Brand in de velden van Gundagai

Hallo, vrienden en bekenden, hier zijn we weer. We moesten een week overslaan met schrijven, omdat er geen tijd voor was. Maar nu kan het dan weer gebeuren.

We hebben heet weer gehad de laatste tijd. Donderdag 6 December spande de kroon. Toen hebben we kennis gemaakt met een „duststorm", een stofstorm. De wegen en de landerijen waren kurkdroog. Een storm stak, die geweldige stofwolken de lucht in joeg. Wind en stof waren gloeiend heet. Dat kunnen jullie in Holland niet voorstellen! Zittend in de schaduw en "in de Wind liep het zweet toch met straaltjes over het üchaam. Het is practisch onmogelijk om te werken en tot overmaat van ramp kregen we 's middags een bushfire. Op een halve mijl afstand van de stad

Vlug hebben we -drie benzinevaten met water gevuld. We pakten een rugsproeier en namen vijf yuurzwepen mee, — stokken met een vierkante lap leder — en toen naar de brand. Het was een mijl of zes van ons vandaan en we waren er gauw. Toen snel aan het blussen. Eén ploeg slaat met de vuurzwepen in de vlammen en anderen spuiten met de rugsproeiers. Het blussen gaat op deze manier vrij snel, maar de afstand en de uitgestrektheid van het terrein vormen enorme beletsels om het vuur geheel uit te krijgen. Er is een stuk afgebrand ter grootte van Polder Duivenwaard en alhoewel er in zo'n geval honderden mensen te hulp snellen duurt het uren voordat de brand bedwongen is. Om kwart voor één startte de brand en om zes uur was het gestopt. Gelukkig zijn er geen huizen of is er geen vee bij verbrand, maar bij verschillende woningen scheelde het maar een haar.

Er wordt bij het blussen enorm gewerkt, maar de organisatie is hopeloos. Ieder werkt maar zowat op eigen houtje en dat is niet bevorderlijk voor een effectieve bestrijding. Omdat ik mag zeggen wel iets van brandblussen af te weten, had ik gauw de leiding over een groep van twintig man.

Dat kwam zó! Ze werkten tegen de wind in. Dan is het niet te harden van de hitte en dus zei ik tegen de zoon van de farmer en de twee knechts: „kom aan, wij gaan met de wind mee blussen!" En dat ging veel beter. De ,,captain of the bushfire" zag het en htj riep: „follow the Dutchman, he knows it!!!" en de Aussies luisterden keurig mee, hoor.

Er werden staaltjes van rijkunst weg gegeven, schitterend om te zien. Ik had al spoedig vijf man met paarden opgetrommeld en gebruikte die als ordonnansen. Dat was ook nodig omdat het bergachtig terrein zo uitermate onoverzichtelijk is. , Vrouwen zorgden voor verfrissingen

Vrouwen zorgden voor verfrissingen en eten.

We moesten geweldig uitkijken om niet door het vuur ingesloten te worden want het verplaatst zich met verbazingwekkende snelheid.

Het is een grote strop geworden voor de bedrijven, want dnizenden hectaren grasland zijn verbrand en zij moeten nu met hun schapen naar andere gebieden. Thans blijven op alle farms in de ge

Thans blijven op alle farms in de gevarenzone een of twee inan th\iis met paarden, die voortdurend gezadeld staan. Men brengt alles in gereedheid om met het vee t^ vluchten.

Ik hoop, dat we zo'n brand niet weer meemaken. We hebben nu eens gezien want zo'n bushfire betekent. En een bosbrand moet nog veel verschrikkelijker zijn en die is nog veel moeiUjker te stoppen. Er staan hier evenwel niet veel bomen, zodat we voor een bosbrand niet bevreesd behoeven te zijn.

Nu, vrienden, aan allen de groeten weer en we zullen hopen: tot volgende week.

Familie W. pROOGER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen