Hervormde jeugd kwam samen te Middelharnis

Vrijdag 17 October hielden de Jeugdverenigingen der Ned. Herv. Kerk een grote openbare samenkomst in de kerk te Middelharnis. De kerk was stampvol. Door vele banken en stoelen bij te zetten wist men nauwelijks een zitplaats voor allen te verschaffen.

De opening geschiedde door de Eerw. Heer C. J. Resting die liet zingen uit de Morgenzang het 4e, 5e en 7e vers en met Marcus 1 : 14—20 en voorging in vervolgens las Daniël 1 van vers 5^—9 gebed. Hierna heette ZEerw. allen hartelijk welkom, inzonderheid de spreker van deze avond. „Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst" aldus begon de heer Kesting zijn toespraak, die getiteld was „Geven en nemen". De satan heeft dit gezegde wel het meest be­ grepen. Hij weet van geven en van nemen. Dit wordt opgemerkt uit het voor­ zen over de wegvoering van Israël naar gelezen Schriftgedeelte waarin we le­ en ze warden opgevoed zoals de jonge­ Babel. Ook de jeugd wordt weggehaald, lingen te Babel. Ze krijgen spijs van het „Dreiging en lokking, geven en ne­ koninklijke hof.

„Dreiging en lokking, geven en ne­ men" is Babels tactiek. Want als later die het zo goed hadden gehad, dat ze Israël terugkeerde, zouden er velen zijn niet terug wilden keren. Er zijn er echter 4, 'die stand houden en weigeren de spijzen van de koning van Babel tot zich te nemen. Het waren Daniël, Hananja, Misaël en Azarja. Daniël treedt vooruit en zegt dat hy en zijn vrienden zich niet mochten verontreinigen. Hij was een profeet van slechts 15 jaar en toch vin den zijn woorden een vriendelijk onthaal. Wat doen wg? Daniël is wel beproefd, maar God was tot zijn hulp gereed. Wat God grijpt houdt Hij eeuwig vast. In Marcus lezen de: „Kom volg mij na."' Hij vraagt ons hart, ons gehele bestaan. Dan geeft hij wat we voor dit en het toekomende leven nodig hebben. Schaam U niet te zeggen dit of dat mogen we niet van Vader en Moeder. Ook wij ouderen moeten voor ons beginsel uitkomen. De lokkingen des satans komen in allerlei vorm. Eén staat, één jeugd, één school.

Alles kan en mag ook in de kerk. Het etiket van Chr. komt er op, Chr. Korfbalclub enz. Nebukadnezar neemt alles wat de wereld geven kan. De Heere geeft alles tot zelfs ziJn Zoon, opdat de zijnen het eeuwige leven zouden krijgen. Want hoor: „Wie hier bedrukt met tranen zaait, zal juichen als hij vruchten maait" Kiest U idaarom heden wie ge dienen zult. God of de Satan.

is mijn volk" en „Uw God is mijn God." Mocht ge zeggen met Ruth: „Uw volk Wilt fflj dat J.V.ër?

Ze zal U niet berouwen De keus van 't smalle pad

De keus van 't smalle pad Wij kennen den getrouwe

Wij kennen den getrouwe

Die ons heeft liefgehad Vest al uw hoop op Hem

Vest al uw hoop op Hem Dat ieder 't aangezichte

Dat ieder 't aangezichte Ginds naar de Godsstad richtte

Ginds naar de Godsstad richtte Daar ligt Jeruzalem.

Daar ligt Jeruzalem.

Vervolgens speelde Arie Keijzer organist te Middelharnis „Liebster Jesu wir sind her." J. S. Bach, Morgenstond der eeuwigheid, J. Zwart.

Ds Boer

Deze mooie liederen werdenl met grote aandacht beluisterd. Ds Boer van Gouda sp'rak over: „Gedenk te leven." Dit naar aanleiding van Pred. 11 vers 9 en 10 en het eerste vers van Ps. 12. Prediker is een wonderlijk boek. In onze tekst staat er eerst „Verblijd U'". Is dit nu geen tegenstelling met het laatste gedeelte? Prediker was vast en zeker oud toen hij dit boek schreef en zong zijn zwanenzang. HU had alles meegemaakt en richtte zich in de laatste hoofdstukken niet tot de ouderen, doch hij spreekt tot de jeugd. Dat woord „verblijdt U" is toch niet nodig tot de jeugd die ook ijdelheid is. Maar in de jeugd kunnen (ook de levensstormen komen. De prediker meent „van ganseï' harte verblijdt U". Alle vreugde is echter geen levensvreugde. Er is ook kermisvreugde al is men niet op de kermis. Dan meent men vreugde te hebben maar ze is niet blijvend, de andere dag komt de droefheid. Pred. bedoelt vreugde die het hart weet te vermaken, geen opgelakte levensvreugde. Wandel in de vreugde uws harten. Vreugde die past bij de leeftijd. En in de aanschouwing uwer ogen. Geen onnatuu'rlijk pessimisme, maar ook geen vrijbrief die, onder het schijnschoon van de wereld, geen levenswortel heeft. Gericht en vreugde gaat niet buiten de Heere om. Gericht en schuld hebben met elkaaT te maken. Adam en Eva hadden schuld. Gods gericht ging onmiddellijk in. Ze hadden de dood verdiend maar ze kregen uitstel. God is nog genadig. Waar komen wij vandaan, jongens en meisjes? Wat hebben wtj verdiend? Gods gericht als een scherp zwaard, ook voor onze schuld!

Dat wy het eens mochten beseffen! Maar o wonde'r, ik leef nog, daar is de

Maar o wonde'r, ik leef nog, daar is de aarde die brood voortbrengt, ik heb een jongen of meisje. Er is nog het wonder van het huweUjk, van het gezin. Allemaal goede gaven, onverdiend van God. Hy heeft het vonnis nog uitgesteld. God stelt nog het schutsdak van de algemene genade. Hg laat ons nog arbeiden. Het Is eenl wonder dat God aan alle mensen goed doet. We mogen nog leven en het Woord horen. Als we dit gaan verstaan, leren we de wereld met andere ogen zien. Rechten tójn er niet, aanspraken nog minder, maar men verheugt zich met diepe vreugde dat alles van God komt.

Het uitstellen van het gericht is door Christus. Hy heeft de zonde en ellende op zich genomen. Hg bidt: Laat U met God verzoenen. Dat is leven, is genade Het leven is aUeen maar om verzoend te worden. We leven alleen maar, om bekeerd te worden. Het uitgestelde gericht, is alleen maar, om door Christus opgevangen te worden.

O jongens en meisjes, Christus zegt: Doe die toomigheid van U weg, ook als U van vader soms een berisping hebt gehad. Laat die opstandigheid Van je hart varen. Want vrijheid is niet doen wat je graag wilt! Doe ook het kwade, die ongebondenheid van je weg. De zonde is er, voor je het goed beseft. Het is geen vreugde, maar surrogaat. Het neemt de bloei van de jeugd weg. Het stelt bovendien schuldig voor Gods aangezicht. Wanneer je denkt: ik ben een 'reiziger naar dat gericht, laat het ons dan op de knieën brengen. Gedenk aan uw Schepper, in droefheid en vreugde. Er zgn er die hard ploeteren, voor wie doe je dat? Voor de kinderen en die weer voor hun kinderen. Anderen zoeken hun vermaak in kermisvreugde. Het is niet anders dan comedie spel. De zin van het leven ligt in het gedenken van God uw Schepper. We zgn Zyn schepselen. Met ons van God los te scheuren, gaan we het eeuwig verderf tegen. Het is een gekruis en gewirwar van wegen. Toch zyn er maar twee wegen. Een brede en smalle weg. Leven is zo belangrijk, het zai beslissen voor de eeuwigheid. Er zyn er die denken^ hoe kom ik op de smalle weg. Leer dat van Hem te bidden. Hy komt met Zyn belofte, maar •ook met Zyn eis. Hg zegt het in zgn doopverbond. Spreker heeft veel mensen ontmoet ook begenadigde.

De eerste indrukken zgn vaak gelegd in hun jeugd. Maar ook in latere jaren komt het tot uitdrukking. De satan zegt: uitstellen, het kan altyd nog! De jeugd, de bloesem; de ouderen de droesem. De jeugd is de zoekingstgd. God geeft ook vaak de vindingstgd. Jullie zgn by elkaar om Gods iWoord te onderzoeken. Dat eist alle levenskracht. Hy wil alle vertrekken 'in ons hart. Hy is souverein. ÏDe geopenbaa'T'de waarheid Gods. Hy brengt alles met zich mede, wat het leven zin en inhoud geeft. Ook al zgn we jong. We sterven een gestadige dood. Als Gods Geest gaat werken gaan we pas leven. De prediker laat ons in het 12e hoofdstuk de mens zien in de aftakeling van zyn bestaan. God wil de tgd, de kracht, de gaven. Verlummel die tyd niet. God is niet afhankelyk van deze vergadering, maa.v wg afhankelgk van Hem en als het kruis betekenis voor ons krijgt, zien we, dat we dwazen zyn, met het doodsvonnis in onze zak. De genade ligt in de zaligmaking, in de wondere ontsluiting des geloofs. Wie de Christus Gods niet geloofd zal het leven niet zien, maar de toom Gods blgft op hem. Dan komen we er achteï dat niet ons gedenken aan Hem, maar Zyn gedenken aan ons zalig maakt.

De Zangvereen. ,,Jubilate Deo" (dir. Gerrit Zoon) zingt dan op zeer mooie en gevoelvolle wgze Ps. 138 : 1 en 4. Ps. 42 : 1 en 3. Ps. 99 : 1 en wordt een radiorede aangehoord van Burg. Hammer van Oud Beyerland en mej. Jonkers van Rouveen.

Slotwoord Ds H. Goedhart

Door een klein defect aan het orgel kon de aangekondigde tweede orgelbespeling niet doorgaan, waarom Ds Goedhart 'direct de gelegenheid kreeg zgn slotwoord uit te spreken. Daar zgn vele woorden gezegd, aldus spr. zodat de vraag kan opkomen is dit slotwoord niet overbodig. Van de laatste spreker wordt veel gevergd om de aandacht gespaimen te houden. Het is mijn bedoeling u iets belangrijks te zeggen.

Myn woord wil U in gedachten verplaatsen naar Jeruzalem's straten op een zeer laat uur. Een man gaat tastend en zoekend zgn weg. Het is donker zoals hy het begeert. Hg zoekt naar de woning waar hy wezen wil. En hg vindt deze. Een ogenblik later zien we twee mannen zitten in een vertrek. Ui de oudere van de twee herkennen we de man van daarstraks. De jongste is de Heere der Heerlgkheid. De oudere, een leï-aar in Israël, maakt de jongere zyn compliment, met de wonderen die lüj verricht. Hy erkent: Gy zgt werkeUjk een Rabbi een leraar. We zouden denken dat dé jongere zich wel gevleid zou voelen (want daar heeft ieder wel eens behoefte aaji.) Hg begint echter te zeggen: Tenzg iemand wedergeboren is hg kan het koninkrijk Gods niet zien. Nico- 'demus, hg komt om onderricht te ontvangen!. Komt gg ook zo? We kunnen het vergeiyken met de natuurhjke geboorte. Zo betekenisvol is ook de wedergeboorte, want dan komt er een mens tot het leven. Voor de mens die dit ondervindt is het ook een proces. Hy is gekomen als een onwetende en hetgeen dat onmisbaar voor hem geworden is, is een raadsel. Dat woord wil ik U vanavond meegeven. U bent lid of belangstellende van de verenigingen. U vindt het wel goed dat het Woord wordt gebracht. Dat is te prijzen, maa'r toch zal by U diezelfde verandering moeten plaats vinden. Het is heel ernstig. Wg kunnen zo het koninkrijk Gods niet ingaan, want we reizen zo naar de tegeur overgestelde plaats van de hemel. Men is tegenwoordig wel eens bang dat er te veel wordt gesproken over het eeuwig verderf. Maar wat we nodig hebben is een eeuwig leven. Dat kunnen we onszeU niet geven maar de Heere kan en wil het ons geven. We zwerven wel rondom het Woord Gods. We zyn soms wel godsdienstig maar zonder de Heilige Geest. Maar laat U niet ontmoedigen, ga als Nicodet](ius. Als hg teruggaat is er binnen in hem iets veranderd. Nu gaat ge ook naar huis. Waarheen reist ge voor uw arfne ziel. Als ge God vreest hebt ge alles. Dan hebt ge ook geen behoefte aan massale bgeenkomsten, maar zal je de eenzaamheid zoeken. Als ge God niet kent zgt ge rampzalig. Ik wil U toewensen dat God het gesproken woord aan U wil toepassen. Voor zondaren zyn er grote middelen. Ga naar huis, denk aan uw ziel. Ga tot Hem want wie Hem ned'rig valt te voet zal van Hem zgn wegen leren.

Ds Goedhart eindigde deze samenkomst met dankg-ebed en daar het defect aan het orgel intussen verholpen was, bleef nog menigeen luisteren naar het mooie orgelspel c van de jonge musicus.

s. J. V. d. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen