Schadevergoeding

Hemofiliepatiënten die in de jaren tachtig als gevolg van een bloedtransfusie besmet zijn geraakt met het aidsverwekkende hiv-virus, krijgen van de Nederlandse regering een veel hogere vergoeding dan eerder het geval was. Dat is het resultaat van een uiterst kritisch rapport dat de Nationale Ombudsman over deze zaak heeft opgesteld.

Halverwege de jaren tachtig, zo blijkt nu, is het ministerie van welzijn volksgezondheid en cultuur nalatig geweest om Nederlandse en Amerikaanse bloedprodukten op eventuele besmetting te laten controleren. Ook de verschillende medische instanties in ons land die met bloedprodukten en bloedtransfusie te maken hadden, hebben de waarschuwende signalen die hen van tijd tot tijd bereikten, onvoldoende opgepakt.

Daardoor zijn zo’n 170 hemofiliepatiënten in Nederland met het uiterst gevaarlijke hiv-virus besmet, van wie er inmiddels een dertigtal is overleden. De anderen brengen hun dagen door tussen hoop en vrees.

Van het grootste deel van de aidslijders geldt dat zij door hun verkeerde levenswandel deze dodelijke ziekte hebben opgelopen. Dat is geen reden om hooghartig aan hen voorbij te gaan, maar het gezichtspunt van de eigen schuld behoeft ook niet verzwegen en veronachtzaamd te worden.

Met de hemofilielijders ligt dat volstrekt anders. Die zijn geheel buiten hun eigen toedoen met dit virus besmet geraakt Naast alle zorgen en problemen die hun hemofilie met zich meebrengt, is er voor een aantal van hen nu ook de verlammende vrees bijgekomen dat de dodelijke aidsziekte zich bij hen zal openbaren.

De vrees voor een dodelijke ziekte, het uitbreken daarvan en het uiteindelijk overlijden daaraan, is iets dat in wezen met geen geldbedrag is te compenseren. De afgelopen jaren werd aan deze categorie aidspatiënten of hun nabestaanden door de overheid een bedrag van 25.000 gulden uitgekeerd. Dat zal, zo heeft minister Borst laten weten, nu verhoogd worden tot 1 à 2 ton. Dat is een bedrag dat gezien de ernst van de zaak en de fouten van publieke instanties toch reëler klinkt.

Uiteraard blijft het altijd moeilijk om de waarde van een mensenleven of van menselijk welzijn in geld uit te drukken. En er is ook reden om Amerikaanse toestanden, waarbij slachtoffers van medische of andere fouten aanspraak kunnen maken op geweldige bedragen, hier te voorkomen. Die torenhoge schadevergoedingen vertalen zich immers in dito verzekeringspremies voor de artsen en zijn een van de oorzaken waarom de medische zorg in de VS zo absurd duur is.

Een financiële tegemoetkoming wordt door slachtoffers (van medische fouten, van verkeersongelukken of van crimineel gedrag) veelal ook ervaren als een morele genoegdoening. Ook dat Is een reden om in het geval van de hemofiliepatiënten met een niet al te karig bedrag over de brug te komen.

Dat Nederland niet het enige land is waar in de jaren tachtig slordig omgesprongen is met bloed, is voor de betrokkenen maar een schrale troost In Frankrijk, waar op dit punt nog veel meer fout ging. Is een tweetal verantwoordelijke functionarissen tot gevangenisstraffen veroordeeld en liep de reputatie van de politici die voor het toenmalige beleid verantwoordelijk waren, duidelijk schade op.

Bij ons was destijds Brinkman als minister van WVC de politiek verantwoordelijke man. Was hij thans premier geweest, dan had de affaire met het besmette bloed wellicht wat meer deining veroorzaakt in de Haagse wateren. Nu Brinkman de politiek verlaten heeft, heeft hij daar in ieder geval geen last meer van.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen