Mijmering

Weer is de dag voorbij gegleden, En vangt de avond aan. Een tropenavond als zovele.

Een tropenavond als zovele.

Die deze zijn voorafgegaan.

Weer zal straks als zovele malen, Eén onzer staan op wacht.

Met, als een stil en dreigend monster. Om zich heen, de donk're nacht.

Als van zelf gaan zijn gedachten, In de richting van het land.

Waar zij wonen, die hem lief zijn. Dat is het verre Vaderland.

Misschien gaat hij dan vergelijken. Die, en deze avond met elkaar.

En dringe met klem de vraag naar [voren, Hoe lang nog? ver van hun of haar.

Straks zal aan 't uur van mijmeren. Ook hoop'lijk weer een einde komen. En keert de werk'lijkheid terug,

Verjaagd alle nare dromen.

Maar uit dat uur, daar hij geheel. Zijn eigen geeft aan mijmering en

[dromen. Put hij weer kracht om pal te staan. De lange rij van dagen die nog komen.

Ingezonden door: Soldt. M. F. V. d. Bok, Leger no. 280328608. 1.41e Genie. Veld. Comp. 3e Inf. Brig. Tasik ­ Mala ja. (Java.) Veldpostkantoor Bandoeng.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen