Leestafel

„Peper en Zont'' door Ds M. E. Voila Uitgave J. H. Kok N.V., Kampen. Prijs ƒ 2.95 gebonden.

Het dominees leven, daar weten de meeste leken maar heel weinig van af. Wat er in de pastorie gebeurd, op huisbezoek, op catechisatie enz., 't ligt alles een weinig omsluierd. Ds Voila — 't is een schuilnaam, dat hebt U al begrepen, (men zegt dat het een broer is van de schrijver van: „Er gaat een dominé voorbij..." maar we weten 't niet) — deze dominé Voila laat er U wat van zien. Hij doet dat, in vele hoofdstukken, op zeer geestige wijze. Om U een indruk te geven van dit boek, doen we het beste U een der hoofdstukken voor te zetten. Hier volgt het: KARELTJE.

We maken zo van alles mee als we hier en daar een Zondag preken. En laten we eerlijk zijn, we worden verwend. Niet zozeer vanwege onze aangename persoonlijkheden, maar terwille van het ambt.

— Wil dominé nog wat gebruiken? — Bent u erg vermoeid van de reis? — Is dominé ook gewend aan een kruik in bed?

Thuis moet ik een hele tijd kunstmatige zuchten slaken voor ik het medelijden op kan wekken. En 's avonds krijg ik nooit wat, ofschoon ik soms heel graag nog een' gebakken visje of iets dergelijks zou lusten. En over een kruik durf ik niet eens te praten .

Kortom, het is de oude geschiedenis van de profeet en zijn vaderland. Maar als we uit zijn, hebben we het

Maar als we uit zijn, hebben we het best. Dan worden we naar waarde geschat. En ik hoop dat mijn vrouw dit leest (of misschien toch maar liever niet).

Een enkele maal is er wel eens een kleine schaduwzijde. Er wordt natuurlijk van ons verwacht dat we eenvoudig zijn en populair en lief voor de kinderen. Geen bezwaar, daar zijn we op getraind. Maar de kleine Karel Hoogboom was me toch wel wat machtig.

Hij is een enig kind; enig in deze zin, dat er niet meer kinderen zijn. Mijnheer en Mevrouw Hoogboom waren al enkele jaren getrouwd en niet zo heel jong meer toen Kareltje verscheen. En toen ik er logeerde was hij zes jaar. Wat een kind! De eerste kennismaking was wat men

De eerste kennismaking was wat men zou kunnen noemen stevig. Ik hoorde hem al krijsen bij mijn binnenkomst. Mijnheer Hoogboom deed de deur open, Mevrouw stond boven aan de trap. Kareltje wilde naar beneden en mocht niet. Vandaar dat gekrijs. — Ga weg, ga weg, los, hou me los!

— Ga weg, ga weg, los, hou me los! Hij wist te ontsnappen, holde naar beneden en liep zo hard hij kon tegen mij aan, zodat ik tegen de parapluiebak wankelde, die kletterend om viel.

Aardig kereltje, nietwaar? Zondagmorgen om zes uur kroop hij op mijn bed en dwong mij om paardje te rijden, waarbij ik een paar rake klap

pen kreeg met een kleerhanger als ik niet genoeg mijn best deed. In de loop van de dag mocht ik enkele pijnlijke opmerkingen incasseren: — Jij bent een gekke man! (gevolgd door een stomp). — Wat heb jij een lange uens!

— Mammie, kijk eens, de domin heeft zeker met zijn soep gemorst, e zit een vlek op zijn jas! Heel zijn optreden werd natuurijk begeleid door bezweringen van Mevrouw Hoogboom, vermaningen van mijnhee Hoogboom en excuses van beiden. Hielpen niets.

Ik probeerde hem te temmen me aard .g­doen en verhaaltjes vertellen. Resultaat: handtastelijkheden en d opmerking:

— De juffrouw vertelt veel mooier. Zo ging de Zondag voorbij en 's avond nam ik de schade op: één bril verbogen één koffievlek op mijn jacquet­broek (door een bal, in mijn kopje gegooid „O, nee. Mevrouw, helemaal niet erg hoor!"); één inktvlek op mijn beste da (door lospeuteren van vulpenhouder)

(door lospeuteren van vulpenhouder) één ontvelde scheen (schop gekregen omdat ik onmachtig bleek een koe na te doen). Een heerlijk bezit, zo'n ventje!

Een heerlijk bezit, zo'n ventje! Maar het ergste kwam Maandagmorgen. Hij trad binnen toen ik bezig wa mijn koffer te sluiten. — Zit jouw talent daar in? — Talent? vroeg ik verbaasd. — Ja, Pappa zegt dat jij niet meer kunt geven omdat je maar één talen

kunt geven omdat je maar één talen hebt. Mag ik het eens zien? Toen was de maat vol. Ik mag dan slechts één talent hebben, maar ik heb tv/éé handen en daarmee zette ik hem vierkant op de gang. Ik nam afscheid van de familie en bedankte voor de prettige ontvangst. Toen ik op straat even omkeek zag ik nog juist hoe Kareltje de tong tegen mij uitstak. Ja, ja, een zeldzaam leuk jongetje.

Er volgen zo nog 'n 35 hoofdstukken in deze schetsenbundel. We hebben tegen meerdere wel enige bedenkingen, omdat over het ,,wondere ambt" wat a te grappig wordt geschreven. Maar er staan wel rake dingen in.

In de schaduw van de antichrist

Dat meer dan ooit in deze tijd d geest van de Antichrist in de werel rondwaart, blijkt uit de wijze waaro de jongens en meisjes in Rusland worden opgevoed. De Nationale Associati van Christelijke Scholen in Amerik deelt in een harer bulletins mede, da op de Russische scholen het volgend wordt onderwezen: Vraag: Wat voor een kalender heb

Vraag: Wat voor een kalender hebben wij geërfd? Antw. Wij hebben ee oude kalender. Vraag: Waarom is dez kalender uit de tijd? Antw.: Omdat d jaren geteld worden vanaf de geboort van Christus. Vraag; Wie is Christus? Antw.: Hij is een voortbrengsel van d Christelijke verbeelding. Vraag: Bi wiens geboorte moet de kalender beginnen te rekenen? Antw.: Bij de geboorte van Marx. Vraag: Waarom hebben de mensen in kapitalistisch landen een rustdag nodig? Antw.: In kapitalistische landen hebben de mensen een rustdag nodig — soms zelf twee dagen — omdat zij zo hard moeten werken. Als ossen worden ze opgejaagd. Vraag: Wat hebben wij met d Zaterdag en de Zondag gedaan, d twee rustdagen in kapitalistische landen? Antw.: We hebben deze namen van de kalender verwijderd en een vijfdaagse week ingevoerd. Vraag: Hebben wij rustdagen nodig? Antw.: Neen wij werken altijd door. Vraag: Waarom werken we altijd? Antw. Omdat wi opgaan in ons werk en onze leider Stalin vereren.

Deze instructie voor de Russische jeugd, zo voegt The Banner hieraan oe, kan alle Christenen er van overtuigen dat de schaduw van de Antichris over de wereld valt. Het bewijst duideijk, dat wij de grote climax in de historie sneller dan ooit tevoren tegemoe gaan.

Menselijkerwijs gesproken kan de ani­christelijke ontwikkeling vertraagd worden door een krachtige religieuze opleving in Europa en Amerika en door een zendingsdrang als in de eerste eeuw: zonder zulk een opleving zal de nti­christelijke beweging voortdurend aan kracht winnen. Een anti­christeijke geestesgesteldheid is er altijd geweest, maar het opvallende van vandaag is, dat de ontwikkeling aanzienijk is versneld. (Trouw Kerstnr.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen