Nou dat konden ze niet geloven. Eén der 3 werd naar een hele grote zelfbedieningszaak gestuurd, aan de wegkant en kwam terug met 4 blikjes bier. Zeer licht bier. Ik moest ook een blik aannemen. Ik vond het zeldzaam vies spul, maar om het niet te beledigen simuleerde ik, dat het heerlijk was. Gelul;. kig reden we langs een diepe ravijn m zeer mooi taergachtigheid, dus flule raampje open en voor de eerlijke vij. der...!

Om 8 uur nam. m Pocatello. In htt Y.M.C.A.-hotel een kamertje. Dan jj andere dag verder, Ook dat was iioDeloos, het regende en de regen ging over in een hevige sneeuwval. Koud en ;:; n, en als je op z'n zomers gekleed bpiit en je moet daar ti achten een lift ou te doen, dat is geen rozegeur en .-'U„e schijn. Het lukte niet. De gehele mo;-ger, probeerde ik, hopeloos! Duizenden auto's deden alsof ik nodig een douclie moest hebbon, kwam.en dus dicht Ungs en inwendig, zage i zo me met. Dat was niet zo best. Ili was rillerig en ik woii nu toch giaag, zo vlug mogelijk weer op het punt van uitgang: BoEeniaii terug zijn.

Tl mg naar het punt van uitgang

Dat wa^ nog zo'n 200 mijl is :i Sjj km. Ik probeerde nog langer, maar gm» dan naar het Greyhound-bus-station ej kocht T/oor die laatste sneeuwetappc een kaartje dwars door de bergen van ds Rocky-Mountains, naar Bozeman ~\lm tana. Daar kwam ik op 4 okt. 's moigens om half 4 aan. Om 4 uur was ii thuis, 't Was vriezend en dus koud ei alles was potdicht, (zeer ongewoon voor de Amerikanen ,omdat ze vrijv.e' altijd al hun deuren open laten) ik kroop dus in de buiten staande auto van dr Baty en trachtte in slaap te komen. Het lukte niet. Om 6 uur ging er plotseling licht aan in huis. Daar zag ik m'n kans en klopte op een raam. Direct wei a ik binnen gelaten, 'k Moest eerst alles ver. tellen en omdat dr. Baty zelf ook veel gereisd hoeft, was hij, ook omdat liij veel lifte, één en al interesse. Ik was doodop. Nami eerst een douche en gmg toen naar bed tot 's middags half 3 In 10% dag had ik, bij elkaar, ± 2800 niijl is ± 4400 km gelift!! En ik had iets gezien van het westen van het zeer uitgestrekte Amerika, 't Was alles bjjecii met gemakkelijk, maar door wat ik gezien en opgemerkt had, wèl zo interes sant en leerzaam m velerlei opzichten dat ik God zeer dankbaar ben dat ik to. deze dingen in staat was.

't Is alles geen goud wat er blintól

Maar denk nu nooit dat Amerika een wonder land is vol genieting e' zonovergoten vakanties, waar iedereen met een minimum aan verstand en weii in een wip rijk is of wordt! Jongens ik heb gezien en zie dat nu (± 2',j maand later, in een ander deel var Amerika)' en maak dat aan den lijve mee, meer dan 10 zware uren per dag) dat het, al is er een geweldige hoeveel heid aan gevarieerde machines, een zeei zwaar zwoegen is, om iets te bereikeii Ik ben slechts op bezoek en zou hiei niet m'n gehele leven willen wonen maar, de mogelijkheden zijn wel veel groter dan in Nederland, doch die mogelijkheden houden ook vele moeilijkheden in. En moeilijkheden zijn er om ze te overwinnen. Hartelijke groeten van Johan Wagner in Amerika tot emd januari 1958: c/o M.P.O. Box ''2 Hobestead. Florida. U.S.A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen