Uit het Kijkvenster

De grote stad en haar bestuur. — De complicatie van het maatschappelijk leven — Het Raadslidmaatschap.

De grote, ons allen bekende stad Rotterdam heeft haar tram- en bustarieven verhoogd. De enkele reis per lijn varieert in het nieuwe tarief van 12 cent tot 25 cent voor volwassenen. Kinderen betalen minder en „overstapjes” geven ook nog .wat korting. Bij Amsterdam en Den Haag vergeleken is het nog een draaglijk tarief.

Ja, als er zo tekorten op de tram van ruim een millioen per jaar om de hoek komen kijken, dan moet er toch iets gebeuren. Want het gaat niet aan de gebruikers van deze gemeentelijke dienst beneden de kostprijs te bedienen, welke kosten dan medebetaald worden door inwoners, die nooit van de tram gebruik maken. Ondanks de Ahoystemming waarin de Rotterdammers verkeren, heeft de Raad dit besluit toch maar genomen. Want men kan wel in een feestelijke stemming geraken, maar zolang wij de welstand en waarde der dingen nog in geld waarderen, komen wij toch altijd weer met de benen op de grond terecht en de boeken van de kassier jokken niet. Dit laatste zij gezegd zonder enige nevenbedoeling of restrictie. Want, dit terloops, zowel Rijk, Provincie als de steden beschikken over een uiterst bekwame contróle-afdeling, een eigen staf van accountants en adjunctaccountants. Heren, die men herhaalde malen per jaar en op het onverwachtst ziet verschijnen, en die -men niet met een praatje de deur uitkrijgt! Bovendien is de accountantsstaf ook adviserende instantie, die haar licht laat schijnen over de millioenenplannen van de bedrijfsdirecteuren. Waarmede ik maar zeggen wil, dat ook een tariefs verandering niet ingevoerd wordt dan nadat zij door de vakmensen op haar economische betekenis is getoetst. Daar gaan maanden van berekenen, beredeneren en confereren aan vooraf. En dan ligt daarna de beslissing bij B. en W. en bij de Raad. De grote stad heeft, om haar bedrij

De grote stad heeft, om haar bedrijvige drukte zekere bekoorlijkheid. De gedachte, dat daar zo’n zeshonderd zeventig duizend mensen dooreenkrioelen, elk met eigen doel en taak, dat zij alle voorzien moeten worden van licht en water, telefoon en tram, politiediensten, reiniging en verkeershulp, kortom, dat de overheid hier dagelijks onafwijsbare zorgen heeft, die gedachte kan U soms stil maken. Naarmate het maatschappelijk leven ingewikkelder wordt, stelt het hogere eisen aan het hele ambtenarencorps dat dagelijks in de weer is. De grote installaties als ziekenhuizen en energie bedrijven zijn aan zware economische en finantiële werkelijkheden gebonden. Gezwegen nog van de aspecten van het zuivere finantieel beheer, de dienst der Leningen, het finantieel apparaat van de Gemeente-ontvanger e.d.m Het is te verstaan, dat de leidende ambtenaren door voortdurende vakstudie moeten zorgen met de voortschrijding der wetenschap op de hoogte te blijven. Maar evenzeer stelt het beheer van zulk een gemeente hoge eisen aan de Burgemeester en de Wethouders. En hoewel men niet van de Wethouders kan vergen, dat zij in alle techniek en wetenschap thuis zijn, zo dienen zij toch in de voorstellen aan de Raad goed ingewerkt te zijn, om die te kunnen toelichten en verdedigen. Want in de Raad bevinden zich óók weer specialiteiten op dit of dat terrein, evenals eenvoudige mensen met een helder verstand, naast doktoren en rechtsgeleerden. Gezwegen nog van hun oratorische gaven, van de beheersing van een uitgebreid debat. Wanneer men nu bedenkt, hoe ongekend ingewikkeld het leven in 50 jaren geworden is en dat desondanks in Rotterdam nog steeds 45 raadsleden de gemeente besturen, ligt de conclusie voor de hand, dat die 45 nog maar in grove trekken de raadsvoorstellen kunnen bestuderen. Het geheel van het bestuur wordt te veel omvattend dan dat een raadslid er zich intens mede kan inlaten. Te minder daar een ieder ook weer eigen dagelijkse bezigheden heeft.

Deze complicaties werken door. In elke gemeente stelt het raadslidmaatschap steeds hogere eisen. Hetzelfde geldt voor de Provinciale Staten en voor de Eerste en Tweede Kamer. De politieke partijen moeten dus, willen zij het landsbelang dienen, naar de meest bekwame lieden om zien om die candidaat te stellen. Door een opgewekt serieus partijleven streven wij naar het naar voren brengen van de beste mensen om aan het bestuur deel te nemen. Hier kan, maar behoeft kennis alleen niet te beslissen. Karakter eigenschappen en vertrouwen komen hier evenzeer in aanmerking. Salomo spreekt ons immers van de arme man, die de stad verloste? Dit mag nooit uit het oog verloren worden. Indien daarbij tedere Godsvrucht gepaard mag worden aan mannenmoed, dan mag de partij zich met haar candidaten gelukkig prijzen.

En de vertegenwoordigers der partij verdienen dank voor hun opoffering van tijd en krachten op hun moeilijke post. Enkele jaren terug nog moest een der Rotterdamse Wethouders het opgeven; midden in een debat brak hij zijn rede af en legde, luid snikkend, het hoofd op de tafel, hij kón niet meer! In zulke vergaderingen hoort en ziet ge de strijd der geesten uit onze samenleving en de moeiten, die het openbare leven vergezellen. Toch een strijd, die waard is gestreden te worden. Om de liefde tot de ordinantiën Gods voor ons volksleven moet die strijd telkens weer, ook onder ons, aanvaard worden. Hulpe van God verkregen hebbende, sta ik tot op deze dag, zeide Paulus. Mogen wij het hem nazeggen! WAARNEMER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen