Uit Kijkvenster

De merkwaarcUge man — Het Amsterdams paneel — De protesterende ouderlingen.

Nog' een paar woorden over de merkivaardige man, Dr Abraham Kuijper geheten. Wanneer gij eens in Amsterdam Komt, en over de Dam wandelt, dat historisch plein, dat eigenlijk aan heel Nederland toebehoort, denk dan ook aan de daar staande Nieuwe Kerk. Ja, bezoek die ook eens. Vraag dan „het paneel" te mogen zien in de deur van de consistoriekamer, welk paneel geschonden is en sinds 6 Jan. 1886 in die geschonden staat gehouden wordt. Dr Kuijper en zijn kerkelijke vrienden hielden toen de kerkekamer bezet, nadat zij die met geweld geopend hadden. Bij rechterlijke uitspraak moest de kerkekamer ontruimd worden, nadat van Synodale kant zowel als van Kuijper's kant deurwaarders waren opgekomen om over en weer elkanders optreden te constateren.

' Kuijper kwam van Utrecht naar Amsterdam in Augustus 1870. En met zijn komst was de knuppel in het hoenderhok van de moderne kerkeraad geworpen. Kuijper riep zijn mensen op om de kerk te reformeren. Zijn preken sloegen zeer in. Twee

Zijn preken sloegen zeer in. Twee ouderlingen nl. Ruqs en Knap, verstoutten zich om tijdens of na een preek van een moderne dominé op te staan en to roepen: ,,ZuIk een preek is uit de duivel." Dat gebeurde meer dan eens. Op de Kerkeraadsvergaderingen ging het er heet naar toe. Nu, de verhouding­en waren ook in­droevig en Kuijper stelde de godloochenaars aan de kaak en hekelde fel heel de toenmalige grote synode der kerk. Zó heftig werd er gedebatteerd, dat men, om burengerucht te voorkomen, de ramen aan de zijde van de Dam maar dicht deed. Ook waren er 17 ouderlingen van gereformeerde richting, die weigerden onder een moderne dominé te kerken. Dat gaf reden tot schorsing en Kuijper verdedigde hen meesterlijk in een dikke brochure. Over de kerkeraadsvergadering zegt hij daar: „Vroeger besloot de kerkeraad zijn samenzijn aldus: Daarna, niets meer te eten en te drinken zijnde, werd de vergadering met dankzegging gesloten. Aan het dessert werd besloten een deputatie te zenden naar afdeling III, die in het bovenvertrek tot datzelfde gewichtige werk vergaderd was." Scherp was Kuijper in zijn bestrijding. Zijn pen was een verwoed en gevi­eesd wapen. Kuijper kwam inderdaad voor de vrijheid van de Gemeente des Heeren op. Onbarmhartig bestreed hij het modernisme, dat de heiligheden Gods aantastte. Anderzijds trachtte hij zo lang mogelijk aan een vriendschaps­ en broederband vast te houden, soms wel wat overdreven. Bijvoorbeeld dit; De oude Dr Gunning, Hervormd pre

De oude Dr Gunning, Hervormd predikant te 's­Gravenhage, een man van brede allures, vredelievend en ruim, was oen vriend van Kuijper. Maar Gunning schreef 6 Mei 1870 aan Kuijper, ,,dat hij. Gunning, zich soms in twee verschillende voorstellingen tegelijk kon vinden,., terwijl anderen zeggen dat zoiets niet kan."

Nu, dat was Kuijper al te onbelijnd. Ook keurde K. een boek van G. over Het Leven van Jezus af. Gunning verbrak nu alle relatie doch schreef evenwel aan Dr Kuijper, dat hij hem in de hemel hoopte weer te zien. Kuijper knoopte daar bij aan en bleef brieven schrijven. In een der brieven heette het: als wij samen in de bergen in een kloof vielen omdat het touw brak, dan zouden wij, verzoend met God, met de armen om elkanders borst gestrengeld, den dood der bevriezing tegengaan.

Maar hier beneden kon hij met Gunning niet accorderen. En nu zet geschiedenis zich voort. Het heden kan niet verstaan worden dan uit het verleden. Wie de kerkelijke positie van 1950 wil verstaan, moet de eeuw daarvóór in zijn gezichtskring betrekken. Kuijper's optreden heeft verstrekkende gevolgen gehad. Zijn theologie had een sterke verstandsinslag. Zij had iets van de logica in zich, van redeneerkunde. Op zichzelf prijzenswaard, maar op het heilig terrein der religie gaat het om het innerlijke gekende religieuse feit. Dat voelden de oude Afgescheidenen goed aan, ofschoon zij het niet altijd zo duidelijk konden uiteenzetten. WAARNEMER.

Koiïiebonnen aangewezen

Het Bedrijfschap voor Granen, Zaden en Peulvruchten te 's­Gnaven­ Iiage heeft <le bonnen

486 en 494 ALGEMEEN

aangewezen Voor het kopen van 125 gram koffie. Deze bonnen kiumen met Ingfaing­ van Vi^yidag 17 November 1950 worden gebrnilrt. zy blUiven geldig voor het kopen b\j de detaillist tot en met 3 December 1950. Om distributie­technische redenen zijn ditmaal twee bonnummers aangewezen. Bon 486 Algemeen komt voor op de A­ en B­lcaa.rten, bon 494 Algemeen op de D­Jcaart. Met het oog 'op de feestdlagen zal de eerstvolgende bonaanwijziiig op 21 December 1950 (dais na 5 weken) plaats hebben. Daarna volgt weer een bonaanwijzing na zes weken. Overigens is het rantsoen per persoon onveranderd.

Advies voor de boer

Fosfaatbemesting Thomasslakkenmeel is belangrijk duur der dan superfosfaat. Geef daarom slakkenmeel bij voorkeur aan die percelen, welke niet alleen een grote behoefte Jiebben aan fosforzuur, maar tevens iets zuur zijn. Op de andere percelen kan men superfosfaat gebruiken. Weet U niet welke percelen dit zijn? Wendt U dan .tot de R.L.V.D. te Tiel voor grondonderzoek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen