Schrammetje

Toen ik vermieden week het verslag van de gemeenteraadsvergadering te Diiksland las, werd mijn metselaarshart geschokt. Een en twintig duizend en zes honderd guldens zullen er uit de gemeentekas moeten geschrapt om een aantal woningen op te knappen, die mijn vakgenoten zo'n dikke dertig jaar geleden ondeugdelijk hebben gebouwd. Men kan ook zeggen, deugdelijk hebben verknoeid. Dat strekt ons metselaarsgilde niet tot eer. Een huis van die ouderdom behoort nog hecht en sterk in elkaar te zitten. Daar mag je nog geen spijker m de voegen kunnen slaan! Wanneer goede cementspecie wordt gebruikt, zal deze met de loop der jaren steeds har dei' worden. En in Dirksland blijkt, dat de „cement" door de tijd zachter gewoiden is. Er is, orrr het zo eens te zeggen, r-net loze kalk gepleisterd en nu komen de broddels aan het licht. Het korrrt me niet -vreemd voor, dat een der sprekers zei, dat sommige huizerr geheel tegen de vlakte zouden moeten om ze weei' goed bewoonbaar te maken. Ondertussen zitten de Dirkslanders met de narigheid en het kost hun nog een kapitaal boveirdien, ter-wijl er geen cent door huurverhoging binnen komt, omdat het doodgewoon onderhoud is. In elk geval mag wel worden geconcludeerd, dat het toezicht bij de bouw van deze woningen niet ad rem is geweest. Orrpaitijdige controle moet er zijn bij de woningbouv/, ook al heeft men geen enkele reden om de uitvoerders van het werk te wantrouwen. Een goed vakman zal deze controle zeer zeker op prijs stellen. Niet alleen wordt daardoor vastgesteld dat hij zijn opdracht volgens de voorschriften uitvoert, maar tevens wordt hem ook een deel van de verantwoordelijliheid vooi het werk afgenonren. Worden er knoeier ijen ontdekt, welnu, dan kan tijdig worden ingegrepen. Beter dan ruzie met de aannemer, inplaats van 30 jaar later met de handen in 't haar zitten over de slechte oplevering, waaraan dan niets meer te doen is! Degenen die bouwwerken uit te voeren hebben, kunnen lering uit dit geval trekken. Een schip op 't strand is een baken in zee, zegt het spreekwoord. Nu we het toch over de woningen hebberr mag ik wel verklappen, dat er in de contreien van de Steenewcg te Middelharnis een hevige deining is ontstaan over de verhoogde huurprijzen der nieuwe woning err. Het is inderdaad geen klein bericht om noLa bene één gulden dertig huuropslag te moeten betalen. Men beweert, dat er binnenkort irog een hapje bij zal komen. Doch de thans btkend gemaakte verhoging is al voldoende om de huurder's tot het staken der huur (betalingen) te doen overgaan. Een der huurders is op hoge Ijenen Schram gekomen om te vragen n-i doen moest. Hij vertikte het om t talen, gevoelde zich om de tun * zag nog tal van narigheden Wtle. komst hangen enzovoorts enzovoorti zou ,,ze" dit en hij zou ,,ze" clät betalen nooit, nooit! Ik heb clie"! ve man, op wiens weekgeld ^^eJ extra aanslag was gepleegd, eeist, uit laten razen. Ik kon me goed J' toestand verplaatsen. Maar torh k hem gezegd dat hij het loodje » moeten leggen. Dat zijn vechten vechten tegen de bierkaai zou zu, hij deze strijd zéker verliezen zon Vast staat, dat tal van bewonei Uil Meidoornstraat of hoe dat daar hg mag morgen aan de dag weei u,. mooie woning zouden vertrekken ai elders een gaatje was. Daar .schon nu nraar net aan, maar anders stoi er in onze nieuwe straten veiscMit bordjes: te huur — te huur! Tochfl, Schram — die overigens alle mense« mooi en ruim huis gunt — zici, jj vele mensen wel gerekend hebben m hun woning in het oude doip vcrii en zich in de nieuwe buurt ve.sti^ En of ze wel g'oede nota genomen heij van de condities, waarop ze hun nifv huis konden betrekken. Toen de ee' huizen daar klaar waren, scheen de financiële toestand andei'.s dan tli Ik zeg „scheen", want in weike: was er geen haar verschil. We toen ook al straatarm. Door de meej is deze schijn niet van de wer' onderkend. Men zag ol wou niet'ï dat het niet zo royaal zou blijven het toen was. We zagen bij wijzt, spreken een cent voor een gouden „ tje aan en nu de tijd het veiguidsd afgesleten heeft komen we negenlionj negen en negentig centen op ons M meende tientje tekort. En kunnen hoge huren, die toen nog goedlachs«, den aanvaard, niet nreer woiden op; bracht. Toch zullen de „Stenewegti moeten dokken. Daar zal geen moitje­lieve aan helpen. De iirinistei i,- als je 49 gulden verdient is een k' van zeven gulden per week met tem. Als de minister dat zegt, zal het zo zijn, niet ? Althans, je hebt dat ri. voor waar te aanvaarden. 'Waiit ni ters zijn knappe mensen die ijrecieal neu berekenen wat je met een loon negen en veertig gulden pei weeli i kunt. Theorie en piactijk zijn twee zakerr, die nogal een.s uit til lopen. Ook uit deze huuikwi^tie ki we weer leren:

Verzint — eer gij begint Want eer.st gedaan en toen heiiliii Heeft menig' in 't veiduet gelMit SCHRAMMET

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen