Nieuw diversiteitsbeleid slaat alles plat

De laatste jaren is er een nieuw beleid in opkomst dat diversiteit en inclusief denken wil bevorderen. Wat een uitkomst, denk je dan. Fijn dat niemand buiten de boot hoeft te vallen. Ieder mens hoort erbij. Prachtig wanneer al die verscheidenheid als een mooi mozaïek de mensenmaatschappij vormt en verrijkt.

Helaas blijkt de droom van het nieuwe diversiteitsdenken een nachtmerrie te zijn: niets mag meer vastliggen. Wie nog houvast zoekt in waarden en normen, werd een halve eeuw te laat geboren. Geloof dat bergen verzet, is onzin, want we leven in platland. Grenzen zijn onnodig, want alles is mogelijk. Wie nog twijfelt, doet er goed aan alles te accepteren. Doe als raadslid maar niet moeilijk over een regenboogvlag, anders denk je niet inclusief en ben je ‘dus’ intolerant.

Want dát is het addertje onder het gras: wie wèl gelooft in een God die de mens als man en vrouw schiep, gezag toekent aan de Bijbelse openbaring, het huwelijk in ere houdt, het gezin goedgezind is en daar in politiek en samenleving voor uitkomt, die wordt uitgesloten. Al te veel diversiteit blijkt dan ineens niet te kunnen. Christenen met een heldere overtuiging en duidelijke identiteit verstoren het fijne diversiteitsfeestje.

Hoe reageren we als christenen op deze ontwikkeling? Eerst geef ik kort aan wat we vooral niet moeten doen.

1. In de slachtofferrol kruipen en klagen dat niemand je begrijpt.

2. Denken dat gelovigen achterlijk en irrationeel zijn, dat ze hun verstand uitscha- kelen en onredelijk zijn. Laat je niet wijs maken dat je een achterhoedegevecht voert als je opkomt voor traditionele waarden. Goede principes hebben hun praktisch nut de eeuwen door bewezen.

3. Niets doen. In een hoekje kruipen en hopen dat het een hype is die overwaait. Om het kwade te laten overwinnen, is het voldoende dat goede mensen niets doen (Edmund Burke).

WAT WEL DOEN?

1. Bidden. Het machtigste wapen van de christenheid, zo zei Maarten Luther. Verwaarloos het niet. Misschien verandert de situatie niet merkbaar door gebed. Geloven is overtuigd zijn van de zaken die je niet ziet. Een christen die bidt, verandert daar zelf wel door! Je houding naar de andersdenkende naaste voor wie je bidt, wordt namelijk anders.

2. Luisteren. Allereerst is nodig dat we naar God luisteren, Zijn Woord tot ons ook goed naar anderen. Vraag wat laten doordringen. Maar luister daarna hen beweegt, waar ze ten diepste naar verlangen. Wat zit hen dwars? Vertel hierna ook iets over jouw diepste gevoelens en verlangens.

3. Getuigen in daden en desnoods met woorden. Steun het goede, ware en schone. Dare to be a Daniel. Dare to stand alone.

Het nieuwe diversiteitsbeleid heeft veel weg van de nieuwe kleren van de keizer uit een weinig om het lijf. Bar weinig diversiteit en bekend sprookje van Andersen. Het heeft vrijheid. Wel veel uniformiteit en gelijkheidsdwang: iedereen ‘mag’ hetzelfde denken en kiezen. Maar, houd moed: de liefde overwint alles, zij vergaat nimmermeer.

Opgelet. Het begint met taal!

Zo’n 150 jaar terug waarschuwde Groen van Prinsterer al voor ‘de omkering van begrippen’ waarvan het revolutionaire ongeloofsdenken zich bedient. Bestaande woorden krijgen een andere betekenis. Klassieke en Bijbelse waarden worden verdacht gemaakt. Acht voorbeelden.

Geslacht – Niet de biologische realiteit (sekse) maar de sociaalpsychologische beleving (gender) is beslissend: ‘ik voel mij man of vrouw’

Homofobie - een term om christenen te brandmerken als zij het praktiseren van homoseksualiteit afwijzen

Huwelijk - geen levensverbond van één man en één vrouw, maar een contract tussen twee individuen (m/v/x) voor zolang als het duurt. Een echtgenoot is niet langer je man of je vrouw, maar je partner; vader en moeder worden ‘ouder 1’ en ‘ouder 2’

Liefde – niet: het rijke en gelaagde begrip (genegenheid, vriendschap, overgave in huwelijk en geloof) met God als Bron; maar: liefde wordt verhaspeld met lust en beperkt tot romantische gevoelens

Regenboog – niet: een natuurverschijnsel dat herinnert aan Gods belofte aan Noach en een teken van hoop; maar: een natuurverschijnsel dat diversiteit en verbondenheid symboliseert

Tolerantie – niet: iemand met een andere (geloofs)overtuiging verdragen; maar: elke mening relativeren en accepteren

Vrijheid - niet: ruimte om je verantwoordelijkheid te nemen; maar: ik bepaal zelf wat ik wil en ben aan niets en niemand gebonden

Waarheid – niet: objectief en door God gegeven; maar: subjectief, ieder mens bepaalt of voelt voor zichzelf wat waarheid is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen