Schrammetje

Naar ik van Trijn vernam, was er verleden week iemand aan de deur geweest om te vragen of Schram lid wilde worden van het Groene Kruis. Natuurlijk ving die persoon slib, want ik ben er reeds een respectabel aantal jaren lid van, hoewel het gelukkig nog maar zeldzaam voorgekomen is, dat we van de magazijngoederen gebruik moesten maken. Wel herinner ik me uit lang vervlogen jaren, dat ik er eens opuit gestuurd ben om een baby­weegschaal te halen. Het bleek toen, dat er nog wel een op het magazijn was, doch deze was defect. Toen heeft de magazijnmeester er zijn paperassen eens op nageslagen en hij gaf me twee adressen, waar ook zo'n ding in gebruik was. Of ik daar dan maar eens wou proberen om er een los te krijgen, want nummer één had hem allang terug moeten brengen. Ik er op af. Maar ik kwam zonder terug. Want op beide adressen vertikten ze het me er een mee te geven. Of liever gezegd: ik mocht er wel een meenemen om even te gebruiken, maar direct terugbrengen was de boodschap. Ze waren toch lid van 't Groene Kruis ? Dus meenden recht te hebben een baby­weegschaal te gebrauten zolang het hun goeddacht. Per slot van rekening heb ik toen in overleg met de heer van Es, die al zoveel jaren de belangen van 't Groene Kruis heeft behartigd, een schaal gehuurd bij de firma Wielhouwer, een en ander voor rekening van de Vereniging natuurlijk. Hoe het nu met de weegschalen staat, weet ik niet, maar ik weet wel, dat het Groene Kruis over een voldoend aantal behoort te beschikken. En dat kan ook mits de burgerij in deze haar plicht verstaat. Want de actie die nu op touw gezet is om leden te werven zou een zeer gunstig resulaaat inoeten afwerpen. Wanneer U nog geen lid zijt en die mensen van de deur hebt gestuurd, keer dan op uw schreden terug en geeft U alsnog op. Het Groene Kruis dient al vele jaren het publiek. Daarvoor is een flinke voorraad verplegingsartikelen nodig. En om deze voorraad op peil te houden en regelmatig te vernieuwen is geld, op 't ogenblik aelts véél geld nodig. Vandaar de actie om meer leden te krijgen. Want daar moeten de sprokkels vandaan komen om dat alles te betalen. En zeg nu niet: ik maak er toch nooit gebruik van, want dat weet U niet. Als of morgen de dokter U het een of anfe instrument voorschrijft om bij een zit!. te gebruiken, dan kunt U dat ­|ij zijnde van het Groene Kruis — diitu bij Noordijk gaan halen, zonder dat h U verder iets kost. En als U zicli 4 als lid opgeeft van het Groene Kiiiii doe het dan meteen ook van de' verpleging. Dan kunt U ook gebint maken van de diensten van Zuster Brinkman, die ook al een hele reeks vsi jaren op dit terrein haar mannetje staat. Er moesten zoveel leden van c Wijkverpleg'ing zijn, dat er voor dezt Zuster een hulp kon overschieten, ffait één zuster voor twee gemeenten ?Js Middelharnis en Sommelsdijk is te weinig. De arbeid die er verricht moet «oiden is veelzijdig. Altijd moet de zuätsr klaar staan en op een wenk van clc d ter weer maar steeds nieuwe patient™ behandelen. Velen ontgaat het, welke o offeringen een zuster zich hiervoor moet getroosten. Tenslotte is een Wijkverpleegster ook maar een mens van \'Iees en bloed en zijn haar krachten met o uitputtelijk. Kom, achterblijvers, stee'; eens een handje toe en geef V vandai; nog als lid voor beide verem^ngen op. Hoe meer leden, hoe meer er tentatt van de lijdende medemens gedaan kaï worden. Een instrumentarium, dat „l)j is en over voldoende hoeveelheden beschikt, is voor de zieken van onscliattare waarde.

En U helpt het bestuur van de veieniging uit de zorgen. Natuurlijk sciiiiji ik dit niet voor Middelharnis alieei, maar op alle plaatsen waar een afdelm; van deze vereniging gevestigd is, dienen de ingezetenen op dit punt hun te verstaan. Ook hier geldt, dat vele handen licht werk maken. Zeg maar tegen uw dokter of de wijkzuster dat l' lid wenst te worden, dan komt de aak wel in orde. En mocht U onverhoopt gebruik moeten maken van de vooiwf die het Groene Kruis beschikbaar s elt zorg er dan voor alsof het uw eigen 'oezit is. Want dat laat nog wel eens mi te wensen over. Br wordt over eigei' ' van anderen i­neestal licht geoordeeld Als er wat aan hapert, behoeft men •'' zelf toch niet te betalen, nietwaar?Gelukkig denkt niet iedereen er zo om Maar het mag wel eens gezegd, "S' het dure materiaal van 't Groene Kras met zorg behandeld i­noet worden. Dat is het ten volle waard. En U dient er lie vei'eniging mee! SCHRAMMETJE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen