Profiel

Het is niet zo gebruikelijk dat in deze rubriek lectuur uit de 19de eeuw wordt besproken. Toch maak ik graag een uitzondering voor dit werk, dat verscheen in 1879 en nu voor het eerst vertaald is in het Nederlands (door Jeannette Schimmel-Boonzaaijer). Het geeft een toelichting op en verduidelijking van het lied “Take my life en let it be’, sinds de 30-er jaren ook in Nederland zeer geliefd geworden als ‘Neem mijn leven, laat het Heer’ (vertaald door C. B. Burger, die het oorspronkelijk uit zes strofen bestaande lied heeft uitgebreid met de verzen 6,7,8,9, die m.i. teveel uit de toon vallen). In Engeland valt dit lied in de categorie ‘consecration hyms’ en als zodanig wordt het ook in onze kerken nog steeds veelvuldig gebruikt, ondanks de ouderdom: gelegenheden waarbij iemand zich voor het eerst of opnieuw in de dienst stelt van Gods Koninkrijk.

Zo wordt het nogal eens opgegeven in een belijdenisdienst, maar ook bij een bevestiging van ambtsdragers. Daar ligt al een eerste link met het ambtelijk werk.

Van meet af aan kreeg mw. Havergal positieve reacties op haar lied, maar er werden ook vragen bij gesteld: hoe kun je zo’n leven in toewijding aan de HERE nu gestalte geven? Ze gaat uitgebreid op die vragen in door over al die aan God toe te wijden onderdelen van ons leven die zij noemt in haar lied (leven, uren, tijd, handen, voeten, stem, lippen, wil, hart, liefde) de nodige toelichting te geven. In plaats van ‘neem mijn leven (uren tijd, etc.) is het gebed in dit boek nu steeds: ‘bewaar mijn leven (uren, tijd etc.). Dit omdat het lied geschreven was pal na een bijzondere ervaring: Frances had gebeden om geloofsovergave van een aantal vrienden die in naam wel christen waren, maar oppervlakkig. Haar gebed werd verhoord, er kwam een doorbraak bij die vrienden en het gebedslied “neem mijn leven” was daar een dankbare reactie op.

In haar boek spreekt ze echter lezers aan die verder zijn, zich al langer hebben toegewijd aan Christus,maar daar allerlei hindernissen bij ondervinden. Vandaar dat de gebeden nu alle beginnen met: houd mij op het goede spoor, bewaar mij bij wat U nieuw in mij begonnen bent.

Inhoudelijk kan deze reeks gebeden heel helpend zijn voor elk gemeentelid dat ernaar verlangt meer werk te maken van een toegewijd christenleven. Frances Havergal schreef het voor het doorsnee-gemeentelid. Maar ambtsdragers kunnen er ook in de ambtelijke praktijk hun winst mee doen. Zij kunnen er inspiratie in vinden voor de eigen gebeden, nu zij zich voorgenomen hebben een substantieel deel van hun uren, tijd, handen, voeten, wil etc. in dienst te stellen van de Kerk. Daarnaast krijgen zij b.v. op huisbezoek soms te maken met soortgelijke vragen als die aan Frances Havergal gesteld werden: hoe kan die toewijding nu geconcretiseerd worden in mijn leven?

Ik vind het mooi dat dit boekje nu in onze taal toegankelijk is – en de 19de-eeuwse sfeer die het hier en daar ademt moeten we daarbij maar voor lief nemen.

H. de Bruijne

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen