Wie Spaart, vergaart

De klacht over de duurte is algemeen. Het is het onderwerp van het gesprek waar huisvrouwen elkaar ontmoeten. Maar niet alleen de huisvrouwen, ook de mannen spreken er onder elkaar wel over en zeker worden ze er door hun vrouwen wel eens bij betrokken, wanneer deze er over klagen, dat „een tientje", toch zo weg is en dat ze haast niet weten hoe ze met het huishoudgeld moeten rondkomen.

Van sparen komt zou men zo zeggen in deze dure tijd niet veel, maar als men weet, naar we in „Trouw" a.r. dagblad lezen, dat het te goed bij de Rijkspostspaarbank zo ongeveer 1700 millioen gulden bedraagt, dan valt dat nog wel mee.

Dat aanzienlijke bedrag zal wel bijeengebracht zijn door grote spaarders, zou men zo denken, maar dat is toch niet het geval.

Uit de aard der zaak is de Rijkspostspaarbank niet de aangewezen plaats voor de grote spaarders, want boven een bedrag van ƒ 2500 wordt geen rente vergoed, zodat het overgrote aantal spaarders minder ingelegd heeft dan dit bedrag. Van de ongeveer 3^4 millioen épaarders bij de Rijkspostspaarbank, gemiddeld heeft dus één van de drie Nederlanders een spaarboekje bij de Rijkspostspaarbank, zijn er ongeveer 90.000 wier inleg boven de ƒ 2500 komt. Veel kleintjes maken één grote, ziet men ook hier bewaarheid. En wat doet de Rijkspostspaarbank met al dat geleende geld? Dat geeft ze zelf ook weer ter leen. En daarmee maakt ze winst. In 1948 ruim 12 Vè millioen gulden. Een zelfde bedrag als winst wordt ook geraamd over het jaar 1949. De rente, die de R.P.S. geeft bedraagt 2.16%. Als de R.P.S. geld aan anderen leent, vaak aan gemeentebesturen en andere

De kleine spaarder vormt de meerderheid. — De Rijksspaarbanlt geldschieter voor woningbouw en industrieën. — Een winst van ƒ 12'/j millioen. — De jeugd moet leren sparen.

grote lichamen krijgt ze een hoger procent. Dit kweekt haar winst. De R.P.S. heeft natuurlijk ook onkosten. De ambtenaren, ook op de postkantoren moeten betaald worden; door tijdopneming van iedere handeling en door het aantal te verrichten handelingen kan men precies weten hoeveel daar voor vergoed moet worden.

Sparen is noodzakelijk voor een volk. Paedagogisch is het om de jeugd te leren sparen. ,,Jong gewend, oud gekend.' De grote spaaractie voor de Jeugd, die men dit jaar heeft ingeluid blijkt een succes te zijn. Dat aan een en ander h^el wat werk vast zit is te begrijpen, naast de ambtenaar op de postkantoren, die een gedeelte van het werk verrichten telt het hoofdgebouw van de R.P.S. te Amsterdam niet minder dan zeshonderd ambtenaren..

Dat het sparen nuttig is begrijpt ieder, die weet, dat de grote bedragen, waarover de R.P.S. beschikt weer geleend worden, zoals we boven reeds vermeldden aan grote lichamen.

Zo kwam de R.P.S. in 1948 niet minder dan ƒ 100.000.000 lenen aan de Gemeente met de uitdrukkelijke voorwaarde, dat het geld voor woningbouw moest worden gebruikt en zo kon ƒ 48.000.000 geïnvesteerd worden voor de vestiging van nieuwe industrieën.

Sparen is een groot volksbelang. Wie spaart vergaart. En spaarzaamheid is een deugd, die de nationale welvaart zeer ten goede komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen