Je Huis Een Thuis

Ik hoorde of las - ik weet niet meer waar - het volgende van een medewerker bij een vluchtelingenorganisatie: In Hij de vertelde kadertekst aan een staan gezin verwijzingen dat ze nu zo naar snel Bijbelgedeelten mogelijk op zoek waar gingen het naar gaat een over vaste de plek, gebedshouding. een thuis. Waarop Hoe heeft één zich van de dat kinderen vervolgens antwoordde in de christelijke ‘een thuis cultuur hebben ontwikkelt? Leerzaam is hetgeen wij aantreffen in het boek we wel hoor, we hebben er alleen nog geen vaste plek voor’. Daarmee komen we bij de essentie van dit artikel: Wat ‘Augustinus de zielzorger’ van F. van der Meer (derde maakt dat een bepaalde plek voor ons ‘thuis’ is? druk, Utrecht, 1957), deel I, pag. 164 e.v. We laten het

Volgens van Dale betekent thuis: de plek waar iemand hier volgen: zich thuis voelt. ‘Dikwijls ook laat hij (Augustinus) terloops iets uit over

‘Dikwijls ook laat hij (Augustinus) terloops iets uit over Thuis is dus niet alleen een locatie of een plek. Maar het de houding van zijn schapen tijdens het gebed. Veel is een combinatie van een plek en een gevoel. Met het meer dan vandaag bad men toen hardop: recht uit het antwoord van het vluchtelingenkind in ons achterhoofd hart en met vele gebaren. Wij horen van kwajongens, kunnen we zelfs wel stellen dat de plek variabel kan zijn, die als het een gevoel arme bidder maar aanwezig in de lege blijft. kerk afluisteren en hem zijn gebed op de straten najouwen. Velen baden met

zuchten Wat houdt en dat tranen. gevoel Veler nu in? knieën Wat maakt waren dat eeltig een van bepaalde plek knielen, als thuis veler voelt? voorhoofden bultig van het slaan het vele tegen de kerkvloer; niemand schaamde zich voor zijn

tegen De sociaal-pedagoog de kerkvloer; Loek niemand Knippels schaamde noemt vier zich eigenschappen die maken als hij dat met je kunt gescheurde zeggen: hier kleren voel en ik losse me thuis. haren voor zijn buurman onder een stroom van tranen voor het altaar ener me

onder 1. Terugtrekken, een stroom een van plek tranen kennen voor waar het jij altaar je veilig ener voelt; memoria (gedenkaltaar) zijn nood kwam uitkrijten. Klon

moria 2. Controle, (gedenkaltaar) invloed hebben zijn nood op de kwam dingen uitkrijten. die gebeuren; Klon

ken 3. Verbondenheid, woorden ‘vergeef je behoort ons tot onze een schulden’ bepaalde groep; door de

kerk, 4. Identiteit, of het je woord bent iemand ‘ik belijd’, binnen of de jouw uitdrukking groep/familie. ‘onkuisaards’, Niet alleen voor dan ‘vlogen volwassenen, de vuisten maar ook naar voor de kinderen borsten’ voor gelden een deze bonzende eigenschappen. klop: ‘nooit Kinderen rust de zullen donder zich van thuis het borstkloppend voelen als ze kunnen volk: en zeggen, terecht! ik Een voel wolk me hier waar veilig, God in ik woont, heb controle dondert!’ over Velen de dingen brachten die gebeuren, de kerkelijke ik voel nacht- me verbonden en ik ben iemand, ik mag er zijn.

Als ouders wil je niets liever dan dat je kind zich thuis zal waken voelen bij door jullie met en eindeloos het gezin. knielen Dan en is het opstaan; allereerst (…) belangrijk uiterlijke dat je bewogenheid je kind kent; écht altijd kent. overeenkwam Dat je zijn of met haar de Of die innerlijke? liefdestaal (zie Augustinus kader) spreekt vindt het en weet best wat dat de de manier mensen is rouwmoedig waarop je dit individuele op hun borst kind kloppen, bereikt. maar De manier waarschuwt waarop je zijn of haar emotionele tank gevuld houdt. Pas als er voor sleur. ‘Gij werpt uw lichaam op de grond, buigt uw in de liefdestaal van het kind gesproken wordt, zal een nek naar beneden, belijdt uw zonden, aanbidt uw God: kind ook voelen dat er van hem of haar gehouden wordt. ik zie waar uw lijf ligt, maar vraag mij af waar uw geest En onthoud, hoe vaak je als ouders ook faalt, je geduld fladdert. Uw leden zie ik liggen: laat mij echter eens verliest, je kind figuurlijk even uit het oog verliest of weer zien of uw bewustzijn stáát, of het niet in de branding een keer een gele kaart gemist hebt; als de olie van de van uw gedachten wegspoelt.’ Profane en zelfs slechte liefde maar aanwezig is. Een kind moet van zijn ouders gedachten ‘komen bij voorkeur op onder het bidden kunnen zeggen: ik weet dat ze van mij houden, onvoorwaardelijk. terwijl ge knielt’. Niet om En wat toch, ik doe, hoe wat kunt ik ge zeg dat of hoe toelaten! ik me Zou gedraag, ik, die maar uw om gelijke wie ik ben, ben. niet gekwetst zijn als ge u midden onder een gesprek met mij plotseling opzij

u Sinds midden de lockdown onder een veranderde gesprek met thuis mij opeens. plotseling Thuis, opzij de zoudt plek waar wenden je voorheen naar een na slaaf een met schooldag een order, naartoe en mij ging. laten Waar staan? je terecht En zó kon doet voor gij dagelijks een knuffel met God.’ en een praatje. Tot Werd zover opeens uit de plek praktijk die je van ’s morgens Augustinus. niet We verliet. krijgen De een plek levendig waar je ook beeld moest van de werken. wijze van Waar bidden je rekenwerk in Noord- je Afrika, achtervolgde omstreeks en je schrijfschrift het jaar 400. voor Er het is een grijpen duidelijke lag. En overeenkomst je moeder - de vrouw met de die wijze er vooral van bidden was op zoals de ontspannen die in de Schrift momenten beschreven - werd ook is. de vrouw die je wees op een foute De som. volksaard Die je probeerde komt hierin uit te ook leggen tot uitdrukking. wat een werkwoord Wij zijn nuchtere, is. sobere noorderlingen. Maar hoe die over

gang Controleverlies naar de huidige lag daarbij praktijk op de loer, zich op voltrokken meerdere heeft, fronten. Zowel wij niet. voor Het de moet moeder wel als al voor in de het Middeleeuwen kind. Een weten kink in de kabel van routine, van rust en regelmaat. En soms ook te lang of te vaak een kink in de kabel van het spreken van elkaars liefdestaal. Het succes van thuisonderwijs lag niet in de didactische vermogens van de moeder of vader; niet in de intelligentie van het kind, al maakte het dat wel meer behapbaar wellicht. Maar vooral in de aanwezigheid van onvoorwaardelijke liefde. Het kind dat weet dat zijn moeder van hem of haar houdt, om wie het is, niet om wat doet. Weet ook dat een streep door een foute som geen afbreuk doet aan die relatie, aan het ‘houden van’. De moeder die onvoorwaardelijk van haar kind houdt, heeft altijd het welzijn van haar kind op het oog. Ze staat boven de situatie en is in staat om te prioriteren en te relativeren. En soms betekent dat - ook tijdens het onderwijs - even gas terugnemen. Weer even de moeder zijn en niet de juf. Een emotionele tank weer even te vullen door de juiste taal te spreken. Om daarna weer door te kunnen. Maar let wel, onvoorwaardelijk van je kind houden, betekent niet dat je kind zich ook onvoorwaardelijk geliefd voelt.

En dat is precies waar het mis kon gaan. Want als moeder had je het druk, naast alle normale huishoudelijke dingen was de organisatie van het thuisonderwijs een grote klus erbij. Een flinke bal extra om hoog te houden. En het kind dat dienstbaarheid als primaire liefdestaal heeft, zal misschien nog wat liefde gevoeld hebben in dit harde werken van zijn moeder. Maar het kind wat bloeit op tijd en aandacht, wat zo graag even samen een spelletje doet of een boekje leest. Kwam die misschien toch niet wat tekort? Langzaam druppelt dan de emotionele tank leeg. Wordt een kind vanzelf ook minder gemotiveerd voor schoolwerk bijvoorbeeld. Een kind dat niet honderd procent overtuigd is van onvoorwaardelijke liefde heeft hier op zoveel terreinen last van. Eigenlijk bij alle dagelijkse ervaringen. Bij het incasseren van tegenslagen, bij het uitvoeren van opdrachten en in de manier van communiceren.

Gelukkig is er altijd weer een weg terug. Een weg terug naar het kinderhart. Door de draad weer op te pakken. Het kind weer onvoorwaardelijke liefde te laten voelen door weer te spreken in de taal die het kind aanspreekt. Door te benoemen wat er fout ging, door je als ouders ook kwetsbaar op te durven stellen in het gesprek met je kind. Door samen je knieën te buigen voor nieuwe moed en nieuwe krachten. Om te smeken om een huis waar liefde woont. Daar woont Hij immers Zelf; daar wordt Zijn heil verkregen. Dat is uiteindelijk wat het liefhebbende ouderhart het vurigst wenst voor zijn kind. Zijn heil en het leven tot in eeuwigheid.

Nu ik dit zo schrijf, ben ik me bewust van de gebrokenheid die er ook rond dit thema hangt. Ik denk aan de eenoudergezinnen, de pleeggezinnen of de ‘normale’ gezinnen, waar liefde om welke reden dan ook, toch zo’n moeilijk werkwoord is geworden. Ik ga daar verder nu niet uitgebreid op in. Maar hoe complex de situatie ook is, hoeveel extra dimensies en emoties er ook spelen. De kracht van de vijf liefdestalen blijft gelden. Het spreken van de eerste liefdestaal is altijd effectief, ook als een pleegmoeder of een opa de vertolker is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen