Djokja houdt opruiming

Sinds Nederland aan het eind van het vorige jaar de souvereiniteit over Indonesië overdroeg aan da Repoeblik Indonesia Serikat (de Verenigde Staten van Indonesië), nu dus vier maanden geleden, is toch wel duidelijk gebleken, dat er, ondanks alle rooskleurige voorspellingen, zowel hier in Nederland als in Indonesië, slechts bitter weinig is gepresteerd in opbouwende zin.

Reeds vóór de souvereiniteitsoverdracht hebben wij meermal enbetoogd, dat in de te vormen Verenigde Staten van Indonesië door de Republiek Djokja (de officiële naam is Repoeblik Indonesia, zonder het woord Serikat) een overheersende rol zou worden gespeeld. En dat niet alleen. Het was toen al te voorzien, dat na de overdracht de chaos zou uitbreken. In hun enthousiasme hebben de voorstanders van de „Indië" los van Holland" politiek deze meningen betiteld als afkomstig van dwarskijkers en zwartgalligen.

Feit is echter, dat van het eerste moment af, in Indonesië staking op staking werd en wordt uitgeroepen. Het is niet te loochenen, dat plunderingen aan de orde van de dag zijn. Het is eveneens niet te ontkennen, dat de overeenkomsten van de gehouden Ronde-Tafel-conferentie in het geheel niet worden nagekomen.

Het beste bewijs ziet men in de houding, die de Republiek Djokja van het begin af aan heeft aeuTgenomen. Deze is toch in alle opzichten vijandig.

Men steekt dit ook niet onder stoelen of banken, nee, zelfs hooggeplaatste functionarissen geven hiervan openlijk blijk.

Een voorbeeld hiervan is het volgende: Toen enige tijd geleden een vereniging van Indonesische bestuursambtenaren in Oost-Java vroeg om weer te worden het gebied van de Djokja republiek be­ Ingeschakeld, nu die deelstaat weer tot Binnenlandse zaken een antwoord, dat hoort, ontving zij van de minister van hierop neerkwam, dat zij, die met de tegenstanders van de vrijheid hadden samengewerkt een vijand van z\jn volk was. „Het is de geest van de maatschappij", zo zei de minister, „de vfland Hier werd dus iedere Indonesiër, die en zijn medewerkers te haten."

Hier werd dus iedere Indonesiër, die een vijand van zijn volk genoemd. met de Nederlanders had samengewerkt, De Republiek Djokja gaat intussen

De Republiek Djokja gaat intussen vrolijk verder. Zij stoort zich niet aan mede door haar ondertekende accoorden. Zij gaat door om de deelstaten, die toch de federale republiek vormen, op te heffen. Hierbö gaat zij te werk volgens een vastgesteld schema. Naar het betrokken gebied worden openlijk of door Infiltratie T.N.I.-troepen gezonden, die er algemene stakingen ontketenen en volksdemonstraties organiseren. Bij deze demonstraties wordt dan geëist, dat de betreffende deelstaat zal worden opgeheven. Aan deze „spontane" eisen wordt dan voldaan en klaar is Kees. Wéér is een deelstaat gevoegd by en onder invloed gebracht van de Republiek Djokja.

Op die manier heeft Djokja vrij wel geheel Indonesië in haar macht gekregen. Slechts de deelstaten Sumatra's Oostkust, West Borneo en Oost-Indonesië zijn hiervan (nog?) uitgezonderd. En de federale regering ziet machteloos toe. Niet, dat van die zijde geen tegenstand wordt geboden, het tegendeel is waar. Het was de thans gearresteerde minister zonder portefeuille. Sultan Hawid, zelf hoofd van de deelstaat West-Bomeo, die zich tegen machtsstreven van Djokja heftig verzette. Deze gevreesde tegenstander moest dus worden weggewerkt, of om een mooier woord te gebruiken „geëlimineerd", zoals Minister van Maarsseveen het uitdrukte bij de arrestatie van Westerling.

De verwijdering van Hamid was voor Djokja van nog groter belang, omdat de sultan als generaal-majoor van het Kon. Ned. Ind. leger bij dit leger grote invloed had.

En al heet het dan dat Sultan Hamid medeplichtig is geweest aan de actie- Westerling, vast staat, dat hij weg moest.

Vooral omdat de Djokja-groep bezig was om druk uit te oefenen op de regering van de deelstaat Oost-Indonesië. Toch schijnt de opheffing van deze deelstaat niet zo vlot te verlopen. Dit laatste bolwerk, als men het zo noemen mag, biedt nl. wel de meeste weerstand. De actie van de nog geen 26 jaar oude Kapitein Abdoel Aziz is het sprekende bewtjs. En al is Aziz dan nu in Djakarta, dit wil nog niet zeggen, dat hiermede de tegenstand gebroken is. In Oost- Xndonesië is nl. een beweging aan de gang, waarbij alle partijen en groepen, óók de zg. minderheden, die zich destijds tegen de overeenkomsten van de R.T.C, hebben verzet, zich achter de regering van Oost-Indonesië hebben geschaard, om zich tegen de opdringende macht van Djokja te verzetten. Er schijnen zelfs plannen te bestaan

Er schijnen zelfs plannen te bestaan om bö opheffing van de Verenigde Staten van Indonesië, m.a.w. als een eenheidsstaat zou worden gevormd, zich af te scheiden en tot vorming van een onafhankelijke staat over te gaan.

Al met al het Iaat zich aanzien, dat in het eens zo welvarende Insulinde, dat nu is prijs gegeven aan de volkomen chaos, nog veel bloed zal vloeien. En de Verenigde Naties? Wat zullen zij gaan doen?

Volgens de op de R.T.C, aangenomen mantel-resolutie, punt 6, zal de U.N.C.I. (de Commissie v. d. Vereen. Naties voor Indonesië) of een ander orgaan van de V.N. de uitvoering waarnemen van de op de R.T.C, gesloten overeenkomsten.

Toen Nederland in het geding was, waren de heren er als de kippen bij om Nederland te dicteren, maar thans?

Nederland te dicteren, maar thans? Thans zijn de heren niet thuis. Het is een binnenlandse aangelegenheid zegt men.

Heeft Nederland ook niet eens de competentie van de Verenigde Naties betwist ? Och ja L V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen