Gods onuitsprekelijke gave

Doch Giode zij dank voor Zön onuitsprekemke Gave." Die omiitspr^el^ke Gave is Christus Jezus. Hij is de Parel van grote waarde. In Hem is een onuitsprekelijke volheid van heil en genade. In Hem is een onnaspeurlijke rijkdom.

In de Heere Jezus is aan verloornen gegeven een Zaligmaber. Als gij neer ligt in het slijk der aarde, en niet weet, hoe er ooit uit verlost te worden en ge wordt door die Jezus daaruit opgehaald, dan zijt ge zo veilig in Jezus armen. Hij is een volkomen Zaligmaker, die geen half werk doet. Alles wil Hij zijn en alles wil Hij doen voor degenendie Hem niet kunnen missen. Hij heelt gebrokenen van harten, en Hij verbindt in hunne smarten, die in hun zonden en ellenden tot Hem zich ter genezing wenden.

Welk een onuitsprekelijke Gave is in Cliristus aan zondaren gegeven, want Hij voert ze terug tot de gemeenschap Gods; Hij verlost ze van de straf der zonde, van de macht der zonde, ja van de zonde zelf. En deze Christus zal niet rusten voor Hij al de Zijnen als Zijn bruid, zonder vlek en rimpel, de Vader heeft voorgesteld.

Deze Gave is zó groot, dat velen, ziende op zichzelf, zeggen: „te groot voor mij, hoe zou zulk een onwaardige daar deel in kunnen hebben!" Maar nu is dit de heerlijkheid: het is een <}av»! Een gave van vnife gemaide aan mensen, die haar niet hadden verdiend, noch ook begeerd. Geen verdienste dus, maar louter ontferming treedt ons hier tegen. Hier bij Gods kerstgave, in de kribbe van Bethlehem, draait de deur des hemels op hengels van vrije genade. Zalig dan, wie als een bedelaar komt bij die kribbe, die keert zonder die Gave niet terug. Bn die Gave is zó groot, dat de apos

Bn die Gave is zó groot, dat de apostel er van zegt: onuitsprek^jke Gave! Ja, wie zou de waardij van Christus' persoon en werk ooit kunnen uitspreken? Zij gaat ons denken verre te hoben.

„Wie is 't, die ooit, in woorden, al Gods heerlijkheên verkonden zal?"

Paulus getuigt hier met recht: „Godie ziJ dank voor Zijn onuitsprekelijke Gave".

Hier geraakt ge in het hart van het evangelie: Gode zg dank! Dat begrijpen die herders goed, ze keerden van Bethlehem terug „verheerlijkende ea prijzende God." Dat begreep de oude Simeon, en als hij zijn hoofd buigt over het Kind In zijn armen, looft hij Godf-Drieënlg. Let op de oude Anna, ook ziJ verheerlijkte God. Ook Za- barmhar­ charias loofde „de innerlijke tigheden onzes Gods."

In Christus Jezus heeft God uitge- stort al Zijn schatten van leven, liefde, almacht en wijsheid. En zo is er dan niets In de hemel noch op de aarde, dat deze kerstgave kan te boven gaan. Met deze Gave is de onuitsprekelijke rijkdom van Gods ontferming uitgeput. Er is niets hogers. God heeft niets meer te geven. Dieper, wijder, volkomener kan God niet liefhebben.

Weet, in Zijn Zoon, geeft de Vader Zichzelf. In het kmdeke Jezus openbaart Hij Zijn Vaderhairt. Daar bij de kribbe van Bethlehem in het stof, alsof God Zelf tot schuldige zondaren spreekt: „Ziet, hier ben Ik, ziet, hier ben Ik!" Wie zal deze liefde nu peilen? Wie zal haar prijzen naar waardij? Tot het geven van zulk een onuitsprekelijke Gave kan de milde Gever slechts worden bewogen door een liefde, die wij met recht goddelijk mogen noemen. Hier is dan ook het wonder der liefde, het wonder der eeuwen en der eeuwigheid.

Hier is een onuitsiprekemke Gave en een wondere milde Gever! Maar dan zijn er ook gelukkige begiftigden.

Neen, dat zijn geen Engelen. Hij neemt de Engelen niet aan, maar Hij neemt het zaad Abrahams aan! De gelukkige begiftigden zijn dus

De gelukkige begiftigden zijn dus mensen. In zichzelf zijn zij gans onwaardig. Zij zijn van nature opstandelingen, vijanden van God. Ja, zelfs tegenstrevers en verwerpers van de onuitsprekelijke Gave.

Onze ogen moeten dan ook worden geopend voor deze Gave en onze begeerten er voor opgewekt. Zalig vvien dit mag gebeuren. Dan stijgt de bede op uit de ziel: o mocht die Schat, die Gave, ook mijn deel eens worden!

Maar weet, begeren is nog geen bezitten. Doch als het begeren nu reeds een voorrecht is, wat moet dan het ogenblik niet zalig zijn, als ge van de Heere het geloof ontvangt, om daarmede als met een hand. Zijn onuitsprekelijke Gave aan te nemen. O, bidt de Heere, om dat onuitsprekelijke voorrecht om die onuitsprekelijke Gave te mogen aannemen. Doodarm zonder deze Gave. Schatrijk met deze Gave!

Zeg mij, wie kan nu méér bezitten •dan God-Zelf in Christus Jezus, Zijn onuitsprekelijke Gave? Wie kan zaliger zijn, dan zalig in God? Wie kan rijker gekleed zijn dan omhangen met de mantel der gerechtigheid, gekleed met de klederen des heils?

Deze onultsprehelgke Gave te bezitten, dat is kerstfeest! Niet meer in staat over Hem te spreken vanwege de alles vervullende genade in Hem! Zóveel er van te ervaren, dat wij er maar weinig van kunnen zeggen!

O, wanden mijns harten, vol van Jezus! Zijn eeuwige liefde vervult mijn hart. Hier komt mijn ziele tot die zalige aanbidding met de apostel, dat ik als gelukkige begiftigde eindig met de Gave in de Gever: „Gode zij dank voor Zijn onnitsprekelgke Gave!"

Waarlijk, mijn overdenking van Hem zal zoet zijn! Ere zij de Vader! Ere zü de Zoon! Ere zij de Heilige Geest! Ere zij God-Drieënig!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen