Alles of niets

Een rijke man deelt samen met zijn zoon een passie voor het verzamelen van kunst. Dure kunstwerken vullen de muren van het landhuis. Op een dag wordt de zoon opgeroepen door het leger. Hij wordt uitgezonden naar een oorlogsgebied. Een aantal weken later ontvangt de vader een bericht. Zijn zoon is gesneuveld in de oorlog.

De oude man is radeloos. Hij ziet de toekomst met verdriet tegemoet. Met de dood van zijn zoon is de vreugde van zijn leven verdwenen. Op een ochtend wordt er op de deur van het landhuis geklopt. De man doet open. Bij de deur staat een soldaat met een pakket in zijn handen. Hij zegt: “Ik was bevriend met uw zoon. Ik was degene die hij redde, toen hij stierf.” De soldaat geeft het pakket aan de vader. Het is een portret van zijn zoon, wat de soldaat zelf heeft geschilderd. Met veel detail is het gezicht van de jongeman geschilderd. Geëmotioneerd neemt de vader dit, voor hem kostbare, schilderij in handen. Vervolgens hangt hij het portret aan de muur. Schilderijen van duizenden euro’s moeten plaatsmaken voor dit schilderij. Het portret van zijn zoon wordt het meest waardevolle bezit voor de man.

Na het overlijden van de vader wordt de kunstcollectie geveild. Kunstliefhebbers uit het hele land komen naar de veiling. Vol verwachting wachten ze om te kunnen bieden op de unieke collectie schilderijen. Het eerste schilderij dat geveild wordt, verwachtte niemand. De veilingmeester begint met een openingsbod op het schilderij van de zoon van de landheer. Het wordt stil in de zaal, niemand doet een bod. Iemand uit het publiek vraagt ongeduldig: “Wie maakt zich druk om dat schilderij? Het is maar een afbeelding van zijn zoon. Laten we verder gaan.” De veilingmeester antwoordt: “Dit schilderij moeten we eerst verkopen. Wie wil het portret van de zoon kopen?” Uiteindelijk biedt de buurman van de overleden man € 50. “Het is alles wat ik heb”, zegt hij. “Maar ik kende de jongen en ik hield van hem. Ik zou het portret graag willen hebben.” De veilingmeester kijkt de zaal rond en zegt: “Eenmaal, andermaal, verkocht.” Er klinkt gejuich door de zaal. “Nu kunnen we echt beginnen met de veiling!” Maar dan deelt de veilingmeester mee: “De veiling is voorbij.” Iedereen is verbijsterd. “Hoe bedoelt u, het is voorbij?” vraagt iemand. “We zijn hier om voor duizenden euro’s aan kunst te kopen!” “Het is heel eenvoudig”, zegt de veilingmeester. “Volgens het testament van de vader krijgt degene die het portret van de zoon koopt, alles!”

Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet (1 Joh.5:12).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen