Staking in Parijs

Terwijl het leven in Parys in het teken stond van de overal heersende stakingskoorts, waren Hollandse bloemen ware vredesgezanten in het tentoonstelllngszaaltje in de Rue de Grenelles.

„Op alle lijnen zijn de diensten, ofschoon beperkt, hervat", staat met krijtletters op het zwarte mededelingen bordje aan de ingang van de Parijse Métro.

Dat is een opluchting. Wat zou de lichtstad zijn zonder de Métro, die meestentijds onder, soms hoog boven de grond, de Parijzenaars in korte tijd en zonder nodeloos oponthoud naar de meest uiteenliggende punten vervoert! Het onophoudelijk voortrazende verkeer door de lange donkere tunnels en langs de witgeglazuurde perrons bepaalt de polsslag van het werkende, levende Parijs! De Métro rijdt! Maar met grote ver

De Métro rijdt! Maar met grote vertraging. Bij honderden wachten de passagiers op de treinen, die plotseling vanuit het duister van de tunnel opdoemen. Achter de brede ramen staan de mensen mannetje aan mannetje. -Doch er kan altijd meer bij en tenslotte kan de hydraulisch sluitende deur niet meer dicht. Het scherpe gesis van de luchtleiding wijst er op, dat er iemand of iets „klem" zit tussen do deuren en zolang dat het geval is kan do trein niet rijden. Dan steeltt de bestuurder het hoofd uit de cabine en na een knallende tirade blijkt plotseling het obstakel te zijn overwonnen voort gaat hot weer, do tunnel in.

De passagiers zijn verdiept in hun kranten, die met vette koppen spreken van de staking en nog eens de staking. De bestuurders zijn voor een deel vrijwilligers. Vele controleurs hebben hun post verlaten, zodat tienduizenden gratis per Métro reizen, anderen zijn wel aanwezig, maar gunnen de hen toegestoken tickets geen blik... zij houden „sit-down" staking! Hier en daar is politie op de stations aanwezig. Politie ziet men overal op straat, heel vreedzaam toeziend of met behulp van de witte baton en het snerpend fluitje op ingenieuze wijze het verkeer regelend... maar aan een lantaarnpaal in de buurt hangen de stalen helmen. Men is op alle gebeurlijkheden voorbereid!

Troostend valt het zonlicht in de tunnelopening van het Métro-station aan de Rue de Bac en werpt zijn stralen in de smalle, stille Rue de Grenelles. Volkomen is die stilte, wanneer men door do donkere poort de binnenhof betreedt van het Tuinbouwkundig Instituut. De stilte van een rustig Hollands hofje, al is het er niet zo proper... Een zwart bord vermeldt, dat hier de

Een zwart bord vermeldt, dat hier de tentoonstelling van Hollandse bloemen gehouden wordt en enkele ogenblikken later is hot ons of we op Hollands grondgebied zijn gekomen. Want hier wordt in onze eigen taal gepraat en geschertst, hier loopt een bedachtzame Hollander met een grijze stofjas de bloemen water te geven, zo rustig als was hij thuis. Voelt de Hollander zich in dit koortsachtig-drukke Parijs soms als ver dwaald, de Fransen, die hier rondwandelen, lijken thans de vreemdelingen. Want het is in deze omgeving alles Holland wat de klok slaat!

Geen narcissen voor madame! Deze tentoonstelling, opgezet door de Hollandse bloembollenexporteurs op Frankrijk, is een experiment. Want voor al de narcissen zijn in Frankrijk niet populair. Die groeien daar immers overal in 't wild. 't Zijn er wel de narcissen naar, niet veel groter dan madeliefjes! Maar men maakt er zich toch wel erg goedkoop van af, met z'n dame een boeketje narcissen te geven! Een narcis is geen bloem, die op prijs wordt gestold. Maar de Hollandse narcissen (de goocheme Hollanders hebben er ter vergelijking een paar boeketjes Franse dito naast gezet) schelen toch wel dagen-nacht met het inheemse product. Dat is eenvoudig niet met elkaar te vergelijken! En dan de Incomparabilis, de narcissen met de witte kelken en de rode of oranje cup! Die zijn favoriet en de Fransman kan zich bijna niet voorstellen, dat het toch wérkelijk ,,maar" narcissen zijn!

Door het Franse publiek en vooral de Franse broeiers en kwekers kennis te doen maken met ook voor hen nog onbekende variëteiten, hoopt men de omzet in Frankrijk te vergroten. Niet ineens... maar men gaat jaar op jaar voort. Tijdens de tentoonstelling draait de bloemboUenfilm van het Centraal BloomboUencomité met Frans© tekst, en wanneer de Franse toeschouwers hebben zitten kijken en luisteren, ziJn ze toch wel een beetje onder de indruk gekomen van de geweldige omvang van deze voorname Hollandse deviezen-industrie. En ze zien er de narcissen en de vrolijke gekleurde tulpen rondom zich nog eens extra op aan... zou Madame met zulke prachtige, grote goudgele narcissen tóch misschien een beetje in haar schik zijn? Bulten, op de boulevard, raast het

Bulten, op de boulevard, raast het verkeer. Een overvalwagen snelt langs en doet z'n scherp tweetonig signaal horen. Grote vrachtauto's vol arbeiders, bussen met winkelmeisjes der grote magazijnen, dreunen voorbij. Tienduizenden Parijzenaars nemen de „benenwagen" omdat het rijden in de Métro, zelfs als men het gratis kan doen, geen pretje is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen