Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een Flakkeeer in Australie vertelt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een Flakkeeer in Australie vertelt

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gundagai, 12 Juli 1951 Uit Plakkee heb ik vernomen, dat er ven bestaat. Verscheidene epistels kwa­ nog al wat belangstelling voor mijn brie­ men in mijn bezit, waarop ik in de eerste plaats wil antwoorden, dat wil iemand naar hier komen, hij voor zichzelf besloten moet hebben, om door te keer in iemands leven, dat, wil men zetten. Emigreren is zo'n grote omme­ zichzelf. Onder Holland dient een dikke slagen, men heel zeker moet zijn van streep te worden gezet — wie begint met te vergelijken het is bij ons zus en zo, die is al mis. Bij oas is niet meer in Holland, maar in Australië. Wie dat goed beseft slaagt hier absoluut. Volgens eigen ervaringen hier wil ik gaar­ ne met raad en daad bijstaan. Wij hebben het hier uitstekend naar

Wij hebben het hier uitstekend naar ons zin en vinden het een goed land. Het is net of we hier al heel lang zijn, zo voelen we ons thuis. Thans zijn we aan het bouwen in de

stad. We werken vlak aan de hoofdweg van Sydney naar Melbourne. Daar ziet men pas wat een enorm auto­verkeer er is. Er passeren honderden grote trucks, zgn. opleggers. Alles is ingesteld op geweldige afstanden, er wordt verbazend veel van de goede vakkennis en routine van de chauffeurs vereist. Van Sydney naar Melbourne is een afstand van 655 mijl, de weg loopt onafgebroken door de bergen, met de nodige bochten.

Om een beeld te geven wat men hier zoal moet doen, zal ik daarover een en ander vertellen. Men moet hier om zo te zeggen van alle markten thuis zijn. Ik werkte met een Hollander, een timmerman, zekere Piet Keet uit Delft. Eerst moest ik een schoorsteen repai'eren en hier en daar wat bijstrijken, daarna een een betonplaatje glad en waterdicht maken in de bergen, een zgn. sheeptrog. Daar wordt 5 cm water in gezet met een ontsmettingsstof, waar de schapen,doorheen worden gejaagd om de hoeven te ontsmetten. Men doet dit tegen kreupel worden. Daarna moest ik een paar kasten verven, ze zeiden nl., dat ik dat zo buitengewoon goed kon! Vervolgens moest ik oude stoelen repa reren, die ze nodig hebben als in 't vervolg de schapenscheerders komen. Di was blijkbaar ook goed geslaagd, wan Mssrs. gaf mij na afloop een gemakkelijke rieten stoel.

Dit alles kan men zich niet voorstellen, als men metselaar is in Holland Het wordt hier echter zeer op prijs gesteld als je van alles kent. We hebben zelfs in onze vrije tijd geholpen om stieren te castreren en brandmerken! Daarvoor komt geen veearts, dit doet de farmer zelf en het ging hem handig af Omdat die farmer de chef is van de bouwcompagnie waar wij werken, kan hij ons ook wel eens op de farm gebruiken, omdat er nu eenmaal te weinig mensen zijn. In Gundagai ben ik de enige metse

In Gundagai ben ik de enige metselaar en kan werken waar ik wil. Ook aan landarbeiders is groot gebrek. Er staan hier bv. verschillende huizen leeg, die de farmers niet verhuren, omdat ze denken, we komen misschien nog wel eens aan werkvolk.

Verleden week had de groenteboer op het onverwachts aardappelen. Ze waren echter niet goedkoop, nl. 60 cent per kilo. We hebben er toch gekocht, ze waren behoorlijk goed. We hebben hier ook nog een soort meloen, die gebakken wordt als patat. De smaak is goed. Groente en fruit is er overigens in overvloed.

Ik heb nu zelf een stukje tuin, dus kan ik ook wat groenten telen. Zo vlug mogelijk zal ik het spitten en zaaien. We krijgen nu ook Engelse les. Dat geeft de dorniné met zijn vrouw, die dan op hun beurt Hollands leren, want ze willen over een paar jaar naar Holland met vacantie. Het zijn alleraardigste mensen. Al de Hollanders uit Gundagai, tien in getal komen op die les. Hier zitten we nu midden in de win

Hier zitten we nu midden in de winter, terwijl het bij jullie volop zomer is. Het winterweer is hier zacht. Overdag zitten de vrouwen met een handwerkje buiten, maar als wij 's morgens met de auto naar het werk gaan, bevriezen de ruiten.

Met vele groeten aan de Flakkeeërs en tot de volgende keer. W. DROOGER.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 augustus 1951

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's

Een Flakkeeer in Australie vertelt

Bekijk de hele uitgave van woensdag 8 augustus 1951

Eilanden-Nieuws | 4 Pagina's